«Հենրի V (Անգլիա)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Հենրի V''' ({{lang-en|Henry V}}, [[օգոստոսի 9]], [[1387]], այլ տվյալներով [[սեպտեմբերի 16]] Մոնմուտ ամրոց, Մոնմուտշիր [[Ուելս]]-[[օգոստոսի 31]], [[1422]], [[Վենսեն]] ([[Փարիզ]]ի մոտակայքում), [[Ֆրանսիա]])-[[Անգլիա]]յի արքա [[1413]]-ից, Լանքաստերների դինաստիայի ներկայացուցիչ Հարյուրամյա պատերազմի լավագույն զորահրամանատարներից։ Ջաղջախել է ֆրանսիացիներին [[Ազենկուրի ճակատամարտ]]ում (1415)։ [[1420]]-ի Տուրայի պայմանագրով դարձավ ֆրանսիական գահի ժառանգորդ և խնամակալ ստացավ [[Շառլ VI Խելագար|Շառլ VI]]-ի աղջկա Եկատերինայի հետ։ Շարունակել է պատերազմը, չընդունելով Շառլ VI-ից հետո ֆրանսիական գահի նկատմամբ հավակնություններ ունեցող վերջինիս որդուն Շառլին(ապագայում`ապագայում՝ [[Շառլ VII Հաղթանակող|Շառլ VII]]) և այդ պատերազմի ժամանակ էլ մահանում 34 տարեկան հասակում [[1422]]-ին Շառլ VI-ից ընդամենը 2 ամիս անց, ամենայն հավանականությամբ ժանտախտից։

Ապագա թագավորը ծնվել է [[օգոստոսի 9]]-ին կամ [[սպետեմբերի 16]]-ին 1386-ի կամ 1387-ին Հենրի IV-ի և 16-ամյա Մարի դը Բոգունի ընտանիքում։ [[1398]]-ին հոր`հոր՝ Հենրիի արտաքսումից հետո Ռիչարդ II արքան Հենրին մնաց Ռիչարդի խնամակալության տակ, որը նրան վերաբերվեց բարեգթորեն։ Երիտասարդ Հենրին ուղեկցել է Ռիչարդ II-ին [[Իռլանդիա]] կատարած արշավանքի ժամանակ։ [[1399]]-ին Հենրիի հայրը ետ վերադարձավ և դարձավ քագավոր Ռիչարդ II-ի փոխարեն։ Երիտասարդ Հենրին, ով ևս վերադարձավ Անգլիա, պաշտոնապես դարձավ թագաժառանգ։ Հոր թագադրման արարողության ժամանակ ստացավ Ուելսի արքայազն տիտղոսը։ [[1399]]-ի [[նոյեմբերի 10]]-ին նա ստացավ Լանքաստերյան հերցոգ տիտղոսը, դառնալով պետության երրորդ դեմքը, մեկ տարվա մեջ ստանալով այս երկու տիտղոսները։ Այս ամենի կողքին նա ստացավ նաև Կորնուելյան հերցոգ տիտղոսը Չեստերի գրաֆ և [[Ակվիտանիա]]յի հերցոգ։ Համաձայն միջնադարյան ժամանակագիրների Հենրին սովորել է նաև [[Օքսֆորդի համալսարան|Օքսֆորդ]]ի քոլեջներից մեկում, որի կանցլերը հենց իր հորեղբայր Հենրի Բոֆորտն էր։