«Տիկնիկների տունը (պիես)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Տող 1.
{{Խմբագրում եմ | [[Մասնակից:Tamara Karvajar|Tamara Karvajar]] ([[Մասնակցի քննարկում:Tamara Karvajar|քննարկում]]) 19:31, 17 Օգոստոսի 2016 (UTC)}}
{{Տեղեկաքարտ Գրական ստեղծագործություն
|բնօրինակ անվանում = {{lang-no|Et dukkehjem}}
Տող 6 ⟶ 7՝
Պիեսի հիմնական թեման [[Հասարակություն|հասարակության]] մեջ կնոջ դերն է: Ժամանակակիցներն այն որպես [[ֆեմինիզմ]]ի մանիֆեստ էին ընկալում: Իրականում, «Տիկնիկների տան» միակ հարցադրումը չի սահմանափակվում «կանացի հարցով»: Խոսքն այստեղ առհասարակ մարդու անձնական [[Ազատություն|ազատության]] մասին է:Պիեսում քննադատվում է ոչ այնքան «տղամարդկային աշխարհը», որքան 1870-ականների հասարակությունը, դրա նորմերն ու դրվածքը, բուրժուական աշխարհի մեռած կանոնները:
[[ՅՈՒՆԵՍԿՈ]]-ն 2001
== Ստեղծման պատմություն ==
▲[[ՅՈՒՆԵՍԿՈ]]-ն 2001 թ. «Տիկնիկների տան» ձեռագիրն ընդգրկեց «[[Աշխարհի հիշողություն|Աշխարհի հիշողության]]» ցանկի մեջ<ref> Henrik Ibsen: A Doll's House (англ.). UNESCO. Проверено 19 июля 2010. Архивировано из первоисточника 31 марта 2012</ref>:
Պիեսի մտահղացումը եղել է 1878 թվականին: Իբսենը ձգտում էր ողբերգության դասական ձեւով արտահայտել ժամանակակից խնդիրները: Ստեղծագործությունը գրվել է 1879 թվականին: Դրամայի հիմքում Իբսենն իրական պատմություն է ներկայացրել: Նորայի նախատիպը նորվեգացի-դանիացի գրող Լաուրա Քիլերն էր (1849-1932): «Բրանդ» պիեսի ազդեցությամբ 19-ամյա աղջիկը գրել է «Բրանդի դուստրերը» գիրքը, որը կեղծանվամբ հրատարակվել է 1869 թվականին: Իբսենը ծանոթացել է նրա հետ ու խորհուրդ տվել զբաղվել գրականությամբ: Նրանց միջեւ ընկերություն է ծագել: Հոր մահից հետո Լաուրան տեղափոխվել է Դանիա, որտեղ էլ 1873 թվականին ամուսնացել է Վիկտոր Քիլերի հետ: Նա բարի մարդ էր, սակայն երբեմն դաժանության նոպաներ էր ունենում, հատկապես ծանր էր տանում փողի պակասությունը: 1876 թ. Վիկտորը հիվանդանում է տուբերկուլյոզով: Նա պետք է բուժում ստանար հարավում: Իր հարուստ հորը դիմելու՝ Լաուրայի խնդրանքները որեւէ արդյունք չունեցան: Այդ ժամանակ նա գաղտնի կերպով բանկից պարտք է վերցնում: Նրա երաշխավորն իր հարուստ ու հեղինակավոր ընկերն է դառնում: Հենց այդ տարի նրանք ամուսնու հետ մեկնում են Շվեյցարիա եւ Իտալիա: Ամուսինն առողջանում է: Հետդարձին Քիլերներն այցելում են իբսեններին Մյունխենում: Լաուրան գաղտնի պատմում է այս ամենի մասին Իբսենի կնոջը՝ Սյուզանին: Դանիա վերադառնալուց հետո կրկին գումար է անհրաժեշտ լինում՝ մեկ այլ քաղաք տեղափոխվելու համար: Լաուրան կրկին պարտք է վերցնում: Այս անգամ նրա համար երաշխավոր է դառնում մի հեռավոր ազգական: Պարտքի մարման ժամկետին Լաուրան հիվանդ էր եւ առանց փողի: Բարեկամը եւս ծանր ֆինանսական դրության մեջ էր եւ չի կարողանում մարել պարտքը: Լաուրան հուսահատության պահին որոշում է կեղծ մուրհակ տալ, սակայն փոշմանում ու ոչնչացնում է այն: Այս ամբողջ պատմությունը հայտնի է դառնում նրա ամուսնուն: Վերջինս նախ վշտակցում է կնոջն ու նրա կողքին է լինում, սակայն շուտով ընտանիքի ու ընկերների ազդեցությամբ փոխում է իր վերաբերմունքն ու ապահարզան պահանջում: Նրանք շուտով բաժանվում են: Լաուրայի երեխաներին խլում են նրանից, նրա հայտարարում խաբեբա ու հոգեկան հիվանդ: Սակայն որոշ ժամանակ անց ամուսինը խնդրում է նրան հետ վերադառնալ տուն: Լաուրան համաձայնում է եւ 1879 թվականից սկսում է զբաղվել գրականությամբ ու աստիճանաբար վճարում է իր պարտքերը: Դրանից հետո նա երկու անգամ հանդիպել է Իբսենին: Հենց նրա կյանքն է հիմք դարձել «Տիկնիկների տունը» պիեսի սյուժեի ստեղծման համար:
== Գրականություն ==
| |||