«Ռենե Մագրիտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
չ Ռոբոտ․ Տեքստի ավտոմատ փոխարինում (-` +՝) |
||
Տող 7.
[[1912]] թվականին մայրը խեղդվել է Սամբրա գետում, ինչը, ըստ էության, մեծ ներգործություն է ունեցել դեռահասի և ապագա նկարչի վրա, թեև պետք չէ նաև գերագնահատել այդ իրադարձության ազդեցությունը նկարչի ստեղծագործությունների վրա: Մանկությունից Մագրիտի հիշողության մեջ պահպանվել են նաև այլ, ոչ այդքան ողբերգական, սակայն առեղծվածային դեպքեր, որոնք նրա հավաստմամբ իրենց արտացոլումն են գտել իր ստեղծագորությունների մեջ (դասախոսություն [[1938]] թվական):
Երկու տարի Մագրիտը սովորել է Բրյուսելի գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայում, որը կիսատ է թողել [[1918]] թվականին: Այդ ժամանակ ծանոթացել է Ժորժետա Բերգերի հետ և [[1922]] թվականին
[[Պատկեր:Victor Servranckx 011.JPG|thumb|265px|Ռենե Մագրիտը (ձախից առաջինը, կանգնած) և Ժորժետա Բերգերը (ձախից առաջինը, նստած) բելգիական նկարիչների խմբում [[1922]]]]
Ռենե Մագրիտը մահացել է 1967 թվականի օգոստոսի 15-ին [[ենթաստամոքսային գեղձ]]ի [[քաղցկեղ]]
[[2009]] թվականի [[հունիսի 2]]-ին Բրյուսելում բացվել է Մագրիտի թանգարանը ([http://os.colta.ru/news/details/10488]):
Տող 17.
== Գործունեություն ==
Մինչև [[1926]] թվականը Մագրիտն աշխատում էր թերթի արտադրության
[[Պատկեր:Evere-Cimetière de Schaerbeek-Tombe de René Magritte-01.JPG|մինի|Ռենե Մագրիտի և նրա կնոջ շիրիմը Սխարբեկյան գերեզմանատանը]]
1926 թվականին նկարել է «Շփոթված ձիապանը» նկարը, որը համարել է այդ ոճի իր առաջին հաջող նկարը: [[1927]] թվականին Բրյուսելում կազմակերպեց իր առաջին ցուցահանդեսը: Քննադատները այն համարեցին անհաջող, և Մագրիտը կնոջ հետ մեկնեց [[Փարիզ]]: Այստեղ նա ծանոթացավ Անդրե Բրետոնի հետ և ընդգրկվեց սյուրռեալիստների նրա խմբակի մեջ: Այստեղ նա ոչ թե կորցրեց իր անհատականությունը, այլ կարողացավ ձեռք բերել իր յուրահատուկ ոճը, որով հայտնի են նրա նկարները:
Նկարիչը չէր վախենում վիճել այլ սյուրռեալիստների հետ. նա բացասաբար էր վերաբերում [[հոգեվերլուծություն|հոգեվերլուծությանը]] և հատկապես արվեստի մեջ դրա դրսևորումներին: Նրա ստեղծագործությունների էությունը ոչ այնքան [[Հոգեբանություն|հոգեբանական]] է, որքան [[Փիլիսոփայություն|փիլիսոփայական]]-
Սենտո պատկերասրահի հետ պայմանագրի լուծարումից հետո Մագրիտը վերադարձավ Բրյուսել և վերսկսեց աշխատանքները գովազդի ոլորտում: Այնուհետև եղբոր հետ գործակալություն բացեց, որը նրան ապահովեց մշտական եկամտով: [[Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ Բելգիայի գերմանական [[օկուպացիա]]յի պայմաններում Մագրիտը փոխեց իր նկարների գունային երանգավորումը և
Սակայն պատերազմից հետո Մագրիտը դադարեց նկարել այդպիսի «լուսավոր» ոճում և վերադարձավ իր նախապատերազմական շրջանի նկարների ոճին: Վերամշակելով և կատարելագործելով
== Ոճ և փիլիսոփայություն ==
Տող 35.
Մագրիտի նպատակը, իր իսկ ներկայացմամբ, դիտողին մտածել ստիպելն է: Դրա պատճառով նկարչի նկարները հաճախ հիշեցնում են գլուխկոտրուկներ, որոնք ամբողջությամբ լուծել հնարավոր չէ, քանի որ դրանք առաջադրում են հարցեր [[կեցություն|կեցության]] էության մասին: Մագրիտը միշտ խոսում է տեսածի խաբուսիկության, դրա թաքնված խորհրդավորության մասին, որը սովորաբար մենք չենք նկատում:
Տարօրինակ տարրերից զատ նա ցուցադրում է բացառիկ
Հայտնի է նկարչի աշխատանքների մի շարք, որոնցում նա սովորական առարկաների տակ գրում
[[Պատկեր:Signature René Magritte.svg|thumb|right|200px|Մագրիտի ինքնագիրը, որով նա ստորագրում էր իր նկարները]]
| |||