«Ռենե Մագրիտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 10.
Երկու տարի Մագրիտը սովորել է Բրյուսելի գեղարվեստի թագավորական ակադեմիայում, որը թողել է [[1918]] թվականին: Այդ ժամանակ ծանոթացել է Ժորժետա Բերգերի հետ և [[1922]] թվականին ամուսնացել` ապրելով մինչև մահը:
[[Պատկեր:Victor Servranckx 011.JPG|thumb|265px|Ռենե Մագրիտը (ձախից առաջինը, կանգնած) և Ժորժետա Բերգերը (ձախից առաջինը, նստած) բելգիական նկարիչների խմբում [[1922]]]]
[[Պատկեր:Evere-Cimetière de Schaerbeek-Tombe de René Magritte-01.JPG|մինի|ձախից|Ռենե Մագրիտի և նրա կնոջ շիրիմը Սխարբեկյան գերեզմանատանը]]▼
Ռենե Մագրիտը մահացել է 1967 թվականի օգոստոսի 15-ին [[ենթաստամոքսային գեղձ]]ի [[քաղցկեղ]]ից` կիսատ թողնելով իր «Լույսի կայսրություն» նկարի նոր տարբերակը: Թաղված է Սխարբեկյան գերեզմանատանը:
Տող 19 ⟶ 20՝
Մինչև [[1926]] թվականը Մագրիտն աշխատել է թերթի արտադրության գործարանում` որպես պաստառների և գովազդի նկարիչ, այնուհետև բրյուսելյան Սենտո պատկերասրահի հետ պայմանագիրը նրան թույլ տվեց ամբողջությամբ նվիրվել նկարչությանը:
▲[[Պատկեր:Evere-Cimetière de Schaerbeek-Tombe de René Magritte-01.JPG|մինի
1926 թվականին նկարել է «Շփոթված ձիապանը» նկարը, որհ համարել է այդ ոճի իր առաջին հաջող նկարը: [[1927]] թվականին Բրյուսելում կազմակերպել է իր առաջին ցուցահանդեսը: Քննադատները այն համարեցին անհաջող, և Մագրիտը կնոջ հետ մեկնեց [[Փարիզ]]: Այստեղ նա ծանոթացավ Անդրե Բրետոնի հետ և ընդգրկվեց սյուրռեալիստների նրա խմբակի մեջ: Այստեղ նա ոչ թե կորցրեց իր անհատականությունը, այլ կարողացավ ձեռք բերել իր յուրահատուկ ոճը, որով հայտնի են նրա նկարները:
Տող 26 ⟶ 28՝
Սակայն պատերազմից հետո Մագրիտը դադարեց նկարել այդպիսի «լուսավոր» ոճում և վերադարձավ իր նախապատերազմական շրջանի նկարների ոճին: Վերամշակելով և կատարելագործելով այն` նաև վերջնականապես ձևավորեց իր տարօրինակ ոճը և ձեռք բերեց լայն ճանաչում:
== Ոճ և փիլիսոփայություն ==
Մագրիտի նկարներին բնորոշ է առանձնահատուկ, կարծես անխռով ոճը: Նա նկարում է սովորական առարկաներ, որոնք, ի տարբերություն այլ սյուրռեալիստների ([[Սալվադոր Դալի|Դալի]], Մաքս Էռնստ), գրեթե երբեք չեն կորցնում իրենց «առարկայականությունը»: Դրանք չեն տարրալուծվում, չեն վերածվում սեփական ստվերների: Սակայն այդ առարկաների տարօրինակ համադրությունը զարմացնում է և ստիպում մտածել:
Նա սովորական երևույթների նկատմամբ դրսևորում էր արտասովոր մոտեցում, նրա նկարները պարունակում են անսովոր ենթատեքստեր, որոնք ծանոթ գաղափարներին տալիս են նոր իմաստներ։ Այս նկարչական մոտեցումը հաճախ կոչում էին «կախարդական իրատեսություն», որի առաջին ներկայացուցիչը Մագրիտն էր:
