«Լագրանժի թեորեմը չորս քառակուսիների գումարի մասին»–ի խմբագրումների տարբերություն

Թեորեմը հանդիսանում է [[Վարինգի խնդիր|Վարինգի խնդրի]] լուծումը <math>n=2</math> աստիճանի համար:համար։ Քանի որ այս տեսքի թվերը <math>4^m(8n+7),\;m,\;n=0,\;1,\;2,\;\ldots</math> չեն կարող ներկայացվել երեք քառակուսիների գումարով<ref name="Կարացուբա">[http://dx.doi.org/10.4213/book231 Մաթեմատիկայի ժամանակակից խնդիրներ, 2008]</ref>, ապա Լագրանժի թեորեմը տալիս է [[Գոդֆրի Հարոլդ Հարդի|Հարդիի]] ֆունկցիայի երկու արժեքներից մեկը <math>G(2)=4</math>:

Թեորեմի պնդումն առաջին անգամ հայտնվել է [[Դիոֆանտ]]ի ''Թվաբանության'' մեջ, որը թարգմանվել էր լատիներեն Բաշեի կողմից [[1621 թվական]]ին: Թեորեմի համար կարևոր լեմման այն մասին, որ չորս քառակուսիների գումարի արտադրյալը դա չորս քառակուսիների գումարն է ապացուցել է [[Լեոնարդ Էյլեր|Էյլերը]], ով մոտ էր հենց թեորեմի ապացույցին<ref name="Կարացուբա" /> շատ բաներ է արել հատուկ [[Ժոզեֆ Լուի Լագրանժ|Լագրանժի]] համար:համար։ Սակայն Լագրանժը Էյլերից առաջ անցավ և ապացուցեց թեորեմը [[1770 թվական]]ին: