Ակրիի հանրապետությունը ճանաչվել է [[1899]] թվականի [[մայիսի 1]]-ին Լուիս Գալվես Ռոդրիգես դե Արիասի կողմից:կողմից։ Նրա տարածքը ընդգրկել է [[Բոլիվիա]]յի և [[Պերու]]ի որոշ մասեր, սակայն բնակչությունը գործնականում եղել է միայն Բրազիլիայի կաուչուկ հավաքողներ:հավաքողներ։ Դրա պատճառն այն է, որ, այս տարածքների վրա վերահսկողություն սահմանելով, Բոլիվիան Ակրայում հիմնել է Պուերտո-Ալոնսո (այժմ՝ [[Պորտու Ակրի]]) քաղաքը:քաղաքը։ [[1901]] թվականին Բոլիվիան վաճառում է Ակրիի կոնցեսիան ամերիկյան ներդրողներին (The Bolivian Syndicate of New York), որոնք խթանեցին կաուչուկագործության զարգացմանը սպասվող կաուչուկի բումի ժամանակ:ժամանակ։ Ամերիկացիներն այդ կերպ նաև ազատված էին հարկերի վճարումից:վճարումից։ Տեղի կաուչուկ հավաքող բրազիլիացիները իրենց համարում էին իրենց օրենքներով սահմանափակված և այդ պատճառով ապստամբեցին ղեկավար բրազիլացի սպա Ժոզե Պլասիդո դե Կաստրոյի դեմ:դեմ։ Այս պայքարի արդյունքում նորից հռչակվեց և վերականգնվեց անկախ Ակրիի հանրապետությունը:հանրապետությունը։
Ակրիի անկախության հռչակումից հետո Բոլիվիան և Բրազիլիան պայմանավորվեցին տարածքների փոխանակության շուրջ:շուրջ։ Բրազիլիային անցավ այն տարածաշրջան, որը գտնվում է նրա այժմյան սահմանագծին՝ Ակրիի նահանգ:նահանգ։ Բոլիվիային փոխանցեց իր տարածքից 3000 կմ², որը գտնվում է [[Մադեյրա]] և [[Աբունյա]] գետերի միջև:միջև։ Պետրոպոլիսի համաձայնությունը նաև նախատեսում էր վճարել Բոլիվիային 2 միլիոն ֆունտ ստերլինգ և բրազիլիացիների երկաթուղու բնակեցված ճանապարհը կառուցում բրազիլական [[Գուաժարա-Միրին]] սահմանապահ քաղաքից մինչև բրազիլական [[Ռիբելարտա]] քաղաք:քաղաք։ Սակայն այդ ճանապարհը այդպես էլ չկառուցվեց:չկառուցվեց։ Այս համաձայնությունը նաև ներառում էր այն կետը, որով կարգավորվելու էին նաև բրազիլա-պերուական վիճելի սահմանային տարածքների հարցերը:հարցերը։ 1909 թվականին Արգենտինայի միջնորդությամբ այս պետությունների միջև Ռիո դե Ժանեյրոյում ավարտվեցին բանակցությունները, ըստ որի Պետրոպոլիսյան համաձայնությամբ Պերուն ստացավ 39.000 կմ² բրազիլական տարածք:տարածք։ Ամերիկյան սինդիկատին (կապիտալիստական խոշոր միավորում) տրվեց 110 հազար ֆունտ ստերլինգ արժեքով փոխհատուցում:փոխհատուցում։
