«Մայրի լիբանանական»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: → , է: → է։ (4), բ: → բ։, թ: → թ։, ի: → ի։, մ: → մ։ (4), ն: → ն։ (4), ս: → ս։ (2), վ: → վ։ (2), ր: → ր։, ա: → ա։ oգտվելով [[Վիքիպեդիա:ԱվտոՎիքի...
Տող 19.
'''Մայրի լիբանանական ''' ({{lang-lat|Cedrus libani Laws)-ի լատիներենը}}), [[սոճազգի]]ների ընտանիքի, [[մայրի]] ցեղի բույս։
== Նկարագրություն ==
Մշտադալար, խոշոր ծառեր են՝ 25-40 մ բարձրությամբ, երիտասարդ տարիքում բրգաձև, իսկ ծեր հասակում՝ տափակ կամ հովանոցաձև սաղարթով:սաղարթով։
Փշատերևները մուգ կանաչ են, իսկ որոշ այլատեսակներինը ավելի բաց կապտականաչավուն, 15-35 մմ երկարությամբ:երկարությամբ։ Լայնությունը հաստությունից բավականին մեծ է:է։ Կոները տակառաձև են, 8-10 սմ երկարությամբ, 4-6 սմ լայնությամբ, բաց շագանակագույն:շագանակագույն։
 
== Տարածվածություն ==
Տարածված է [[Փոքր Ասիա]]յում (Տավրոս և Անտիտավրոս), որտեղ աճում է ծովի մակարդակից 1300-2000 մ բարձրության վրա:վրա։ Անտառներ է կազմում Կիլիկյան եղևինի և գարշահոտ գիհու հետ միասին:միասին։ Կրային իացություններով հարուստ հողերում, օդի հարաբերական բարձր խոնավության պայմաններում, կարող է դիմանալ մինչև — 32 °C- ի սառնամանիքներին, ինչպես նաև ամառային երաշտին:երաշտին։ [[Լիբանան]]ում, Բշերրի մոտ պահպանվել են ծառեր, որոնց բնի շրջագիծը հասնում է 5,6—6,9 մ-ի:ի։
 
== Կիրառություն ==
[[Եվրոպա]]յում սկսել են մշակել 1683 թվականից, [[Ռուսաստան]]ում՝ 1826 թվական [[Հայաստան]]ում՝ 1895 թվական [[Սամարղան]]դում լավ է աճում և դիմանում է մինչև — 25,7&nbsp;° C ֊ի սառնամանիքներին:սառնամանիքներին։ [[Ղրիմ]]ի հարավային ափերին նույնիսկ ինքնացան է տալիս:տալիս։ Cedrus libani f glauca Carr. ամենացրտադիմացկուն այլատեսակն է, դանդաղ է աճում և զլուսասեր է:է։ Աչքի է ընկնում դեկորատիվ բարձր առանձնահատկություններով:առանձնահատկություններով։ 1895- 1900 թվականներին [[Ախթալա]]յի դենդրարիում [[լիբանան]]ական մայրին օգտագործվել է դեկորատիվ ձևավորումներում:ձևավորումներում։ Ներկայումս 85-90 տարեկան ծառերը ունեն 18-19 մ բարձրություն, 30—45 սմ հաստության բուն, 6—10 մ լայնությամբ սաղարթ:սաղարթ։ Ըստ բարձրության միջին աճը կազմում է 26—33 սմ:սմ։ Առատորեն պտղաբերում է, երբեմն նույնիսկ ինքնացան է տալիս:տալիս։ Ցրտահարության կամ փշատերևների այրվածքի նշաններ չեն դիտվում, վնասատուներով և հիվանդություններով չի վարակվում:վարակվում։ Չնայած ոռոգման բացակայությանը, վերջին 20—25 տարիների ընթացքում երաշտից չի տուժում:տուժում։ Վատ է աճում [[Երևան]]ի պայմաններում, ընդ որում պարբերաբար ցրտահարվում է:է։ Հեռանկարային չէ նաև [[Վանաձորի]]ի համար:համար։ Սշակության հավանական շրջանները 9,32: Չափազանց դեկորատիվ և խիստ արժեքավոր ծառատեսակ է:է։ Կարելի է օգտագործել որպես սոլիտեր և խմբերով<ref>{{Գիրք:ՀԴՖ|1|50}}</ref>:
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
 
[[Կատեգորիա:Սոճազգիներ]]