«Լևոն Զ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 1.
{{անաղբյուր}}
{{Տես նաև|Լևոն VI (այլ կիրառումներ)}}
{{Տեղեկաքարտ միապետՄիապետ
| անուն = Լևոն Զ
| տիտղոս =
| պատկեր = [[Պատկեր:Bust Leon V of Armenia.jpg|200px|աջից|մինի]]
| կալանք =
| իշխանություն = [[1374]] - [[1375]]
| թագադրում = [[1374]]
| լրիվ անուն =
| մայրենի_լեզու1 =
| մայրենի_լեզու1_անուն1 =
| հաջորդող =
| թագուհի =
| տոհմ = [[Լուսինյաններ]]
| հայր =
| մայր =
| զավակներ =
| ծնունդ = [[1340]]
| ծննդավայր = [[Կիլիկիա]]
| մահ = [[1399]] [[նոյեմբերի 29]]
| վախճանի վայր = [[Փարիզ]]
| թաղում =
| թաղման վայր =
| ազգություն = [[հայ]]
}}
 
'''Լևոն Զ''' [[Լուսինյաններ|Լուսինյան]] (1340–29.11.1399, [[Փարիզ]]), Հայոց թագավոր [[Կիլիկիա]]յում 1374-1375–ին։ Ջիվանի և Սուլթանի որդի Լևոնը ծնվել է Կիլիկիայում։ Խուսափելով [[Կոստանդին Դ]]–ի հալածանքներից՝ 1344–ին Սուլթանը իր որդիների հետ ապաստանել էր [[Կիպրոս]]ում։ Հայոց գահին Լևոնին հրավիրեց ունիթոռների կուսակցությունը՝ [[Կոստանդին Ե]]–ի դավադրական սպանությունից հետո։ Սեպտեմբերի 14–ին Լևոնը ժամանեց [[Սիս]] մայրաքաղաքը և ութ ամիս անց Ս.Սոփիայի մայր տաճարում լատինական ծեսով օծվեց թագավոր, ապա իշխանների դժգոհությունը մեղմելու համար՝ նաև հայկական ծեսով։ Սակայն Լևոնը իր լատինամոլ քաղաքականությամբ հարուցեց ոչ միայն հայերի, այլև շրջակա մուսուլմանական պետությունների դժգոհությունը։ [[Եգիպտոս]]ի սուլթան Մելիք Աշռաֆի զորքերը 1375–ի հունվարի 5–ին պաշարեցին Սիսը։ Սովից ու հիվանդություններից նեղված Լևոնը ապրիլի 22–ին հաշտություն խնդրեց և Հալեպի ամիրայից կյանքի ապահովության երաշխիք ստանալով՝ բերդը հանձնեց թշնամուն։ Լևոնը իր ընտանիքի, կաթողիկոսի և շուրջ 20 հայ մեծամեծների հետ գերեվարվեց Կահիրե։ Լևոնի խոստովանահայր Հովհաննես Դարդելի ջանքերով, Կաստիլիայի Հովհան I և Արագոնի Պեդրո IV թագավորների միջնորդությամբ 1382–ի սեպտեմբերին Լևոնը գերությունից ազատվեց և մեկնեց Եվրոպա։ 1383–ի ամռանը նա հասավ Կաստիլիա, որի թագավորը Լևոնին պարգևեց Մադրիդ, Վիլյարեալե, Անդուխար քաղաքները և խոստացավ օգնել նրան Կիլիկիայի գահը վերստանալու համար։ Արագոնի և Կաստիլիայի թագավորությունները ձգտում էին Լևոնին օգտագործել՝ Մերձավոր Արևելքում իրենց ազդեցությունն ընդարձակելու համար։ Լևոնը տասնմեկ տարի շարունակ շրջագայեց և դիմեց եվրոպական արքունիքներին՝ նրանցից օգնություն ստանալու ապարդյուն հույսով։ Կյանքի վերջին տարիներին Լևոնն ապրեց Փարիզի Սենտ–Օուեն պալատում, որը նրան 1384–ին հատկացրել էր Ֆրանսիայի [[Շառլ VI Խելագար|Շառլ VI]] թագավորը։
 
{{ՀՍՀ}}
{{Հայոց արքաներ}}
{{Արտաքին հղումներ}}
{{ՀՍՀ}}
 
[[Կատեգորիա:Լուսինյաններ]]
[[Կատեգորիա:1340 ծնունդներ]]
[[Կատեգորիա:1399 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Նոյեմբերի 29 մահեր]]
[[Կատեգորիա:Կիլիկյան Հայաստանի թագավորներ]]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Լևոն_Զ» էջից