«Շոնեն մանգա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Առհասարակ մանգան գոյություն ունի 18-րդ դարից, բայց ի սկզբանե գոյություն չեն ունեցել սեռային կամ տարիքային բաժանումներ`բաժանումներ՝ ըստ ժանրերի։ [[1905]] թվականին, երբ մանգայի հրատարակչությունը պայթյունային զարգացում էր ապրում, հիմնվեցին առանձնացված ամսագրեր`ամսագրեր՝ Շոնեն Սեքայ, Շոջո Սեքայ ու Շոնեն Պաքքու(մանկական`մանկական՝ քոդոմո, մանգա ամսագիր)։

Ժամանակից մանգան ձևավորվել է հետպատերազմյան շրջանում։ Մոտավորապես նույն ժամանակ շոնեն մանգան ստանում է իր այսօրվա տեսքը։ Շոնեն-արդյունաբերությունը կենտրոնանում է իր նպատակային աուդիտորիայի`դեռահասներիաուդիտորիայի՝դեռահասների ու երիտասարդ տղամարդկանց, հետաքրքրող թեմաների`թեմաների՝ գիտա-տեխնիկական ռոբոտների ու տիեզերական սարքավորումների կամ հերոսական արկածային, թեմաների վրա։ [[Օսամու Տեձուկա]]ն, [[Աստրո Բոյ]]ի(鉄腕アトム, Տեցուվան Ատոմու)` Երկաթե արմունկով Ատոմի ստեղծողը, համարվում է ժանրի զարգացման այս շրջանի առանցքային դեմքերից մեկը։

[[1968]] թվականին սկեց հրատարակվել Weekly Shōnen Jump ամսագիրը, ու մինչ օրս շարունակում է մնալ Ճապոնիայի ամենաշատ վաճառվող շոնեն-թեմատիկայի ամսագիրը։ Ժանրի անմենահայտնի գործերը սկսել են տպագրվել հենց այնտեղ`այնտեղ՝ Dragon Ball, One Piece, Slam Dunk, Captain Tsubasa, Naruto ու ուրիշներ։

Երբեմն աղջիկը անահասանելի իդեալ է, բայց հաճախ գլխավոր հերոսի սիրային կամ էրոտիկ երևակայութոյւնների թիրախն է, ինչպես, օրինակ Belldandy-ն Կոսուքե Ֆուջիշիմայի «Օ, իմ աստվածուհի» մանգայում կամ Շաո-լինը Մինենե Սաքուրանոյի «Գետտեն պահապան հրեշտակը»։ Այլ մանգաներում գլխավոր հերոսը շրջապատված է կանանցով ու աղջիկներով(օրինակ`օրինակ՝ Կեն Աքամացուի «Նեգիմա»-ն ու Մորիշիգեի «Հանաքույո խումբ»-ը)։

Տղամարդ-պրոտոգոնիստը ոչ միշտ է հաջողություն վայելում հակառակ սեռի մոտ, օրինակ`օրինակ՝ Մասակաձու Կացուրայի «Ստվեր կինը»։ Կամ ճիշտ հակառակը։