«Աստղադիտակ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ մաքրվեց, փոխարինվեց: ։ → : (35) oգտվելով ԱՎԲ |
չ clean up, փոխարինվեց: ը: → ը։ (10), թ: → թ։, լ: → լ։, կ: → կ։, մ: → մ։ (3), ն: → ն։ (3), ս: → ս։, վ: → վ։ (4), ր: → ր։ (6), ց: → ց։ (3), ք: → oգտվելով [[Վիքիպեդիա:Ավտո... |
||
Տող 2.
[[Պատկեր:Dwingeloo radio telescope.JPG|thumb|right|180px|[[Ռադիոաստղադիտակ]]]]
[[Պատկեր:Swedish Solar Telescope.jpg|thumb|right|180px|[[Արեգակնային աստղադիտակ]]]]
'''Աստղադիտակ''', [[երկնային մարմին]]ները դիտելու
Աստղադիտակը կազմված է երկու հիմնական մասից՝ դիտակ (երկնային մարմնի լույսը կամ այլ տիրույթի ճառագայթումը հավաքում է [[կիզակետ]]ում, որտեղ [[լուսանկարչական թիթեղ]]ի, [[լուսանկարչական ժապավեն|ժապավենի]] կամ այլ կրիչի վրա կարող է նկարվել երկնքի դիտվող տիրույթը) և մեխանիկական (թույլ է տալիս աստղադիտակը ուղղել երկնքի այս կամ այն տիրույթը և [[երկնոլորտ]]ի օրական պտույտին համրնթաց պտտելու միջոցով դիտարկման օբյեկտը դիտման ընթացքում պահել տեսադաշտի նույն դիրքում)
==Տեսակները==
Տող 13.
* [[Գամմա աստղադիտակներ]]:
Բացի այդ, [[նեյտրինո]]ների տվիչները հաճախ անվանում են ''նեյտրինոների աստղադիտակներ'': Նույնպես աստղադիտակներ կարող են անվանել [[գրավիտացիոն ալիքներ]]ի
== Պատմությունը ==
Առաջին աստղադիտակի գծագրերը հայտնաբերվել են [[Լեոնարդո Դա Վինչի]]ի
Առաջինը, ով ուղղել է դիտակը դեպի երկինք, դարձնելով այն աստղադիտակ, և ստացել է առաջին գիտական տվյալները եղել է [[Գալիլեո Գալիլեյ]]ը: [[1609]] թվականին նա ստեղծել է իր առաջին դիտակը, երեք անգամյա
[[Սովետական Միություն]]ում խոշոր աստղադիտակների նախագծումը և կառուցման աշխատանքները ղեկավարում էր [[Լենինյան մրցանակի դափնեկիր]] Բ.
== Օպտիկական աստղադիտակ ==
Տող 26.
Օպտիկական աստղադիտակները օգտագործվում են աստղագիտության մեջ (երկնային մարմինների դիտարկումների համար), օպտիկայում տարբեր օժանդակ նպատակներով. օրինակ՝ լազերային ճառագայթման շեղման չափման համար<ref>{{cite book |author = Պախոմով Ի.Ի, Ռոժկով Օ. Վ. |title = Օպտիկա-էլեկտրոնային քվանտային սարքեր |edition = 1-ին |place = Մոսկվա |publisher = Ռադիո և կապ |year = 1982 |page = 184 |pages = 456 }}</ref>, ինչպես նաև կարող են օգտագործվել որպես [[հեռադիտակ]]ներ<ref name="landsberg">{{cite book |author = Լանդսբերգ Գ. Ս. |title = Օպտիկա |edition = 6-րդ |place = Մոսկվա |publisher = Ֆիզմաթլիտ |year = 2003 |page = 303 |pages = 848 |isbn = 5-9221-0314-8 }}</ref>:
Օպտիկական տեսակետից աստղադիտակները բաժանվում են երկու հիմնական տիպերի՝ [[ռեֆրակտոր]]ների (բեկողներ) և [[ռեֆլեկտոր]]ների (անդրադարձնողներ)
Աստղադիտակի հզորությունը կախված է [[ոսպնյակ]]ի կամ հայելու չափերից (մեծ չափերի դեպքում կարելի է լուսանկարել ավելի թույլ երևացող երկնային օբյեկտներ)
a'' = 1/40 * λ/D
Տող 54.
