«Լևկիպոս»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ oգտվելով ԱՎԲ |
չ clean up, փոխարինվեց: → (6), ): → )։ (2) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 5.
== Կենսագրություն ==
Տարբեր ուսումնասիրողների տվյալներով ծնվել է [[Միլեթ]]ում, [[Աբդերա]]յում, [[Էլեա]]յում։ [[կենսագրություն|Կենսագրական]] տվյալները բավականին սուղ են, իսկ նրա աշխատությունները չեն պահպանվել։ Հայտնի է միայն, որ նա եղել է [[Պարմենիդես]]ի (մոտ մ.թ.ա. 540 կամ մ.թ.ա. 520-450 թթ.), [[Էմպեդոկլես]]ի (մոտ մ.թ.ա. 492–432 թթ.), [[Անաքսագորաս]]ի
=== Պատմական փաստերի համադրում ===
Լևկիպոսի բուն տեքստերի համարյա լրիվ բացակայության և նրա մասին եղած տեղեկությունների աղքատիկության պատճառով առաջ է քաշվել այն ենթադրությունը, որ Լևկիպոսը գրական ֆիկցիա է ([[Էրվին Ռոդե]], [[Պաուլ Տանների]] և ուրիշներ)
== Աշխատություններ ==
Տող 14.
=== Մեծ Դիակոսմոս ===
Դիակոսմոս (διάκοσμος, բառացի – սարքավորում, գործիք), անտիկ շրջանի ատոմիստների տերմին, որը նշանակում է «Աշխարհի կառուցվածք», «Աշխարհի կարգ»: «Մեծ դիակոսմոս»(ὁ μέγας Διάκοσμος) և «Փոքր դիակոսմոս» (ὁ μικρός Διάκοσμος), երկու փիլիսոփաների գրած ստեղծագործություններն են, որոնցից առաջինը Լևկիպոսին է պատկանում, իսկ երկրորդը՝ Դեմոկրիտեսին։ Դրանք չեն հասել մեր օրերը։ Լևկիպոսից ու Դեմոկրիտեսից հասած հատվածների և ավելի ուշ շրջանի հեղինակների
=== Ատոմիստական տեսություն ===
Լևկիպոսն իր ատոմիստական մատերիալիզմի համակարգը կառուցել է զուտ մտահանգման ճանապարհով՝ սկիզբ առնելով [[Պարմենիդես]]ի և [[Զենոն]]ի դիալեկտիկայից։ Նրանցից տրամագծորեն տարբեր ուղություն ընտրելով, միաժամանակ, ինչպես նրանք [[Տիեզերք]]ը դիտում էին անշարժ, չծնված և վերջնական ամբողջություն և թույլ չէին տալիս փնտրել անսահմանություն (կա այն, ինչ կա, ինչ չկա՝ գոյություն չունի), Լևկիպոսն էլ ընդունում էր անսահման շատ, անընդհատ շարժվող էլեմենտների կամ [[ատոմ]]ների և ամենատարբեր ձևերի անսահման բազմազանության գոյությունը, քանի որ նրանք պատճառ չունեն այս կամ այն ձևի լինելու և քանի որ իրերն անդադար փոփոխվում ու առաջանում են (Նա [[կյանքի ծագում|գենեզիս]]ը բացատրում էր բազմատեսակ և անվերջ շարժվող մասնիկների բազմազանությամբ)
Ընդունելով, որ ատոմը խիտ է և ամբողջական, նա պնդում էր, որ նրանք կազմում են «գոյի» էությունը և շարժվում են դատարկության մեջ, իսկ դատրկությունը նա անվանում էր «գոյություն չունեցող», բայց այնքան իրական էր համարում, ինչքան գոյը։<ref>Phys. op. fr. 8 Dox.</ref>.
|