«Մոնժիզարի ճակատամարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ փոխարինվեց: 7]]թ → 7]] թ (3) oգտվելով ԱՎԲ |
չ փոխարինվեց: ` → ՝ (2) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 26.
Տեղեկանալով Սալահ ալ-Դինի առաջխաղացման մասին [[Բալդուին IV]]-ը լքեց [[Երուսաղեմ]]ը մոտ 500 ասպետի և 1-3 հազ. էշերի, (ջորիների և ուղտերի վրա նստեցված) հետևակայինի հետ և ուղևորվեց դեպի Ասկալոն։ Սալահ ալ-Դինի գլխավոր նպատակը Երուսաղեմն էր։ Տասնվեցամյա արքային օգնում էր [[Ռենո դը Շատիլյոն]]ը վերջինս համարվում էր Սալահ ալ-Դինի ոխերիմ թշնամին։
Ենթադրելով, որ Բալդուինը չի համարձակվի կանգնեցնել նրան փոքրաթիվ ուժերով գրավեց Ռամլան։ Ըստ քրիստոնյա ժամանակագիրների Սալահ ալ-Դինը իր տրամադրության տակ ուներ 26 հազ. զանվոր, որոնցից 8 հազարը [[մամլուքներ]] էին<ref>God's Warriors: Knights Templar, Saracens and the Battle for Jerusalem. By Helen Nicholson, David Nicolle. 2005 Osprey Publishing</ref>, իսկ հազարը հատընտիր
Տեղեկանալով մուսուլմանների գործողությունների մասին Բալդուինը խնդրեց տաճարականներին լքել [[Գազա]]ն և մոտենալ իրեն։ Միացյալ ուժերը միասին շարժեվեցին Սալահ ալ-Դինի զորքերի ուղությամբ։ Երուսաղեմի բնակչությունը փաստացի մնալով անպաշտպան տաճարներում աղոթում էր արքայի և զորքերի համար։ Սակայն Բալդուինը հաղթելով Սալահ ալ-Դինի հերթապահ ջոկատներին հայտնվեց Սալահ ալ-Դինի թիկունքում։ Քրիստոնյաների ուժերը Մոնժիզեռ բլրի մոտ<ref>possibly at [[Gezer|Tell el-Jezer]] {{Harv|Lane-Poole|1906|pp=154–155}}, or [[Kfar Menahem]] {{Harv|Lyons|Jackson|1982|p=123}}</ref> չնայած ուժերի խիստ անհավասարությանը գրոհեցին սարակինոսների մեծ բանակի վրա վերջիններս խուճապի մեջ ընկան։ Քրիստոնյաների ծանր հեծելազորը ջախջախեց մամլուքներին և անձնական գվարդիային։ Մուսուլմանները խուճապահար փախուստի մատնվեցին, հետապնդման ընթացքում ոչնչացվեցին մուսուլմանական շատ ջոկատներ։ [[Եգիպտոս]] վերադարձավ միայն [[Սալահ ալ-Դին]]ի բանակի 10%-ը։
| |||