Ֆանտաստիկ էլեմենտներին կից, նա ցուցադրում էր բացառիկ սրամտություն, կերտելով իր հայտնի նկարները, ինչպես օրինակ «Մադամ Ռեկամյե դե Դավիդ» նկարը ([[1949]] թ, սեփական հավաքածու)։ «[[Մարդու զավակ]]» նկարը ([[1964]] թ) Մագրիտի ''փոխկապակցված'' նկարներից է, որը նա կրկնում է իր մի շարք այլ նկարներում տարբեր կերպ։ Խնձորը, պատը և գլխարկով տղամարդը երևույթներ են, որոնք իմաստավոր ոչ մի կապ չունեն իրար հետ, Մագրիտի այս աշխատանքը ոչ թե [[սիմվոլիզմ|սիմվոլիկ]] է, այլ ավելի մոտ երազների անբացատրելի որակին։ Այն ցուցադրվում է Նյու Յորքի Նորագույն արվեստի թանգարանում, Մետրոպոլիտան թանգարանում։▼
Մագրիտի նպատակը, իր իսկ ներկայացմամբ, դիտողին մտածել ստիպելն է: Դրա պատճառով նկարչի նկարները հաճախ հիշեցնում են գլուխկոտրուկներ, որոնք ամբողջությամբ լուծել հնարավոր չէ, քանի որ դրանք առաջադրում են հարցեր [[կեցություն|կեցության]] էության մասին: Մագրիտը միշտ խոսում է տեսածի խաբուսիկության, դրա թաքնված խորհրդավորության մասին, որը սովորաբար մենք չենք նկատում:
▲
Հայտնի է նկարչի աշխատանքների մի շարք, որոնցում նա սովորական առարկաների տակ գրում է` դա այն չէ: Հատկապես հայտնի է «[[Պատկերների դավաճանություն]]» նկարը, որում պատկերված է ծխամորճ «Սա ծխամորճ չէ» գրությամբ: Այդ կերպ Մագրիտը ևս մեկ անգամ հիշեցնում է դիտողին, որ առարկայի պատկերը բուն առարկան չէ:
[[Պատկեր:Signature René Magritte.svg|thumb|right|200px|Մագրիտի ինքնագիրը, որով նա ստորագրում էր իր նկարները]]
Մագրիտի համար նկարների անվանումը կարևոր նշանակություն ունի: Դրանք գրեթե միշտ պոետիկ են և առաջին հայացքից ոչ մի կերպ կապված չեն նկարի հետ: Հենց դրանում էլ նկարիչը տեսնում է նկարների նշանակալիությունը: Նա կարծում էր, որ {{քաղվածք|Նկարի անվանման թաքնված պոետիկ կապը նկարի հետ նպաստում է այն կախարդական զարմանքին, որը համարվում է արվեստի կոչումը:|Ռենե Մագրիտ}}
Նկարիչը փորձել է իր ստեղծագործությունների մեջ լուծել իրական աշխարհի և ընկալման համապատասխանության խնդիրը, իմաստավորել պատկերի և իրականության տարբերությունը կամ նույնությունը: Այդ պատճառով իր նկարներում Մագրիտը հաճախակի է կիրառել նկարների պատկերներ, հայելի, պատուհան, աչքեր, բեմ կամ վարագույր:
== Նկարներ ==
* 1928—1929 - [[Պատկերների դավաճանություն]]
* 1933 - [[Մարդկային գոյության պայմաններ (նկար)|Մարդկային գոյության պայմաններ]]
* 1951 - [[Մադամ Ռեկամիեի հեռանկարը]]
* 1964 - [[Մարդու զավակ]]
== Տես նաև ==
* [[Պատկերների դավաճանություն]]
* [[Մարդկային գոյության պայմաններ (նկար)|Մարդկային գոյության պայմաններ]]
* [[Մադամ Ռեկամիեի հեռանկարը]]
* [[Մարդու զավակ]]
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
== Գրականություն ==
* Ткач, М.И. Энциклопедия пейзажа. — Olma Media Group, 2002. — С. 207. — 350 с.
== Արտաքին հղումներ ==
* [http://allreport.ru/iskusstvo/iskusstvo-svobody-rene-magritta/Ռենե Մագրիտի արվեստի ազատությունը]
* [http://www.magrittemuseum.be Ռենե Մագրիտի թանգարանը]
* [http://community.livejournal.com/magritte_rene/Մագրիտի կախարդական աշխարհները]
{{commons|René Magritte|Ռենե Մագրիտ}}
{{Արտաքին հղումներ}}
Տող 46 ⟶ 73՝
{{DEFAULTSORT:Մագրիտ, Ռենե}}
[[Կատեգորիա:Բելգիացի նկարիչներ]]
| |||