«Ճարտարապետական կոմպոզիցիա»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ clean up, փոխարինվեց: է: → է։, ը: → ը։ (6), ծ: → ծ։, մ: → մ։ (2), վ: → վ։ (5), տ: → տ։, ր: → ր։, ց: → ց։, փ: → փ։ oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 1.
[[Պատկեր:La Rotonda.png|thumb|250px|[[Ամառանոց Ռոտոնդա|Ամառանոց Կապրա]] [[Վիչենցա]]յում: [[Ճարտարապետ]] [[Անդրեա Պալլադիո]]: Ընդհանուր տեսք]]
[[Պատկեր:PalladioRotondaPlan.jpg|thumb|right|250px|[[Ամառանոց Ռոտոնդա|Ամառանոց Կապրա]] [[Վիչենցա]]յում: [[Ճարտարապետ]] [[Անդրեա Պալլադիո]]: Ճակատ, հատույթ, նախագիծ]]
'''Ճարտարապետական կոմպոզիցիա'''` ճարտարապետական բաղադրամասերի կազմակերպման եղանակ` ներդաշնակության և միասնականության հասնելու
== Ճարտարապետական կոմպոզիցիայի տեսակները ==
Ճարտարապետական կոմպոզիցիայի հիմքում ընկած է այս կամ այն տարածական կամ տեկտոնիկական կրթությունը` համապատասխանաբար ինչով կարելի է արտահայտել կոմպոզիցիոն լուծումների որոշ
Այս կամ այն կոմպոզիցիոն լուծման ընտրությունը թելադրվում է ոչ միայն [[Էսթետիկա|էսթետիկ]] սկզբունքներով, այլ որոշվում է ճարտարապետական շինության ''ողջ ամբողջությամբ''` ֆունկցիոնալությամբ, տնտեսագիտական և սոցիալական, ինչպես նաև կոնկրետ հնարավորություններով ու պայմաններով. բնական գործոններով, շինարարության տեխնոլոգիաներով և այլն<ref name = "Sokolov" />:
Ճարտարապետական ձևը որոշվում է հիմնականում նրա ձևավորման մեթոդով` կախված նյութա-տեխնիկական և էսթետիկ
; Ծավալային կոմպոզիցիա
''Ծավալային կոմպոզիցիան'' որոշվում է ձևի [[
|автор = Соколов А.М.
|заглавие = Основные понятия архитектуры
Տող 20.
; Տարածական կոմպոզիցիա
''Տարածական կոմպոզիցիան'' համապատասխանում է տարածական ձևակազմությանը` մասամբ կամ ամբողջությամբ
; Խոր-տարածական կոմպոզիցիա
Տարածական կոմպոզիցիայի հետագա զարգացումը իրականացվում է մի շարք կառույցների մասնակի միավորումով կամ միավորված տարածությունը առանձին փոխկապակցված մասերի
Այդպիսիս կառուցումը նպաստում է տեսողական ընկալման ընթացքում ճանաչված խորության
;Ծավալա-տարածական կոմպոզիցիա
Ծավալային ձևերի համակցումը տարածական բաղադրիչների հետ համարվում է ''Ծավալա-տարածական կոմպոզիցիայի'' տարբեր տեսակների կառուցման
; Ճակատային կոմպոզիցիա
Տող 40.
Ճարտարապետական կոմպոզիցիայի հիմնական միջոցներն են համաչափությունը, ռիթմը, հակադրությունը, նրբերանգությունը, սիմետրիան, ասիմետրիան<ref name="методичка ННГАСУ" />: Այդ թեմայով հայտնի ամենահին «[[Տաս գիրք ճարտարապետության մասին]]» աշխատանքը ծառայում էր որպես դասագիրք բոլոր ճարտարապետների համար 15-19-րդ դարերում:
'''Համաչափությունը''' արտահայտչականության հասնելու ամենակարևոր միջոցն է, արտահայտում է մասերի փոխադարձ չափվածությունը, ինչպես նաև հարաբերակցությունը ամբողջ շինությանը: Համաչափության բերման ամենահայտնի միջոցը համարվում է [[Լեոնարդո դա Վինչի]]ի «[[Ոսկե հատում]]»-
Ճարտարապետության մեջ համաչափությունը հաճախ կապում են մարդու
'''Ռիթմը''' համաչափելի տարրերի հերթագայությունն է օրինաչափ հաճախության
'''Հակադրությունը''' օբյեկտների որակական կտրուկ հակադրումն է, օրինակ ծավալների, տարածության, հորիզոնական-ուղղահայաց դիրքերի<ref name="методичка ННГАСУ" />:
'''Նրբերանգությունը''', ի տարբերություն հակադրության, արտահայտում է օբյեկտների նմանությունը աննշան
'''Սիմետրիան''' կենտրոնի նկնատմամաբ մասերի համաչափությունն
Կոմպոզիցիայի մյուս կարևոր միջոցը կարելի է համարել մարմնի երկրաչափությունից ելնող '''Ըստ զանգվածի համաենթարկման սկզբունքը''': Միասին բաղադրիչները պետք է կազմեն ձևի ամբողջականությունը, երբ բացակայում են պատահական տարրեր, իսկ ձևն ինքը կազմում է միասնություն, կոմպոզիցիան կորցնում է նրբերանգությունը, հարմոնիան<ref name="методичка ННГАСУ" />:
|