«Լատինական փոխառությունները հայերենում»–ի խմբագրումների տարբերություն

Հին շրջանին են վերաբերում նաև գրաբարում [[հունարեն]]ի միջոցով կատարված լատինական միջնորդավորված փոխառությունները<ref>[[Հ. Աճառյան]], Հայոց լեզվի պատմություն, Բ մաս, Երևան, 1951, էջ 41-44:</ref>, որոնցից ժամանակակից հայերենում գործածական են կյանքի ու կենցաղի առտնին հարաբերություններին, կրոնական-եկեղեցական, պետական-պաշտոնական, ռազմական և վարչական մարզերի մոտ երեք տասնյակ բառեր, օրինակ`օրինակ՝ ''[[հունվար]], [[փետրվար]], [[մարտ]], [[ապրիլ]], [[մայիս]], [[հունիս]], [[հուլիս]], [[օգոստոս]], [[սեպտեմբեր]], [[հոկտեմբեր]], [[նոյեմբեր]], [[դեկտեմբեր]]'' ամիսների անունները, կամ ''դինար (դրամական միավոր), թուղթ, լեգիոն, կաղանդ, կանթեղ, կարդինալ, [[կիտրոն]], կնգուղ, կուրապաղատ, [[կրկես]], մագիստրոս, մանկլավիկ, [[նոտար]], [[պալատ]], սապոն, սենատոր, վեղար, [[տիտղոս]], տորդիկ (թռչուն), ունկի (չափի միավոր), ուրուր (եկեղեցական սքեմ), փոս, փուռ և այլն''։

Հիշյալ բառերը փոխառության միջնորդ լեզուն [[հունարեն]]ն է համարվում, քանզի հայերենը լատինական բառերը փոխառել է հունարենի տառադարձությամբ։ Օրինակ`Օրինակ՝ ''կիտրոն'' - {{lang-gr|''kitron''}}, {{lang-lat|''citrus''}}, ''մագիստրոս'' - {{lang-gr|''magistros''}}, {{lang-lat|''magister''}}, ''տիտղոս'' - {{lang-gr|''titlos''}}, {{lang-lat|''titulos''}} և այլն։

Հունարենի միջոցով հին շրջանում գրաբարի փոխառյալ լատինական որոշ բառեր հետագայում ժամանակակից հայերենը կրկին փոխառել է եվրոպական լեզուներից և առաջին հերթին`հերթին՝ ռուսերենի միջոցով, օրինակ`օրինակ՝ ''դիկտատոր, կուրատոր, ռեկտոր, սենատոր'' և այլն։