|
== Պատմություն ==
Սալվարդ գյուղը գտնվում է [[Հայաստանի Հանրապետության]] հարավ արևմտյան մասում՝ Սյունիքի մարզում:մարզում։ Գյուղի մասին հիշատակվում է սկսած 1828 թվականից, երբ մի քանի ընտանիքներ [[Իրան|Պարսկաստանի]] Խոյ և Սալմաստ գավառներից տեղափոխվել, ներգաղթել են և հիմնադրել գյուղը Ալիլու, Այբալու, այնուհետև Սալվարդ անվանումներով: անվանումներով։ Նախկին Խորհրդային տնտեսության ժամանակաշրջանում գյուղը ունեցել է բավականին լավ ավանդույթներ դաշտավարության և հատկապես անասնապահության բնագավառներում:բնագավառներում։ Տարածաշրջանի առաջին կոլտնտեսություններից մեկը հիմնվել է Սալվարդում 1930 թվականին:թվականին։ 1970-80թթ-ին գյուղում առկա էին մոտ 700 գլուխ կթու կովեր, 400 մանր եղջերավոր անասուններ, 150 գլուխ խոզեր:խոզեր։ 1992թ-ին կոլտնտեսությունը լուծարվել է և դարձել կոլեկտիվ տնտեսություն:տնտեսություն։ Վերջինս գոյատևել է մինչև 1999 թվականը:թվականը։ Գյուղը էլեկտրաֆիկացվել է 1948 թվականին:թվականին։ Իսկ առաջին հեռախոսը մուտք է գործել գյուղ 1960 թվականին:թվականին։ 1956թ-ին համայնքի ուժերով կառուցվել է առաջին ջրագիծը, որից օգտվում էր ամբողջ համայնքը, իսկ երկրորդ ջրագիծը մուտք գործեց համայնք 1966թ-ին:ին։ Համայնքում գործում է մշակույթի օջախը, որը կառուցվել է 1975թ-ին:ին։
== Աշխարհագրություն ==
Սալվարդ համայնքը գտնվում է Սյունիքի մարզի Սիսիանի տարածաշրջանում:տարածաշրջանում։ Համայնքը հարակից է Հացավան, Բռնակոթ, Թանահատ, Թասիկ և Արևիս բնակավայրերին:բնակավայրերին։ Գյուղի արևմտյան կողմից վեր է խոյանում շրջանի բարձրությամբ երկրորդ Սալվարդ սարը, որի բարձրությունը 3169 մետր է:է։ Համայնքի հեռավորությունը Սիսիանից կազմում է 14 կմ, մարզկենտրոնից՝ 132 կմ, մայրաքաղաքից՝ 239կմ:239կմ։ Համայնքի վարչական տարածքը կազմում է 4072 հա:հա։ Գյուղը գտնվում է ծովի մակարդակից 1960 մետր բարձրության վրա:վրա։ Տարածքին բնորոշ է չափավոր ցամաքային կլիման՝ տաք ամառ և ցուրտ ձմեռ:ձմեռ։ Տարեկան միջին ջերմաստիճանը 6.6C է, ձմռանը միջինը՝ -12C (առավելագույնը՝ - 25C) ամռանը միջին ջերմաստիճանը կազմում է 6C, իսկ առավելագույնը՝ 32C0: Տեղումների տարեկան միջին քանակը կազմում է 370մմ:370մմ։
Սալվարդ համայնքն անտառազուրկ է:է։ Գյուղի տարածքի մի զգալի մասը տափաստանային գոտում է:է։ Տափաստանները երկու տիպի են ՝սիզախոտային և փետրախոտ-շյուղախոտային:շյուղախոտային։ Ընդարձակ տարածքներ են զբաղեցնում մարգագետինները, որոնք գյուղի անասնապահության հիմնական կերային բազաներից մեկն է:է։ Վերին գոտին հարուստ է ալպյան մարգագետիններով Ենթալպյան մարգագետինները պահվում են նաև որպես խոտհարքներ:խոտհարքներ։ Այստեղ աճում է խառը բուսականություն (երեքնուկ, եղջերառվույտ, ցորնուկ, շյուղախոտ և այլն):։ Կենդանական աշխարհը չի տարբերվում ողջ Սիսիանի կենդանական աշխարհից:աշխարհից։ Լեռնաշխարհի բնորոշ կենդանիները մնում են գայլը, աղվեսը, նապաստակը, փորսուղը:փորսուղը։ Թռչունների ընտանիքը համալրում են կաքավը, կաչաղակը, ագռավը, սոխակը, աղավնին, արծիվը և ալն:ալն։
== Արտաքին հղումներ ==
|
