«Կոնստանտին Սավիցկի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-http://books.google.am/ +https://books.google.am/)
չ clean up, փոխարինվեց: ը: → ը։ (2), մ: → մ։ (3), ն: → ն։ (2), տ: → տ։, ր: → ր։, ): → )։ (2), ա: → ա։ oգտվելով ԱՎԲ
Տող 90.
}}</ref><ref name="Кондаков" />:
 
Կոնստանտին Սավիցկու որդին է խորհրդային գեղանկարիչ, ԽՍՀՄ Գեղարվեստի ակադեմիայի ակադեմիկոս Գեորգի Սավիցկին (1887—1949):։
 
== Կենսագրություն==
Տող 120.
|archiveurl =
|archivedate =
}}</ref>: 1862 թվականին դպրոցն ավարտելուց հետո Կոնստանտին Սավիցկին ուսումը շարունակել է Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիայի պատմական գեղանկարչության դասարանում:դասարանում։ Սովորել է պրոֆեսորներ [[Ֆեոդոր Բրունի]]ի, Ալեքսեյ Մարկովի և Պավել Չիստյակովի մոտ:մոտ։
 
Ակադեմիայում սովորելու տարիներին արժանացել է յոթ մեդալի. [[1868 թվական]]ին ստացել է երեք փոքր արծաթե մեդալ «Երգեհոնահարը» ({{lang-ru|«Шарманщик»}}) նկարի համար, [[1869 թվական]]ին մեծ արծաթե մեդալ է ստացել «Քրիստոսի խաչելությունը» ({{lang-ru|«Распинание Христа»}}) էսքիզի համար, 1870 թվականին պարգևատրվել է մեծ արծաթե ու մեծ խրախուսական մեդալներով «Այցելություն հիվանդ որդուն» ({{lang-ru|«Посещение больного сына»}}) և «Ժամապահը վառոդի պահեստի մոտ» ({{lang-ru|«Часовой у порохового погреба»}}) նկարների համար:համար։ [[1871 թվական]]ին «Կայեն և Աբել» ({{lang-ru|«Каин и Авель»}}) ծրագրի համար պարգևատրվել է փոքր ոսկե մեդալով, ինչից հետո Ակադեմիայի կողմից ուղարկվել է արտասահման, որտեղ մինչև [[1874 թվական]]ն ստացել է [[Ալեքսանդր II]]-ի կրթաթոշակ<ref name="Кондаков" /><ref name="НХ">{{книга
|автор = Булгаков Ф. И.
|часть = Савицкiй, Константинъ Аполлоновичъ
Տող 223.
| тираж =
| ref =
}}</ref>: 1891 թվականին նա տեղափոխվում է Մոսկվա, որտեղ աշխատում է Մոսկվայի գեղանկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ուսումնարանում:ուսումնարանում։ 1894 թվականին ղեկավարել է ուսումնարանի բնօրինակային դասարանը:դասարանը։ [[1895 թվական]]ից եղել է [[Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա|Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիա]]յի իսկական անդամ, 1897 թվականին «գեղանկարչության բնագավառում հայտնի լինելու համար» ({{lang-ru|«за известность на художественном поприще»}}) Կոնստանտին Սավիցկին արժանանում է գեղանկարչության ակադեմիկոսի կոչման<ref name="Кондаков" />:
 
1890 թվականին [[Փարիզ]]ում լեհ սոցիալիստ Սիգիզմունդ Պադլևսկու<ref name="шитимэч">{{книга
Տող 274.
}}</ref>:
 
Պենզայի նորակառույց պատկերասրահի և Պենզայի Ն. Սելիվյորստովի անվան ուսումնարանի (որ 1898 թվականին անցնում է Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիայի և Կայսերական արքունիքի նախարարության տնօրինության տակ) առաջին տնօրեն է նշանակվում գեղանկարչության ակադեմիկոս Կոնստանտին Սավիցկին<ref name="Кондаков" />: Նկարիչը մշակում է դասավանդման սեփական ծրագիր, ձևափոխություններ կատարում շենքի նախագծում:նախագծում։ Ուսումնարանի լավագույն շրջանավարտներն առանց քննությունների ընդունվում էին Գեղարվեստի կայսերական ակադեմիա:ակադեմիա։ Սավիցկու շնորհիվ Պենզա են ուղարկվում [[1898 թվական]]ի XXVI և 1901 թվականի XXIX գեղարվեստական շրջիկ ցուցահանդեսները:ցուցահանդեսները։
 
[[1886 թվական]]ին Կոնստանտին Սավիցկին ամուսնացել է Վալերիա Իպոլիտովնա Դյումուլենի հետ (1867-1950):։ Նրանք ունեցել են յոթ երեխա<ref name="венок">{{статья
|автор = Димаков Д.
|заглавие = Венок Савицкому
Տող 457.
|archivedate =
}}</ref>:
* Պենզային կերպարվեստի թանգարանի շենքի պատին տեղադրվել է հուշատախտակ՝ նվիրված հայտնի գեղանկարչին:գեղանկարչին։
* 1980-ական թվականներին Պենզայի մարզային պատկերասրահում գործում էր Կոնստանտին Սավիցկուն նվիրված թանգարան:թանգարան։
* 2011 թվականին Պենզայի Նահանգապետի տան տարածքում տեղադրվել է Կոնստանտին Սավիցկու հուշարձանը<ref name="памятник">{{cite web
|url = http://penzanews.ru/culture/52728-2011