«Վասիլի Չապաև»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Վասիլի Իվանովիչ Չապաև''' {{lang-ru|Василий Чапаев}} ([[հունվարի 28]]<ref>↑ Даниил Иванов. Происхождение фамилии Чапаев (рус.). chapaev.ru. Проверено 5 февраля 2010. Архивировано из первоисточника 25 августа 2011.</ref> (9 փետրվար), [[1887]], Բուդայկա գյուղ, [[Չեբոկսարսկի շրջան]] - [[սեպտեմբերի 5]], [[1919]], Լբիշենսկ քաղաքի մոտ, [[Ուրալի դաշնային շրջան (ՌԴ)|Ուրալի շրջան]]):։ Կարմիր բանակի հրամանատար, Առաջին համաշխարհային և քաղաքացիական պատերազմի մասնակից, պարգևատրվել է երեք անգամ «Գեորգեվսկի կրեստ» և մեկ՝ մեդալով<ref> name="ReferenceA">Чапаев. // Советская Историческая Энциклопедия. Изд. Советская энциклопедия. — М., 1974. — Т. 15. — С. 816.</ref>: «Կարմիր դրոշ» (1919) շքանշանի դափնեկիր<ref> Чапаев. name="ReferenceA"// Советская Историческая Энциклопедия. Изд. Советская энциклопедия. — М., 1974. — Т. 15. — С. 816.</ref>:

Վասիլի Չապաեվը ծնվել է 1887 թվականի հունվարի 28-ին (փետրվարի 9) [[Չեբոկսարսկի շրջան|Չեբոկսարսկի շրջանի]]ի Բուդայկա գյուղում գյուղացու ընտանիքում<ref> Ныне — территория Ленинского района города Чебоксары.</ref>:

Վասիլին Իվան Ստեփանովիչ Չապաեվի ընտանիքում վեցերորդ երեխան էր:էր։ Մայրը չուվա էր, հայրը՝ էրզյա (1854—1921):։ Հարազատ եղբայրը՝ Միխայիլ Իվանովիչը պատմում էր «Չապաեվ» անվան ծագման մասին<ref>↑ Экспонаты спальни дочерей (рус.). Дом-музей Василия Ивановича Чапаева. Проверено 31 октября 2013.</ref>:

Վասիլի Իվանովիչի պապը՝ Ստեփան Գավրիլովը փաստաթղթերում գրվել է Գավրիլով:Գավրիլով։

1882 կամ 1883 թվականին Ստեփան Գավրիլովիչը ընկերների հետ փայտ էր դասավորում և նրանց մոտ եկավ թափառաշրջիկ Վենյամինովը:Վենյամինովը։

Նրան ընդունեցին:ընդունեցին։

Ֆերմայում ավագը Ստեփան Գավրիլովիչն էր:էր։ Որպես ավագ նա սովորաբար բղավում էր ընկերների վրա:վրա։

Չեպայ, չեպայ (վերցրո′ւ, վերցրո′ւ):։

Երբ վերջացնում էր աշխատանքը, կապալառուն անմիջապես գումարը չէր տալիս:տալիս։

Գումարը որպես ավագ պետք է ստանար և բաժաներ Ստեփան Գավրիլովիչը:Գավրիլովիչը։

Ծերունին երկար ժամանակ գալիս էր փողի հետևից:հետևից։ Վենյամինովը վազում էր Ստեփանին փնտրելով:փնտրելով։

Մոռանալով նրա անունը, նա բոլորին հարցնում էր.

-Տեսե՞լ եք արդյոք գրյազեվսկի ծերունուն (Գրյազեվո՝ Բուդայկա գյուղի այլ անվանումը), գեղեցիկ, գանգրահեր, անընդմեջ կրկնում է «չապայ»:

Չապայը քեզ գումար չի տա:տա։

Հետո, երբ պապը ստացավ աշխատավարձը, փնտրեց Վենյամինովին, տվեց նրան գումարը և հյուրասիրեց:հյուրասիրեց։

Այդպեսել Ստեփանը ստացավ «Չապայ» մականունը:մականունը։ Այնուհետև հետնորդներն դարձրեցին իրենց պաշտոնական ազգանունը:ազգանունը։

Որոշ ժամանակ անց, փնտրելով ավելի լավ կյանք, Չապաեվների ընտանիքը տեղափոխվել է [[Սամարայի մարզ|Սամարայի մարզի]]ի Բալակովո գյուղ:գյուղ։ Իվան Ստեփանովիչը որդուն տեղավորեց տեղի ծխական դպրոց, որի հովանավոր էր իր մեծահարուստ զարմիկը:զարմիկը։ Չապաեվների ընտանիքում արդեն կային քահանաներ, և ծնողները ցանկանեւմ էին, որպեսզի Վասիլին նույնպես դառնա հոգևորական, բայց կյանքն այլ կերպ ընթացավ:ընթացավ։

1908 թվականի աշնանը Վասիլին զորակոչվեց բանակ և նրան ուղարկեցին [[Կիև]]: Բայց հաջորդ տարվա գարնանը, անհայտ պատճառներով, Չապաեվին հեռացրեցին բանակից և տեղափոխեցին վորիորզ աշխարհազորայինների առաջին խումբ:խումբ։ Ըստ պաշտոնական վարկածի, հիվանդության պատճառով:պատճառով։

Մինչ Համաշխարհային պատերազմը բանակում չի ծառայել:ծառայել։ Աշխատել է որպես ատաղձագործ:ատաղձագործ։ 1912-1914 թթ. Չապաեվը ընտանիքով ապրում էր Մելեկես քաղաքում (հիմա Դիմիտրովգրադ, [[Ուլյանովսկի մարզ]]):։ Այստեղ ծնվեց նրա որդի Արկադին<ref>↑ Страсти по Чапаю. Проверено 18 февраля 2013. Архивировано из первоисточника 26 февраля 2013.</ref>: 1914 թվականի սեպտեմբերի 20-ին Չապայեվը ծառայության անցավ [[Ատկարսկի շրջան (Սարատովի մարզ)|Ատկարսկի]] 159-րդ հրաձգային գնդի պահեստազորում:պահեստազորում։

Չապաեվը ճակատում հայտնվել է 1915 թվականի հունվարից:հունվարից։ 1915 թվականի հուլիսին, ավարտելով ուսումը, ստացավ կրտսեր սերժանտի կոչում, իսկ հոկտեմբերին՝ ավագ:ավագ։ Պատերազմը ավարտեց սերժանտի կոչումով:կոչումով։ Քաջության համար պարգևատրվել է «Գեորգեվսկի կրեստ» և երրորդ աստիճանի Գեորգեվսկի կրեստ շքանշաններով<ref>↑ Чапаев Василий Иванович</ref>:

Փետրվարյան հեղափոխության ժամանակ գտնվում էր [[Սարատով|Սարատովի]]ի հիվանդանոցում:հիվանդանոցում։