«Կանոն»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Կանոն''' կոչվում է անընդհատ [[Երաժշտական իմիտացիա|իմիտացիա]]ն, որտեղ proposta-ն իմիտացվելով տալիս է risposta: Մեկ ձայնի անընդհատ իմիտացումը մյուսում հանգեցնում է երկու նույնական մեղեդիների միաժամանակյա հնչողության, որոնցից մեկը մուտք է գործում որոշ ուշացումով։ Կանոններում առավել տարածված է ուղիղ շարժումով իմիտացիան։ Իմիտացիայի այլ տեսակները սակավ են հանդիպում։ Եթե կանոնը գրված է մեկ [[թեմա]]յով, անկախ ձայների քանակից, ապա կոչվում է պարզ, իսկ եթե կանոնը շարադրվում է երկու թեմայի հիման վրա, կոչվում է կրկնակի։ Եթե կանոնում ձայները շարադրվում են սեկվենցիոն սկզբունքով, առաջանում է կանոնիկ [[սեկվենցիա]]: Ըստ իմիտացիոն շարժման եզրափակման տեսակի`տեսակի՝ կոնոնները լինում են վերջավոր և անվերջ։ Վերջավոր են այն կանոնները, որոնցում իմիտացիոն տեղափոխումները որոշ զարգացումից հետո անցնում են շարադրանքի այլ տեսակի։ Անվերջ կանոնի եզրափակիչ հատվածը ճշտությամբ վերադառնում է սկիզբ`սկիզբ՝ այդպիսով առաջացնելով անվերջ շարժում։