«Դավիթ Հովհաննիսյան (արևելագետ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Դավիթ Հովհաննիսյան''' ([[12 հոկտեմբերի]], [[1953]]), հայ արևելագետ և դիվանագետ, [[ԵՊՀ Արաբագիտության ամբիոն]]ի հիմնադիրներից մեկը:մեկը։ [[Բանասիրական գիտությունների թեկնածու]], [[պրոֆեսոր]] ([[2012]]), ով մեծ ավանդ է ներդրել [[Հայաստանի Հանրապետություն]]ում [[իսլամագիտություն|իսլամագիտության]] և [[արաբամուսուլմանական քաղաքակրթություն|արաբամուսուլմանական քաղաքակրթության]] գիտական ուսումնասիրության ոլորտում:ոլորտում։

[[1986]]-[[1987]] թվականներին նա վերապատրաստում է անցնում [[Եգիպտոս]]ում՝ [[Կահիրեի համալսարան]]ում: [[1988]] թվականին‚ Դավիթ Հովհաննիսյանը, համալսարանում դասավանդմանն ու 4 գիտական աշխատանքին զուգահեռ, սկսում է զբաղվել հասարակական-քաղաքական գործունեությամբ:գործունեությամբ։ [[1989]] թվականին ստեղծվում է [[«Արմենֆաքս» լրատվական գործակալություն]]ը, որը չափազանց կարևոր դեր էր խաղալու Հայաստանն այդ տարիների ինֆորմացիոն ճգնաժամից դուրս բերելու համար:համար։ [[1990]] թվականին Դավիթ Հովհաննիսյանը աշխատանքի է անցնում [[Հայաստանի Գերագույն խորհուրդ|Հայաստանի գերագույն խորհրդի]] վերլուծական բաժնում՝ որպես գլխավոր փորձագետ:փորձագետ։

Դավիթ Հովհաննիսյանը [[ԵՊՀ Արաբագիտության ամբիոն|արաբագիտության ամբիոնի]] հիմնադիր-վարիչն է, ամբիոնը ղեկավարել է մինչև [[1992]] թվականը:թվականը։ Նույն թվականին նշանակվում է [[Սիրիայի Արաբական Հանրապետություն]]ում Հայաստանի նորանկախ հանրապետության դիվանագիտական առաքելության առաջին ղեկավար:ղեկավար։ Նորանշանակ դիվանագետին վիճակված էր նոր դեսպանության հիմնադրման‚ բարեկամական հարաբերությունների հաստատման և պահպանման առաքելությունը:առաքելությունը։

[[1998]] թվականի ավարտին վերադառնալով [[Երևան]]՝ Դավիթ Հովհաննիսյանը [[ՀՀ Արտաքին գործերի նախարարություն]]ում ստանձնում է հատուկ հանձնարարություններով դեսպանի պարտականությունները, միաժամանակ վերսկսելով գիտամանկավարժական գործունեությունը ԵՊՀ արաբագիտության ամբիոնում:ամբիոնում։ [[2001]] թվականին նա ընդգրկվում է հայ-թուրքական հաշտեցման հանձնաժողովի կազմում:կազմում։ [[2003]] թվականի փետրվարին թողնում է աշխատանքն ԱԳՆ-ում՝ վերադառնալով համալսարան և ամբողջովին անցնելով գիտահետազոտական և մանկավարժական գործունեության:գործունեության։

[[2007]] թվականին նա հիմնադրում է ԵՊՀ Քաղաքակրթական և մշակութային հետազոտությունների կենտրոնը:կենտրոնը։ [[2012]] թվականին Դավիթ Հովհաննիսյանին շնորհվում է [[պրոֆեսոր]]ի կոչում:կոչում։

Պրոֆեսոր Հովհաննիսյանը հեղինակ է արաբագիտությանը, իսլամագիտությանը, մեթոդաբանական խնդիրներին, փիլիսոփայությանը, քաղաքագիտությանն ու միջազգային հարաբերություններին նվիրված տարբեր լեզուներով հրատարակված մոտ 110 գիտական աշխատանքի, այդ թվում՝ երեք մենագրության:մենագրության։

Դավիթ Հովհաննիսյանի գիտական հետաքրքրությունների մյուս ճյուղը վերաբերում է ադապտացիոն մեխանիզմների ուսումնասիրությանը:ուսումնասիրությանը։ Գիտական մի շարք հրապարակումներով պրոֆեսոր Հովհաննիսյանը [[Ղուրան]]ի տեքստի և վաղ միջնադարյան սկզբնաղբյուրների վերլուծությամբ վեր է հանել արաբամուսուլմանական մշակույթին հատուկ յուրօրինակ ադապտացիոն օրինաչափություններ‚ որոնք հնարավորություն են տալիս պատկերացում կազմել նաև տարբեր քաղաքակրթական դաշտերում մշակույթների միջև ադապտացիոն գործընթացների առանձնահատկությունների մասին և կիրառելի են այսօր տեղի ունեցող գործընթացները հասկանալու տեսակետից:տեսակետից։

[[Պրոֆեսոր]] Հովհաննիսյանի գիտական հետազոտությունների առանձին ոլորտ է կազմում հայեցակարգային մոտեցումների մշակումը‚ որոնք վերաբերում են [[Հայաստանի Հանրապետություն|Հայաստանի Հանրապետության]] և հայության տեղին և դերին ժամանակակից աշխարհի մարտահրավերների համատեքստում:համատեքստում։ Այդ մոտեցումներն ամբողջանում են «Երեք ծովերի համակարգի» և «Ցանցապետության» հայեցակարգերով:հայեցակարգերով։

Դավիթ Հովհաննիսյանը կազմակերպագործունեական խաղերի հայկական մեթոդաբանական դպրոցի հիմնադիրներից է‚ որի գործունեության շրջանակում նա հեղինակել, կազմակերպել և իրականացրել է [[ՀՀ]] և [[Հարավային Կովկաս]]ի տարբեր արդիական հիմնախնդիրներին առնչվող երկու տասնյակից ավելի կազմակերպագործունեական խաղեր:խաղեր։ Հանդիսանում է մի շարք միջազգային կազմակերպությունների, այդ թվում՝ ամերիկյան Միջազգային հետազոտությունների ասոցիացիայի, «ՏՐԱՆՍՑԵՆՏ» միջազգային ակադեմիայի անդամ:անդամ։