«Սիզիփոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ըստ արեգակնային տեսության Սիզիփոս թագավորը ամեն օր արևելքում ծագող արևի սկավառակն է, որը երեկոյան մայր է մտնում արևմուտքում <ref name="eb1911">{{Cite EB1911|wstitle=Sisyphus}}</ref>։ Այլ փիլիսոփաներ նրան համեմատում են վեր բարձրացող և թափվող ալիքների կամ ալեկոծության հետ<ref name="eb1911"/>։ Մ․թ․ա․ 1-ին դարում, էպիկուրյան փիլիսոփա Լուկեցիոսը մեկնաբանում է պատմությունը որպես իշխանափոխության և փառքի փոփոխություն<ref>''[[De Rerum Natura]]'' III</ref>։ Սյորեն Կիերկեգորը գտնում է, որ Սիզիփոսի պատմությունը վերաբերվում է այն ամենին, ինչ անձը սիրում է՝ «Զվարճալի է, որ հոգեկան հիվանդություն ունեցող անձը կարող է պատահական քար վերցնել և համարել այն փող ու միևնույն ժամանակ Դոն Ժոուանը կարող է ունենալ 1003 սիրեկան, որոնց քանակը նշանակում է, որ նրանք արժեք չունեն։ Դրա համար սերը բառը տարբեր նշանակություն ունի բոլորի համար»ref>''Stages on Life's Way'', 1845 p. 293</ref>։ Ֆրիդրիխ Ուելքերը համարում է, որ այս պատմությունը խորհրդանշում է մարդու գիտելիքի ձգտման անհուսալիությունը, իսկ Սողոմոն Ռայնախը<ref>''Revue archéologique'', 1904</ref> գտնում է որ Սիզիփոսի քարը խորհրդանշում է Սիզիփեումի կառուցումը։ 1942 թվականի իր «Սիզիփոսի առասպելը։ Էսսե աբսուրդի մասին» էսսեում, Ալբեր Կամյուն Սիզիփոսի մեջ տեսնում է մարդու կյանքի և գոյության աբսուրդային բնույթը․ Կամյուն եզրակացնում է՝ «Սիզիփոսին պետք է երջանիկ պատկերացնել», որ «հենց միայն գագաթներ նվաճելու համար թափված ջանքերը բավական են, որ լցնեն մարդու սիրտը»։