Պոստիմպրեսիոնիզմի ներկայացուցիչները, որոնք նախկինում հարում էին [[իմպրեսիոնիզմ]]ին, [[1880]]-ական թվականների կեսից (նրա ճգնաժամի ժամանակ) ձգտել են գտնել իրենց կարծիքով դարաշրջանին առավել համահնչյուն արտահատչամիջոցներ, հաղթահարել գեղարվեստական մտածողության [[էմպիրիզմ]]ը և [[իմպրեսիոնիզմ]]ին հատուկ կյանքի առանձին ակնթարթների անմիջական սևեռակումից անցնել նրա հոգևոր և նյութական ինչ-որ չափով տևական վիճակների մարմնավորմանը: