«Նեոգոթիկա (ճարտարապետություն)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
վրիպակ
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 78.
Անգլիացիների օրինակով գերմանական առաջնորդները ևս փորձում էին խնամքով վերականջնել միջնադարյան ճարտարապետության վնասված գոհարները։ Որոշ դեպքերում վերականգնողական աշխատանքներ սկսելու մասին առաջարկը պատկանում էր որևէ անհատի։ Հատկապես մեծ ջանքեր պահանջվեցին [[Տևտոնական օրդեն]]ի գլծավոր դղյակի՝ [[Մարիենբուրգ (դղյակ)|Մարիենբուրգ]]ի վերականգնման աշխատանքները։ Գերմանական կառավարությւոնը ֆինանսական միջոցներ չէր խնայում նոր ամրոցների շինարարության համար, որոնք պետք է գերազանցեին միջնադարյան կառույցներին։ Այսպես, Պրուսիայի ղեկավարությունը ֆինանսավորեց Հոգենցելերն դղյակի շինարարությունը Շվաբիայում (1850-67)։ Այնուամենայնիվ տարածաշրջանի ամենակախարդական շինությունը հեքիաթային [[Նոյշվանշտայն]]ի դղյակն էր, որի շինարարական աշխատանքները սկսել էր [[Բավարիա]]յի արքա Լյուդվիգ Բ-ն 1869 թվականին [[Ալպեր]]ում։
 
Ձևերը, որոնք ավելի վաղ շրջանում հատուկ էին բացառապես եկեղեցական բնույթի շինություններին, սկսեցին լայնորեն կիրառվել գերմանացի ճարտարապետների կողմից խիստ աշխարհիկ շինությունների նախագծերում։ Այդպիսի շինություններից են [[Վիեննա]]յի, [[Մյունխեն]]ի ու [[Բեռլին]]ի քաղաքապետարանները, ինչպես նաև [[Համբուրգ]]ի նավաշինարանների կոմպլեքսը՝ Շպեյհերշտադտը։
[[Պատկեր:311004 wien-votivkirche-am-abend 1-480x640.jpg|մինի|յյյյյյյյյյյյյյյյյյյ]]
Համբուրգի՝ [[Գերմանական կայսրություն|Գերմանական կայսրության]] գլխավոր նավահանգիստը դառնալու հետ կապված քաղաքում մեծամասշտաբ շինարարական աշխատանքներ սկսվեցին նեոգոթիկ ոճով։ Այդ շրջանում կառուցված շենքերից էր աշխարհի ամենաբարձր տաճարը՝ Նիկոլայկիրհը (ավերվել է [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ)։ Նոր կառույցներում լայնորեն կիրառվում էր աղյուսը՝ աղյուսային գոթիկայի ավանդության շրջանակներում: Այդպիսիք են [[վիսբադեն]]յան Մարկտկիրհը և [[Բեռլին]]ի Ֆրիդրիխսվերդյան եկեղեցին։
 
Նեոգոթիկան ընդունելու ձևում Ավստրոհունգարիան հետևեց այլ գերմանական ազգերի օրինակին։ Այստեղ նեոգոթիկայի հետ մրցակցության մեջ էին այլ ռետրոսպեկտիվ ոճեր՝ նեոռոնոեսանսը, նեոբարոկկոն, սակայն հենց նեոգոթիկան էր արթնացնում հիշողությունները Սրբազան Հռոմեական կայսրության միջնադարյան փառքի մասին, որի ժառանգորդներն էին իրենց համարում Հաբսբուգները։ Այլ պետությունների օրինակին հետևելով նրանք ձեռնարկեցին շուրջ վեց դար տևած սուրբ Վիտայի տաճարի շինարարական աշխատանքներն ավարտելու պրոցեսը։ Որպես նեոգոթիկ կառույց իր առա (1885-94)։
 
== Արտաքին հղումներ ==