Ճակատամարտին նախորդել էր քաղաքի պաշարումը անգլիական զորքերի կողմից՝ Բրետոնի դուքս [[Ժան V (Բրետանի դուքս)|Ժան V Անվեհերի]] գլխավորությամբ՝ [[1364]] թվականի խաղաղ բանակցությունների տապալումից հետո։ Անգլիական զորքերը մտան քաղաք և պաշարեցին ամրոցը, որը ծովից արգելափակված էր անգլիական նավատորմով։ Պարենամթերքից զրկված պաշարվածները արդեն պատրաստ էին կապիտուլյացիայի սեպտեմբերի 29ին՝ այն պայմանով, որ այդ ժամանակն ամրոցի պաշտպանների մոտ չպետք է օժանդակություն գնար։
[[Սեպտեմբերի 27]]֊ին [[Կարլ դը Բլուա]]յի զորքերը գտնվում էին քաղաքից ոչ հեռու աբբայության տարածքում։ Սեպտեմբերի 28֊ին ֆրանսիական զորքերը ափհանում իրականացրին գետի ձախ ափում՝ափին՝ զբաղեցնելով ամրոցի հակառակ դիրքերը։ Զգուշանալով շրջափակումից՝ Ժանը զորքերի հետ լքեց քաղաքը և տեղակայվեց գետի աջ փիափի բարձունքների վրա։ Սեպտեմբերի 29֊ին անօգուտ բանակցություններից հետո ֆրանսիական զորքերը անցան գետը և կանգնեցին հարավային ճակատում՝ զբաղեցնելով անհջողանհաջող դիրքդիրք՝ ամրոցից հյուսիս գտնվող ճահճոտ հարթավայրում։ Անգլիական զորքերը հակառակ ձևով դիրքավորվեցին՝ սպասելով ֆրանսիացիների գրոհին։
Ճակատամարտը սկսվեց անգլիացի նետաձիգների և ֆրանսիացի արբալետահարներիարբալետավորների կարճատև փոխհրաձգությամբ։ Հետո մարտիՄարտի մեջ մտան նաև զորքի գլխավոր ուժերը։ Ֆրանսիացիները բազում անգամներբավականաչափ դիմադրեցին անգլիացիների հարվածներին, սակայն ԻոհանիՅոհանի կողմից պահված պահուստային զորքերը փրկեցին իադրությունը։իրադրությունը։ Ճակատամարտը անհավանականորենբավականին դաժանաբարոդաժան էր։ Ոչ մի կողմից գերիներ չէին վերցվում։ Ֆրանսիացիների աջ թևը արագ հակագրոհի ենթարկվեց և փախուստի դիմեց։ Ֆրանսիացի հրամանատար Կարլ դը Բլուան, ով վիրավորվածէրվիրավորված նիզակով՝էր նիզակի հարվածից՝ սպանվեց անգլիացի զինվորի կողմից։ Անգլիացիները վստահորեն տարան վստահ հաղթանակ։
Ճակատամարտում հաղթանակը վերջ դրեց Բրետոնի ժառանգության համար մղվող պատերազմին, որն ավարտվեց [[1365]] թվականին՝ բանակցությամբ։բանակցությունների արդյուքնքում։
