«Խոլերա»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հարուցիչը տեղակայվում է բարակ աղիքի [[էպիթել]]ային շերտում և սկսում է արագ աճել և բազմանալ, քանի որ նրա կենսունակության համար այստեղ կան համապատասխան պայմաններ`պայմաններ՝ առատ սնունդ և հիմնային միջավայր։ Աղիքները արյան և ավշի անոթներից վիբրիոնի էնդոտոկսինը ներ է թափանցում արյան և ավշի մեջ և առաջ է բերում ընդհանուր երևույթներ, ազդելով [[սիրտ-անոթային համակարգի]],[[ԿՆՀ]]-ի և [[մարսողական համակարգ|ստամոքս-աղիքային համակարգի]] վրա։ Օրգանիզմի ինտոկսիկացիայի հետևանքով առաջ են գալիս խոլերայի համար բնորոշ կլինիկական նշաններ, գլխավորապես օրգանիզմի ջրազրկում։ [[Ինֆեկցիա]]յի աղբյուր է հիվանդ մարդը և պարազիտակիրը։ Վիբրիոնը ջրի մեջ իր կենսունակությունը պահպանում է 1-2 շաբաթ, սառույցի մեջ նույնիսկ մեկ ամիս, ոչնչանում է 58 °C 20-30 րոպեում, 80 °C 5 րոպեում, 100 °C անմիջապես։ Սև հացի մեջ իր կենսունակությունը պահպանում է մինչև 4 օր, կաթի և պանրի մեջ 8 օր, կեղտոտ սպիտակեղենի վրա մինչև 12 օր, ճանճերի մարմնի վրա մինչև 2 օր։

Գաղտնի շրջանը 2-6 օր է, հիվանդության ժամանակ նկատվում են հետևյալ կլինիկական նշանները`նշանները՝

# Պակասում է մեզի քանակը`քանակը՝ [[անոտիա]]։

# Ջրազրկում`Ջրազրկում՝ կարճ ժամանակաընթացքում կորցնում է մեծ քանակով էլեկտրոիդներ։