«Օորտի ամպ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Օորտի ամպ''', ենթադրական գնդաձև տարածք [[Արեգակնային համակարգ]]ում, որը հանդիսանում է երկարաժամկետ [[գիսաստղ]]երի աղբյուր:աղբյուր։ Դիտարկումներով Օորտի ամպի գոյությունը չի ապացուցված, սակայն կան շատ անուղակի փաստեր, որոնք բացահայտում են նրա գոյությունը:գոյությունը։

</ref>&nbsp; - մոտ մեկ [[լուսային տարի]]. Դա կազմում է մինչև [[Կենտավրոսի Պրոքսիմա]] (Արեգակին ամենամոտ աստղը) ընկած հեռավորության մոտ քառորդ մասը:մասը։ [[Կոյպերի գոտի]]ն և [[ցրված սկավառակ]]ը, երկու այլ հայտնի [[տրանսնեպտունային մարմիններ]]ի տարածքները, հազարավոր անգամներ փոքր են Օորտի ամպից:ամպից։ Օորտի ամպի արտաքին սահմանը հանդիսանում է Արեգակնային համակարգի ձգողության ուժի սահմանը<ref name="NASA_SSE_oort">

</ref> - [[Հիլլի գունդ]]ը, որը հաշվարկվել է մոտ 2,0 [[լուսային տարի]] Արեգակնային համակարգի համար:համար։

Ինչպես ենթադրվում է Օորտի ամպը բաղկացած է երկու առանձին մասերից՝ արտաքին գնդաձև Օորտի ամպ և ներքին սկավառակաձև Օորտի ամպ:ամպ։ Օորտի ամպի մարմինները մեծամասամբ կազմված են [[ջուր|ջրային]], [[ամոնիակ]]ային և [[մեթան]]ային [[սառույց]]ներից: Աստղագետները գտնում են, որ Օորտի ամպի մարմինները առաջացել են Արեգակի մոտ և հետագայում ցրվել են հեռավոր տիեզերք [[գազային հսկա]] [[մոլորակ]]ների ձգողականության ազդեցության հետևանքով, Արեգակնային համակարգի ձևավորման նախնական շրջաններում<ref name="Morbidelli2006" />.

</ref>: Օորտի ամպի արտաքին սահմանը ընդամենը համարվում է Արեգակնային համակարգի մոտավոր սահման, և այսպիսով, այն հեշտությամբ կարող է ընկնել ինչպես մոտ գտնվող աստղերի ձգողության ազդեցության տակ, այնպես էլ [[Ծիր Կաթին|Գալակտիկա]]յի ազդեցության տակ:տակ։ Այդ ուժերը երբեմն ստիպում են գիսաստղներին ուղղվել Արեգակնային համակարգի կենտրոնական մաս<ref name="Morbidelli2006" />: Ելնելով նրանց ուղեծրերից, կարճաժամկետ գիսաստղերը կարող առաջանալ նաև [[ցրված սկավառակ]]ում, իսկ նրանցից որոշներն էլ Օորտի ամպում<ref name="Morbidelli2006" /><ref name="emel2007" />: Չնայած այն հանգամանքին, որ [[Կոյպերի գոտի]]ն և ավելի հեռու ընկած ցրված սկավառակը բազմաթիվ անգամ դիտվել և չափվել են, Օորտի ամպի մարմիններ, այս պահին կարող են ենթադրաբար համարվել միայն չորս մարմիններ՝ [[(90377) Սեդնա|Սեդնան]], [[(148209) 2000 CR105|(148209) 2000 CR₁₀₅]], [[(2006) SQ372|(2006) SQ₃₇₂]] և [[(2008) KV42|(2008) KV₄₂]]<ref name="morbidelli04">

Գոյություն ունեն երկու դասի գիաստղեր` [[կարճ պարբերությամբ գիսաստղեր|կարճ]] և [[երկար պարբերությամբ գիսաստղեր]]երը: Կարճ պարբերությամբ գիսաստղերը ունեն համեմատաբար մոտ ուղեծրեր, 200 տարուց պակաս պտույտի պարբերությամբ և փոքր [[Ուղեծրի թեքում|թեքումով]] [[Խավարածիր|խավարածրի]] հարթության նկատմամբ:նկատմամբ։ երկար պարբերությամբ գիսաստղերը ունեն բավականին ձգված ուղեծրեր, հազարավոր [[աստղագիտական միավոր]]ների կարգի, և հայտնվում են բոլոր թեքումներից<ref name="book" />: Օորտը նշել է, որ գոյություն ունի երկար պարբերությամբ գիսաստղերի [[Ապոկենտրոն և պերիկենտրոն|ապոհելիների]] բաշխման պիկ (Արեգակից առավել հեռու ընկած ուղեծրի կետերը)՝ մոտ 20000 ա. մ., որը ենթադրում է, այդ հեռավորության վրա գիսաստղերի ամպ գնդաձև, իզոտրոպ բաշխումով<ref name="book" />: Համեմատաբար հազվագյուտ գիսաստղերը, որոնք ունեն ավելի փոքր քան 10000 ա. մ. ուղեծրեր, հավանաբար, անցել են մեկ կամ ավելի անգամներ Արեգակնային համակարգի միջով, և այդ պատճառով ունեն այսպիսի ուղեծրեր (մոլորակների ձգողության ուժերի ազդեցության տակ)<ref name="book" />: