| ծանոթագրություններ =
}}
'''Բուդդայականություն''' ({{lang-sa|बुद्ध धर्म}}, {{IAST|buddha dharma}}<ref>[http://sanskritdocuments.org/dict/ Online Sanskrit Dictionary] {{ref-en}} Buddha — Լուսավորված (The Enlightened One). Dharma — Օրենք, Ճշմարտություն, Ուսմունք (Law, Truth, Doctrine).</ref>) երեք համաշխարհային կրոններից մեկը{{refn|group="Ն"|name=buddhismintro|"Buddhism". (2009). In ''Encyclopædia Britannica''. Retrieved November 26, 2009, from Encyclopædia Britannica Online Library Edition}}{{sfn|Lopez|2001|p=239}}: Իրենից ներկայացնում է [[դհարմա]]`՝ ներառելով սովորույթների, հավատների ու հոգևոր գործառույթների համակարգ, որը հիմնված է գլխավորապես [[Սիդհարթա Գաուտամա]]յի ուսմունքի վրա: Վերջինս առավել հայտնի է «Բուդդա» անվանումով ({{lang-hi|बुद्ध}}`՝ լուսավորյալ):
Բուդդայական ուսմունքի համաձայն`համաձայն՝ նրա հիմնադիրը իր գործունեությունն իրականացրել է [[Հինդուստան]] ենթացամաքի հյուսիսային մասում գտնվող [[Մագադհա]] թագավորությունում`թագավորությունում՝ մ.թ.ա. 6-4-րդ դարերն ընկած հատվածում<ref>{{cite web|last1=Lopez|first1=Donald|title=Buddha: Founder of Buddhism|url=http://www.britannica.com/biography/Buddha-founder-of-Buddhism|website=Encyclopedia Britannica|accessdate=6 March 2016}}</ref>: Նա ճանաչված է որպես լուսավորյալ<ref>Guang Xing (2005). ''The Three Bodies of the Buddha: The Origin and Development of the Trikaya Theory''. Oxford: Routledge Curzon: pp.1 and 85</ref> կամ պայծառափայլ անձնավորություն, ով իր կյանքը նվիրել է մարդկանց օգնելուն և մարդասիրական գաղափարները տարածելուն:
Բուդդայականության երկու հիմնական ճյուղերն են «Թհերավադա» («ավագների դպրոց») և «Մահայանա» («մեծ մարտակառք») ուսմունքները։ Թհերավադան լայնորեն տարածված է [[Շրի Լանկա]]յում և [[Հարավարևելյան Ասիա]]յում ([[Կամբոջա]], [[Լաոս]], [[Թայլանդ]], [[Մյանմա]] և այլն), Մահայանան՝ [[Արևելյան Ասիա]]յում ([[Չինաստան]], [[Կորեա]], [[Ճապոնիա]], [[Վիետնամ]], [[Սինգապուր]], [[Թայվան]] և այլն)։ Ի տարբերություն [[Քրիստոնեություն|քրիստոնեության]] և [[իսլամ]]ի, այստեղ բացակայում է աստծո առաջնաստեղծ էությունը, բացակայում է [[հոգու անմահություն|հոգու անմահության]] գաղափարը, [[դժոխք]]ի և [[դրախտ]]ի գոյությունը։ Ճշմարիտ ուղի անցնելուց հետո մարդը ձեռք է բերում անխռով հոգեվիճակ՝ [[նիրվանա]], որին կարելի է հասնել [[մեդիտացիա]]յի (խորասուզում) միջոցով։
== Պատմություն ==
Փիլիսոփայական միտքը Հնդկաստանի և Չինաստանի տարածքում սկզբնավորվել է առաջին քաղաքակրթությունների ստեղծմանը զուգահեռ`զուգահեռ՝ մ.թ.ա. 7-6-րդ դարերում և իր ոսկեդարն է ապրել մ.թ.ա. 5-3-րդ դարերում։ Դա համընկել է [[Հին Հունաստան]]ի «դասական ժամանակաշրջանի» հետ, երբ գիտության և մշակույթի անտիկ գործիչները սկիզբ են դնում անտիկ փիլիսոփայության զարգացմանը:
[[Պատկեր:Vedas.svg|մինի|ձախից|[[Վեդաներ]]]]
[[Մերձավոր Արևելք]]ի հնագույն քաղաքակրթություններում գիտության, առաջին հերթին`հերթին՝ փիլիսոփայության առաջացումն ու բարգավաճումը կատարվում էր գլխավորապես կրոնական առաջնորդների հիմնած, հոգևոր կառույցներին կից ուսումնական հաստատություններում: Ուստի փիլիսոփայական միտքը անմիջականորեն կապված էր դիցաբանության հետ։ Նույն սկզբունքը գործում էր նաև առավել հեռու գտնվող պետություններում`պետություններում՝ [[Հնդկաստան]]ում և [[Չինաստան]]ում:
Բուդդիզմը աշխարհի հնագույն կրոններից է և հանդես է գալիս Արևելքի քաղաքակրթության ընդհանուր [[հավատալիք]]ների համալիրում։ Այն սկզբնական շրջանում հանդես է եկել որպես կրոնական ազատախոհ երևույթ ընդդեմ քարացած ուղղահավատ [[բրահմայականություն|բրահմայականությանը]] և արտաքին ծիսակարգերին։
{{Բազմապատիկ պատկերներ| գոտի= right| ուղղություն= horizontal| վերնագիր = | վերնագրի գոտի = center|վերնագրի ֆոն=| footer =| նկարագրության գոտի = left/right/center| footer_background =| width =| պատկեր1= Confucius - Project Gutenberg eText 15250.jpg| լայնություն1= 180| նկարագրություն1=[[Կոնֆուցիոս]], մ.թ.ա. 551-479| պատկեր2= Lao Tzu - Project Gutenberg eText 15250.jpg| լայնություն2= 215| նկարագրություն2= [[Լաո Ցզի]], մ.թ.ա. 604-531}}
Հին չինացիների դիցաբանական ուսմունքը ներկայացված է տարբեր ժողովածուներում`ժողովածուներում՝ «Երգերի գիրք», «Պատմության գիրք», «Լեաների և ծովերի գիրք» և «Փոփոխությունների գիրք»։ Դրանում ուրույն տեղ է գրավում Երկնքի`Երկնքի՝ որպես կեցության, տիեզերքի, հասարակության և մարդկային կյանքի բարձրագույն ուժի, պաշտամունքը։ Դիցաբանական աշխարհայեցողության կենտրոնական գաղափարներից էր նաև նախնիների պաշտամունքը, որը ներառում էր անվերապահ հարգանքն ու սերը ծնողների, ավագների և կառավարողների հանդեպ։ Դիցաբանության մեջ նշվում է նաև տիեզերքի առաջացման մասին, որը ներկայացվում է որպես նախնական քաոսից երկու հակադիր տիեզերական ուժերի՝ [[Ին և Յան|յանի (երկնայինի) և ինի (երկրայինի)]] փոխներգործության արդյունք։
Արևմտյան`Արևմտյան՝ հունահռոմեական փիլիսոփայության մեջ որպես աշխարհաստեղծման մատերիա`մատերիա՝ նշվում են չորս տարրեր`տարրեր՝ [[օդ]], [[կրակ]], [[հող]] և [[ջուր]]: Չինական փիլիսոփայության մեջ դրանց ավելացվում են երկուսը`երկուսը՝ [[մետաղ]]ը և [[փայտ]]ը։ Բացի այդ, տարածված էր այն պատկերացումը, որ բնության մեջ տեղի ունեցող փոփոխություն ներդ կախված են թագավորների խելքից, վարքագծից և երկրռւմ իշխող կարգերից<ref>{{գիրք|հեղինակ = Զաքարյան Սեյրան |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայության պատմություն |բնօրինակ = |հղում = http://library.anau.am/images/stories/grqer/Dasagrqer/Zaqaryan_PHIL.pdf |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = Նաիրի|թվական = 2000|հատոր = |էջերի թիվ = 336 |մեջբերվող էջեր = 13-14|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>։
[[Չինական փիլիսոփայություն]]ը ոչ թե տեսական-հայեցողական, այլ կենցաղային բնույթի էր։ Արդեն մ.թ.ա. 6-5-րդ դարերում Չինաստանի տարածքում գոյություն ունեին բազմաթիվ փիլիսոփայական դպրոցներ։ Դրանց մեջ առավել հայտնի էին [[Կոնֆուցիականություն|կոնֆուցիականության]] (հիմնադիր`հիմնադիր՝ Կունգ Ֆու-Ցզի, {{lang-zh|孔夫子}}`՝ [[լատիներեն]] տառադարձությամբ՝ [[Կոնֆուցիոս]], մ.թ.ա. 551-479) և [[դաոսիզմ]]ի (հիմնադիր`հիմնադիր՝ [[Լաո Ցզի]], {{lang-zh|老子}}, մ.թ.ա. 604-531) դպրոցները<ref>{{գիրք|հեղինակ = Զաքարյան Սեյրան |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայության պատմություն |բնօրինակ = |հղում = http://library.anau.am/images/stories/grqer/Dasagrqer/Zaqaryan_PHIL.pdf |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = Նաիրի|թվական = 2000|հատոր = |էջերի թիվ = 336 |մեջբերվող էջեր = 15-16|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>:
Չինական փիլիսոփայությանը զուգահեռ`զուգահեռ՝ Հնդկաստանում նույնպես զարգանում է փիլիսոփայական միտքը։ Հին Հնդկաստանում փիլիսոփայական միտքը ծնունդ է առել դեռևս մ.թ.ա. 3-2-րդ հազարամյակներում և ունեւցել է բացառապես կրոնադիցաբանական ուղղվածության<ref>{{գիրք|հեղինակ = Կեսոյան |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայություն |բնօրինակ = |հղում = http://gradaran.mskh.am/taxonomy/term/5970 |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = |թվական = 2003|հատոր = |էջերի թիվ = 280 |մեջբերվող էջեր = 24|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>։ Հնդիկների կրոնադիցաբանական պատկերացումներն ամփոփված են [[Վեդաներ]]ում ({{lang-hi|वेद}}`՝ գիտելիք, իմացության): Դրանք բաժանվում են չորս խմբի՝ Սամհիթներ, Բրահմաներ, Արանյակներ և Ուպանիշադներ<ref>{{գիրք|հեղինակ = Սարգսյան Արամ |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայության դասընթաց: Ուսումնական ձեռնարկ |բնօրինակ = |հղում = http://library.asue.am/cgi-bin/koha/opac-search.pl?%26limit%3Dbranch%3AASUE&sort_by=relevance_dsc&limit=au:%D5%8D%D5%A1%D6%80%D5%A3%D5%BD%D5%B5%D5%A1%D5%B6%2C%20%D4%B1%D6%80%D5%A1%D5%B4%20%D5%80%D5%A1%D5%AF%D5%B8%D5%A2%D5%AB%2C |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = Տնտեսագետ|թվական = 2008|հատոր = |էջերի թիվ = |մեջբերվող էջեր = 72-73|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>։ Դրանցից վերջինները ստեղծվել էին մ.թ.ա. 7-րդ դարում:
[[Պատկեր:Sheshashayi Vishnu.jpg|մինի|ձախից|[[Բրահմա]] աստվածը՝ լոտոսի վրա]]
Ի տարբերություն չինական փիլիսոփայական դպրոցների`դպրոցների՝ հնդկական ուսումնական կենտրոնները եղել են երկու տեսակի`տեսակի՝ ուղղադավան, որոնք ընդունել են Վեդաների հեղինակությունը, և ոչ ուղղադավան։ Վերջիններիս մեջ մտնում էր նաև բուդդիզմը։ [[Հնդկական փիլիսոփայություն|Հնդկական փիլիսոփայության]] նպատակը համարվում է ոչ թե մարդու տեսական հետաքրքրությունների բավարարումը, այլ ճիշտ ապրելակերպի հիմնավորումը<ref>{{գիրք|հեղինակ = Զաքարյան Սեյրան |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայության պատմություն |բնօրինակ = |հղում = http://library.anau.am/images/stories/grqer/Dasagrqer/Zaqaryan_PHIL.pdf |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = Նաիրի|թվական = 2000|հատոր = |էջերի թիվ = 336 |մեջբերվող էջեր = 19-20|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>։
Հին հնդկական փիլիսոփայական դպրոցներից ամենատարածվածը բուդդիզմն է, որն առաջացել է մ.թ.ա. 6-5-րդ դարերում։ Այդ դպրոցի հիմնադիր է Բուդդան՝ [[Սիդհարթա Գաուտամա]]ն (մ.թ.ա. 624-544)։ Նա ծնվել է արիական Շաքյա ցեղի Գաուտամա տոհմում։ Բուդդայականության համակարգման առաջին փորձը տրված է «Եռապիթակա» գրքում («Երեք զամբյուղ ուսմունքներ»)։ Այս կրոնը տարածվել է Հնդկաստանի արևելքում և հարավում, [[Շրի Լանկա]]յում, [[Բիրմա]]յում և [[Թայլանդ]]ում, նրա մեկ ուրիշ ճյուղը հաստատվել է [[Տիբեթ]]ում, [[Չինաստան]]ում և [[Ճապոնիա]]յում<ref>{{գիրք|հեղինակ = Ասմուս Վ. Ֆ. և ուրիշներ |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայության պատմության համառոտ ակնարկ |բնօրինակ = |հղում = |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = |թվական = 1979 |հատոր = |էջերի թիվ = |մեջբերվող էջեր = 28|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>։
Ի տարբերություն համաշխարհային մյուս՝ ավելի երիտասարդ կրոնների՝ [[Քրիստոնեություն|քրիստոնեության]] և [[իսլամ]]ի, բուդդիզմը չի ընդունում արարիչ աստծո գոյությունը։ Աստվածներ գոյության ունեն, բայց նրանք կատարելության հասած մարդիկ են։ Աստծո գոյությունը և աշխարհում գոյություն ունեցող չարիքը, վիշտն ու տառապանքը իրարամերժ են։ Աստվածներ դարձած մարդկանց խնդիրն է օգնել մյուս մարդկանց՝ դուրս գալու լինելության հավերժական շրջապտույտից և ընկնելու նիրվանայի մեջ։
Բուդդայի վարդապետության արդյունքում հիմնվեցին մի քանի դպրոցներ, որոնց խմբավորում են երկու ուղղության մեջ՝ [[հինայանա]] ({{lang-hi|हीनयान}}`՝ փոքր անիվ) և [[մահայանա]] ({{lang-hi|महायान}}՝ մեծ անիվ)։ Եթե հինայանա ուղղության ներկայացուցիչները ընդունում են ներքին և արտաքին աշխարհների ռեալությունը և կարծում էին, որ նիրվանային հասնելու նպատակը բոլոր տեսակի տառապանքներից ազաաագրվելն է, ապա մահայանա ուղղության ներկայացուցիչները մարդու փրկությունը կախման մեջ էին դնում աստծո ողորմածությունից։ Բացի դրանից, նիրվանային հասնելու նպատակը համարում էին ոչ թե սեփական տառապանքների ավարտը, այլ կատարյալ իմաստության հասնելը և բոլոր կենդանի գոյացությունների ազատագրումը տառապանքներից<ref>{{գիրք|հեղինակ = Զաքարյան Սեյրան |մաս = |վերնագիր = Փիլիսոփայության պատմություն |բնօրինակ = |հղում = http://library.anau.am/images/stories/grqer/Dasagrqer/Zaqaryan_PHIL.pdf |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Երևան]] |հրատարակչություն = Նաիրի|թվական = 2000|հատոր = |էջերի թիվ = 336 |մեջբերվող էջեր = 21|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>։
== Սկզբունքներ ==
Լինելով կրոնափիլիսոփայական վարդապետություն՝ բուդդիզմը ուղղված էր բրահմանականության դեմ։ Վերջինս հասարակությունը բաժանել էր չորս վառնայի (զայնի), ըստ որի ընդունվում էր հասարակական չորս «կաստա» (խավ)՝ [[բրահմաններ]]ի ({{lang-hi|ब्राम्हण}}`՝ քրմեր, ուսուցիչներ, մարգարեներ), [[քշատրիներ]]ի ({{lang-hi|क्षत्रिय}}`՝ արքաներ, կառավարիչներ, ռազմիկներ, զինվորներ), [[վայշիշներ]]ի ({{lang-hi|वैश्य}}`՝ երկրագործներ, արհեստավորներ, առևտրականներ) և [[շուդրաներ]]ի ({{lang-hi|शूद्र}}`՝ ծառաներ և ստրուկներ)։
=== Ճշմարտություններ ===
=== Հիմունքներ ===
[[Պատկեր:Buddha Bodhgaya.JPG|աջից|մինի|[[Բուդդա]]յի արձանը [[Հնդկաստան]]ի [[Բոդհ Գայա]] վայրում, որտեղ տեղի է ունեցել նրա պայծառափայլեցումը<ref>[http://www.buddhanet.net/e-learning/buddhistworld/bodgaya.htm Info on Bodhgaya]</ref>]]
Մի քանի տարի սեփական մտավոր կարողությունները ուսումնասիրելու ընթացքում Բուդդա Շաքյումանին գալիս է այն եզրակացության, որ մարդկանց տանջվելու պատճառը հենց մարդիկ են, իրենց կապվածությունը կյանքին, նյութական հարստություններին, հավատին`հավատին՝ առ անփոփոխ հոգի և այլն: Տանջանքներին վերջ տալու և նիրվանային հասնելու համար պետք է հրաժարվել այդ կապանքներից և սահմանափակումներ դնել<ref>{{գիրք|հեղինակ = Лестер Р. Ч. |մաս = |վերնագիր = Буддизм: Путь к нирване // Религиозные традиции мира. В двух томах. |բնօրինակ = |հղում = |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Մոսկվա]] |հրատարակչություն = КРОН-ПРЕСС|թվական = 1996|հատոր = 2|էջերի թիվ = 640|մեջբերվող էջեր = 264-394|սերիա = |isbn = ISBN 5-232-00311-9|տպաքանակ =}}</ref>:
Բուդդայի համոզմամբ`համոզմամբ՝ իր ուսմունքը աստվածային անկեղծություն էր, որը նա ստացել էր սեփական հոգու պայծառակերպությունից: Ըստ ուսմունքի`ուսմունքի՝ յուրաքանչյուր մարդ կարող է հասնել կատարելության, սակայն արդյունքը հարաբերական է`է՝ կախված մարդու հնարավորությունից, կամքի ուշից ու ցանկությունից: {{քաղվածք|''Մի ընդունեք իմ ուսմունքը զուտ իմ հանդեպ հարգանքից կամ հավատից: Ինչպես վաճառականը շուկայում ոսկի գնելիս փորձում է այն, այնպես էլ դուք փորձեք իմ ուսմունքը, և միայն այն բանից հետո, երբ համոզվեք դրա իրականության մեջ, ընդունեք այն''|[[Սիդհարթա Գաուտամա]]<ref>{{գիրք|հեղինակ = Терентьев А. А. |մաս = |վերնագիր = Буддизм // Энциклопедия религий |բնօրինակ = |հղում = |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Մոսկվա]] |հրատարակչություն = Академический проект|թվական = 2008|հատոր = |էջերի թիվ = 1520|մեջբերվող էջեր = 202-212|սերիա = |isbn = ISBN 978-5-8291-1084-0|տպաքանակ =}}</ref><ref>{{գիրք|հեղինակ = Урбанаева И. С. |մաս = |վերնագիր = Специфика буддизма как философии и религии |բնօրինակ = |հղում = http://elibrary.ru/item.asp?id=20270885|հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Ուլան Ուդե]] |հրատարակչություն = Вестник Бурятского государственного университета|թվական = 2009|հատոր = 8|էջերի թիվ = 61-69|մեջբերվող էջեր = 264-394|սերիա = |isbn = ISSN 1994-0866|տպաքանակ =}}</ref>}}:
Երկուսուկես հազար տարվա ընթացքում բուդդայականությունը տարածվել է և իր մեջ ընդգրկել բազմատեսակ սովորույթներ ու ծիսակարգեր: Նրա հետևորդները ինքնաճանաչման համար օգտագործում են մեդիտացիան, հաճո գործերը կամ Բուդդային խոնարհվելը<ref>{{գիրք|հեղինակ = Торчинов Е. А. |մաս = |վերնագիր = Введение в буддологию: курс лекций |բնօրինակ = |հղում = http://anthropology.ru/ru/texts/torchin/buddhism.html |հրատարակություն = |պատասխանատու խմբագիր = |վայր = [[Սանկտ Պետերբուրգ]] |հրատարակչություն = |թվական = 2000|հատոր = |էջերի թիվ = 304 |մեջբերվող էջեր = 19|սերիա = |isbn = |տպաքանակ =}}</ref>:
|