«Ռոբերտո Ռոսսելինի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 2.
| ի ծնե անուն = Roberto Rossellini
}}
'''Ռոբերտո Ռոսսելինի''', ([[1906]]—[[1977]]{{lang-it|Roberto Rossellini}}, {{ԱԾ}}), [[իտալացի]] կինոռեժիսոր։
 
== Գործունեություն ==
Ֆ․ Դե Ռոբերտիսի հետ ստեղծել է «Սպիտակ նավը» ([[1941]]), «Օդաչուն վերադառնում է» և «սաչով մարդը» (երկուսն էլ՝ [[1942]]) միլիտարիստական ֆիլմերը, սակայն ուշադրության կենտրոնում պահելով այն տառապանքները, որ պատճառում է պատերազմը մարդկանց։ Ռոսսելինիի «Հռոմը՝ բաց քաղաք» ([[1945]]) կինոնկարը նվիրված է Դիմադրության [[Հռոմ]]ի մասնակիցների պայքարին։ Այս ֆիլմը դարձել է նեոռեափզմի մանիֆեստը։ Նշանակալից էր նաև «Պայզա» ([[1946]]) հակաֆաշիստական կինոնկարը։ [[1940]]-ական թթ․ վերջին և 1950-ական թթ․ սկզբին ստեղծել է մի շարք ֆիլմեր, ուր արծարծել է բարոյական անկման թեման՝ «Եվրոպա 51» ([[1951]]), «Ուր է ազատությունը» ([[1952]]) են։ Դեմոկրատական շարժման վերելքը օգնել է Ռուսսելին հաղթահարել ստեղծագործական գնաժամը։ «Հնդկաստան» 1958» ([[1958]]), «Գեներալ դելլա Ռովերե» ([[1959]]), «Հռոմում գիշեր էր», «Կեցցե՜ Իտալիան» (երկուսն էլ՝ [[1960]]) ֆիլմերում Ռուսսելին կրկին դիմել է հայրենասիրական և հակաֆաշիստական թեմաներին։ [[1960]]-ական թթ․ կեսին աշխատել է հեռուստատեսությունում («Սոկրատ», «Պասկալ» ևն)։ [[1975]]-ին ստեղծել է «Իտալիա, առաջին տարին», որը աղճատված պատկերում է երկրի ետպատերազմյան ժամանակաշրջանի քաղաքական կյանքը։