Աստղադիտակների տիեզերք դուրս բերումը թույլ է տալիս նաև բարձրացնել նրանցով կատարվող դիտարկումների որակը: Չնայած այն հանգամանքին, որ օպտիկական միջակայքում մթնոլորտը թափանցիկ է, բայցևայնպես [[Ռելեի ցրում|Ռելեի ցրման]] պատճառով այն տարբեր ձևերով է անցկացնում տարբեր ալիքի երկարությամբ լույսը, ինչը հանգեցնում է երկնային մարմինների լուսային սպեկտրների աղճատմանը (սպեկտրը տեղաշարժվում է դեպի կարմիր գույնը): Բացի այդ մթնոլորտը ոչ միշտ է միասեռ, այնտեղ անընդհատ առկա են հոսանքներ (քամիներ), ինչը բերում է պատկերի աճատմանը: Այս ամենի պատճառով Երկրի վրա տեղակայված աստղադիտակների լուծման կարողությունը սահմանափակված է մոտ 1 անկյունային վայրկյան ճշտությամբ, անկախ աստղադիտակի [[Ապերտուրա (օպտիկա)|ապերտուրայից]]: Այս խնդիրը հնարավոր է մասնակիորեն լուծել [[ադապտիվ օպտիկա]]յի միջոցով, որը մասնակիորեն չեզոքացնում է վերը նշված ազդեցությունները, ինչպես նաև տեղակայելով աստղադիտակները բարձր լեռներում, որտեղ մթնոլորտը ավելի նոսր է, սակայն առավել լավ արդյունքներ կարելի է ստանալ տիեզերքից դիտարկումներ կատարելիս: Մթնոլորտից դուրս նրա կողմից առաջացող աղճատումները ամբողջովին բացակայում են, այդ իսկ պատճառով աստղադիտակի առավելագույն տեսական լուծման կարողությունը որոշվում է միայն նրա [[դիֆրակցիայի սահման]]ով՝ φ=λ/D: Օրինակ, 2,4 մ տրամագծով հայլի ունեցող տիեզերական [[Հաբլ (տիեզերական աստղադիտակ)|Հաբլ]] աստղադիտակի տեսականորեն հաշվարկված լուծման կարողությունը 555 նմ ալիքի երկարության վրա կազմում է 0,05 անկյունային վայրկյան (Հաբլի իրական լուծման կարողությունը կազմում է 0,1 վայրկյան, բայց այն միևնույն է մի կարգով ավելի լավն է քան երկրային աստղադիտակներինը):
Ռադիո միջակայքերում տիեզերքից կատարվող դիտարկումները նույնպես ավելի ճշգրիտ են, սակայն մեկ այլ պատճառով: Ռադիոաստղադիտակների լուծման կարողությունը իսկզբանե շատ փոքր է, սակայն եթե միացնում են երկու ռադիոաստղադիտակ, ստեղծելով [[ռադիոինտերֆերոմետր]], կարելի է զգալիորեն բարձրացնել դիտարկումների ճշգրտությունը: Եթե այս երկու ռադիոաստղադիտակների միջև եղած հեռավորությունը (այսպես կոչված ''ռադիոինտերֆերոմետրի հիմքը'') հավասար է L-ի, ապա անկյունային լուծման կարողությունը որոշվում է արդեն ոչ թե φ=λ/D բանաձևով, այլ φ=λ/L: Սակայն երկրային աստղադիտակների համար այս արժեքը ակնհայտորեն չի կարող գերազանցել Երկրի տրամագծի
=== Բարձր էներգիայի ճառագաթման դիտարկման աստղադիտակներ ===
[[Պատկեր:Heao b.jpg|thumb|right|200px|Այնշտայնի անվան աստղադիտարան, ռենտգենային աստղադիտակ, սկզբում անվանվել էր [[HEAO-2|HEAO B]] (High Energy Astrophysical Observatory B)]]
{{Հիմնական|Ռենտգենյան աստղադիտակ|Գամմա ալիքային աստղադիտակ}}
[[Ռենտգենյան ճառագայթում|Ռենտգենյան]] աստղադիտակները օգտագործում են ռենտգենյան օպտիկան, այնպիսիք, ինչպիսին է [[Վոլտերի աստղադիտակ]]ը, որը կազմված է օղակաձև [[հայելի|հայելուց]], պատրաստված [[ծանր մետաղ]]ներից, որոնք կարող են արտացոլել ճառագայթները ընդամենը մի քանի [[Աստիճան (անկյուն)|աստիճանով]]: Հայելիները սովորաբար իրենցից ներկայացնում են շրջված [[պարաբոլ]]ի, [[հիպերբոլ]]ի, կամ [[էլիպս]]ի
Առավել բարձր էներգիայի աստղադիտակները, այնպիսիք ինչպիսին են ռենտգենային կամ [[գամմա ալիքներ|գամմա ալիքային]] աստղադիտակները, օգտագործում են [[լուսաթաղանթ]]ի կոդավորված
[[Բարձր էներգիայի աստղագիտություն]]ը պահանջում է հատուկ աստղադիտակների օգտագործում, քանի-որ այսպիսի էներգիա ունեցող մասնիկների մեծամասնությունը ազատորեն թափանցում են մետաղների և ապակիների
Այս կարգի աստղադիտակների մեջ բացակայում են պատկեր ստեղծող օպտիկական
===Աստղադիտակների այլ տեսակներ===
Տող 71.
==Աստղադիտակների հենքը==
Աստղադիտակների մեխանիկական մասը՝ հենքը, նախատեսված է նրա զանգվածը կրելու համար, ինչպես նաև ուղղելու այն երկնոլորտի անհրաժեշտ տիրույթ և ապահովելու ճշգրիտ
==Մթնոլորտի էլեկտրամագնիսական թափանցելիությունը==
{{See also|Օդի զանգված}}
Երկրի մթնոլորտը չի թափանցում էլեկտրամագնիսական սպեկտրի հիմնական մասը, նրա միայն մի քանի միջակայքեր է հնարավոր դիտարկել Երիրի
[[Պատկեր:Atmospheric electromagnetic opacity hy.svg|մինի|կենտրոն|700px|Դիագրամի վրա պատկերված է Երկրի մթնոլորտի կողմից [[էլեկտրամագնիսական սպեկտր]]ի թափանցման աստիճանը ըստ ալիքի երկարության և աստղադիտարկների տեսակները ամեն միջակայքի համար:]]
==Դիտարկվաող օբյեկտը տարբեր աստղադիտակներով==
Միևնույն աստղագիտական մարմնի դիտարկումը տարբեր ալիքային տիրույթներում, թույլ է տալիս ստանալ տարբեր տեղեկություններ այդ մարմնի
[[Պատկեր:800crab.png|thumb|center|600px|[[Կրաբի միգամածություն|Կրաբի միգամածության]] մեջ գերնոր աստղի մնացորդների տեսքը տարբեր ալիքի երկարության տիրույթներում տարբեր աստղադիտակներով]]
Տող 108.
|-
|}
<nowiki>*</nowiki> Հղումներ դեպի
==Աստղադիտակների ցանկեր==
|