«Ագռավներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ագռավներ''' ({{lang-la|Corvidae}}), թռչունների [[Դաս (կենսաբանություն)|դաս]]ի [[ճնճղուկանմանների կարգ]]ի [[թռչուններ]]ի ընտանիք։

 

Ագռավների տեսակներից հայտնի է 100 տեսակ, որոնք տարածված են [[Եվրոպա]]յում, [[Կենտրոնական Ասիա|Կենտրոնական]] և [[Հարավարևելյան Ասիա]]յում, [[Աֆրիկա]]յում, [[Հյուսիսային Ամերիկա]]յում։ Հյուսիսում ապրողները չվող են, հարավում ապրողները՝ նստակյաց։ [[ՀՀ]]-ում տարածված է 8 տեսակ՝ սև և մոխրագույն ագռավներ, [[կաչաղակ]], կարմրակտուց, ալպիական, [[սովորական ճայ]]եր, սերմնաքաղ։

 

Բնորոշվում են ամրակազմ մարմնով (երկարությունը՝ 45-65 սմ, կենդանի զանգվածը՝ 400-600 գ)։ Կտուցը և ոտքերն ամուր են, թևերը՝ լայն ու կարճ, պոչը՝ ուղիղ, կլորավուն։ Փետրավորումը մոխրագույն է կամ սև, հաճախ՝ մետաղական փայլով։

 

Կոպիտ ագռավային ձայնի շնորհիվ լավ ճանաչելի է դաշտային պայմաններում։

 

Սովորական կաչաղակի պոչը երկար է, փետրավորումը՝ սևի ու սպիտակի համադրությամբ։ Երևան է թափանցել 1970-ական թվականներին։ Վնասակար է. ոչնչացնում է որսորդական և այլ մանր թռչուններ ([[կաքավ]], [[լոր]], [[արտույտ]]) ու մեծ քանակությամբ ձվեր։ Սևանա լճի ափամերձ տնկարկների խիտ սավանում բազմանում է անկորուստ, ուստի անհրաժեշտ է կիրառել թվաքանակի նվազեցման արհեստական միջոցներ։ Խոշոր քաղաքներում սանիտարական վիճակի ցուցիչ է. տարածված է փողոցներում և քաղաքամերձ աղբանոցներում։