«Էդմոնդ Ավետյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չ clean up, փոխարինվեց: → , է: → է։, ը: → ը։, ի: → ի։, մ: → մ։ (3), ն: → ն։ (2), չ: → չ։, ջ: → ջ։, ր: → ր։, ց: → ց։, ): → )։ (2) oգտվելով [[Վիքիպեդիա:ԱվտոՎիքիԲրաու...
Տող 7.
}}
 
'''Էդմոնդ Գեղամի Ավետյան''' ([[նոյեմբերի 10]], [[1929]], Անդիժան ([[Ուզբեկստան]]) - [[դեկտեմբերի 18]], [[2001]], [[Երևան]]), հայ [[փիլիսոփա]], [[լեզվաբան]]: Փիլիսոփայական գիտությունների թեկնածու (1966), [[պրոֆեսոր]] (1992):։
Հայկական [[նշանագիտություն|նշանագիտության]] հիմնադիրներից:հիմնադիրներից։
 
== Կենսագրություն ==
Էդմոնդ Ավետյանը ծնվել է Ուզբեկստանի Անդիժան քաղաքում:քաղաքում։ 1956 թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետը: ֆակուլտետը։ 1956-1961 թվականներին [[ռուսաց լեզու]] և [[Ռուս գրականություն|գրականություն]] է դասավանդել հանրակրթական դպրոցներում, 1965 թվականից (ընդհատումներով)՝ ԵՊՀ-ում:ում։ 1961-1964 թվականներին սովորել է համալսարանի ասպիրանտուրայում, 1966 թվականին պաշտպանել թեկնածուական ատենախոսություն: ատենախոսություն։
 
1982 թվականին, որպես այլախոհ, ձերբակալվել է, մեղադրվել [[ռուս]] [[գրող]] [[Ալեքսանդր Սոլժենիցին]]ի հետ ունեցած նամակագրության և արգելված գրականություն պահելու մեջ:մեջ։ Հարկադրաբար ուղարկվել է հոգեբուժարան, որտեղից ազատ է արձակվել 1984 թվականին:թվականին։
1986-1989 թվականներին՝ հանրապետական ուսումնամեթոդաբանական կաբինետի մեթոդիստ, 1991 թվականից վերսկսել է դասավանդել ԵՊՀ-ում, 1994 թվականին՝ ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի վարիչ: վարիչ։
 
== Ստեղծագործություններ ==
Ավետյանի աշխատությունները վերաբերում են [[Լեզվաբանություն|լեզվաբանության]] մետաֆիզիկական փիլիսոփայության հարցերին, իմաստի և արտահայտության, լեզվի և խոսքի, լեզվականի և հասկացականի փոխհարաբերություններին, լեզվական միավորների բնույթին<ref>{{cite book|author=|title=Ով ով է. ՀայԵրևան Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005}}</ref>, գիտական ուսումնասիրությունների արդյունքներն ամփոփված են շուրջ քսան մեծարժեք հոդվածներում ու մենագրություններում` «Լեզվական նշանի բնույթը» ([[ռուսերեն]], Երևան, 1968), «Իմաստ և նշանակություն» (ռուսերեն, Երևան, 1979), «Նշանագիտություն և լեզվաբանություն» (ռուսերեն, Երևան, 1989)):։
 
Ավետյանը հայկական նշանագիտության հիմնադիրներից է:է։ Իր առաջին իսկ հրապարակումներով նա մեծ հետաքրքրություն է առաջացրել ոչ միայն Հայաստանի, այլև [[ԽՍՀՄ]]-ի ու արտասահմանի գիտական շրջաններում:շրջաններում։ Երկարամյա դասախոսական աշխատանքի ընթացքում նա վարել է ընդհանուր լեզվաբանության, լեզվափիլիսոփայության պատմության, գեղարվեստական թարգմանության տեսության և այլ դասընթացներ:դասընթացներ։
 
Ուշագրավ են 1980-1990-ականներին Ավետյանի՝ մամուլում հրատարակած հրապարակախոսական հոդվածները. դրանցով հեղինակը ներկայանում է որպես անհատ և քաղաքացի:քաղաքացի։ Անցած կյանքի ուղու փիլիսոփայական իմաստավորման ձգտումն է արտահայտված վերջին տարիներին լույս տեսած նրա գրքերում. «Վերադարձի օղակ» (ռուսերեն, Երևան, 1998, 2003), «Բանտային բանաստեղծություններ» (ռուսերեն, Երևան, 2002)<ref>{{Cite web|url=http://ysu.am/persons/hy/Edmond-Avetyan|title=ԷԴՄՈՆԴ ԳԵՂԱՄԻ ԱՎԵՏՅԱՆ|website=ysu.am|accessdate=2016-07-28}}</ref>:
 
== Երկեր ==
Տող 33.
{{ծանցանկ}}
{{վիքիքաղվածք}}
 
{{DEFAULTSORT:Ավետյան, Էդմոնդ}}
[[Կատեգորիա:Հայ փիլիսոփաներ]]
[[Կատեգորիա:Գիտությունների թեկնածուներ]]