«Էդուարդ VIII»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ միապետ |անուն = Էդուարդ |բնագիր անուն = Edward VIII |տիտղոս = Մեծ Բրիտանիայի...»: |
No edit summary |
||
Տող 2.
|անուն = Էդուարդ
|բնագիր անուն = Edward VIII
|տիտղոս = [[Մեծ Բրիտանիա
|պատկեր = A022344.jpg
|թագադրում = չի թագադրվել
|լրիվ անուն = Edward Albert Christian George Andrew Patrick David
|հաջորդող = Գեորգ VI
|կրոն = Անգլիկան
}}
'''Էդուարդ VIII''' ({{lang-en|
1937 թվականի մարտի 8-ին, հրաժարվելով գահից, ստացավ գերցոգ Վինդսորսկու տիտղոց ({{lang-en|Duke of Windsor}}): Հայտնի է իր՝ նացիստական Գերմանիայի ղեկավարության հետ անձնական կապերով: 1940—1945 թվականներին եղել է [[Բահամյան Կղզիներ
Նրա արարքը երգվել է Հարրի Բելաֆոնտեի կողմից «Love Alone» երգում: Էդուարդի և Ուոլիսի պատմությունը հիմք է դարձել [[Մադոննա
▲Էդուարդ VIII ({{lang-en| Edward VIII}}, մկրտության անունը ՝ Էդուարդ Ալբերտ Քրիստիան Գեորգ Անդրեյ Պատրիկ Դավիդ, 1894 թվականի հունիսի 23-1972 թվականի մայիսի 28), Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի Միացյալ Թագավորության թագավոր, [[Հնդկաստան|Հնդկաստանի]] կայսրը 10 ամիս տևողությամբ (1936 թվականի հունվարի 20-ից մինչև դետկտեմբերի 11-ը): Չի թագադրվել: Հրաժարվել է գահից՝ հանուն ամուսնալուծված կնոջ՝ Ուոլիս Սիմպսոնի հետ ամուսնության,որի հետ Բրիտանիայի կառավարությունն այդպես էլ չհաշտվեց: Միառժամանակ նա հայտարարեց. «Ես անհնարին եմ համարում...կատարել թագավորի պարտահակնություններն առանց այն կնոջ օգնության և աջակցության, որին սիրում եմ»:
▲1937 թվականի մարտի 8-ին, հրաժարվելով գահից, ստացավ գերցոգ Վինդսորսկու տիտղոց ({{lang-en|Duke of Windsor}}): Հայտնի է իր՝ նացիստական Գերմանիայի ղեկավարության հետ անձնական կապերով: 1940—1945 թվականներին եղել է [[Բահամյան Կղզիներ|Բահամյան Կղզիների]] կառավարիչը, պատերազմից հետո ապրել է Ֆրանսիայում:
▲Նրա արարքը երգվել է Հարրի Բելաֆոնտեի կողմից «Love Alone» երգում: Էդուարդի և Ուոլիսի պատմությունը հիմք է դարձել [[Մադոննա|Մադոննայի]] [[ՄԵՆՔ: Հավատում ենք սիրուն|«ՄԵՆՔ: Հավատում ենք սիրուն»]] ֆիլմում:
==Պատանեկություն. Ուելսի արքայազնը==▼
▲== Պատանեկություն. Ուելսի արքայազնը ==
Ծնվել է Ուայթ-Լոջ, Սուրեյում: Հանդիսացել է Վիկտորիա թագուհու մեծ ծոռը՝ արական գծով: Ծնված օրվանից ունեցել է գերազանցության տիտղոս: Մկրտվելիս ստացել է յոթ անուն. Էդուարդ ՝ պապի պատվին, Ալբերտ՝ նախապապի, Քրիստիան՝ նախապապ Քրիստիան IX-ի ՝ Դանիայի թագավորի պատվին, իսկ Ջորջ (Գեորգ), Էնդրյու (Անդրեյ), Պատրիկ և Դեյվիդ (Դավիթ) համապատասխանաբար Անգլիայի, Շոտլանդիայի, Իռլանդիայի և Ուելսի սուրբ հովանավորների պատվին: Անվանումներից նախընտրել է վերջինը ՝ Դեյվիդ կամ Դավիթ, ինչպես էլ նրան անվանել են մտերիմներն ու ընկերները մինչև մահ:
[[Պատկեր:Edward V111 circa1915.jpg|մինի
Պապի ՝ Էդուարդ VII-ի, մահից հետո 15 ամյա արքայազնը ավտոմատ դառնում է բրիտանական գահի ժառանգորդը, իսկ 1910 թվականի հունիսի 2-ին, հայրը ՝ Գեորգ V-ը, նրան տվեց Ուելսի արքայազնի տիտղոս: Միջնադարից հետո նա առաջին Ուելսի արքայազնն էր: Առաջին աշխարհամարտի ժամանակ ծառայել է բանակում, գնացել ռազմաճակատ, սակայն նրան արգելել են կռվել առաջնագծում: Ռուսաստանի կայսր Նիկոլայի II-ը 1916 թվականի մայիսի 16-ին նրան պարգևատրել է սուրբ Գեորգի 3-րդ աստիճանով: 1920-ականներին շատ է շրջում Բրիտանիական կայսրությունով, ծանոթանում սովյալների հետ:
Ուելսի արքայազնը միայնակ էր և մտերիմ հարաբերությունների մեջ էր մի քանի ամուսնացած կանանց հետ: 1930 թվականին նա ծանոթանում է ամերիկուհի Ուոլիս Սիմպսոնի հետ (նախկինում ամուսնալուծված և երկրորդ անգամ ամուսնացած), որի հանդեպ խորը կապ է զգում, որն էլ վատացնում է նրա և հոր հարաբերությունները: Էդուարդը որոշում է ամուսնանալ նրա հետ և պահանջում է, որ ծնողներն ընդունեն Ուոլիսին
==Թագավորում==▼
▲== Թագավորում ==
1936 թվականի հունվարի 20-ին մահանում է Գեորգ V-ը: 42 ամյա Ուելսի արքայազնը հռչակվում է Մեծ Բրիտանիայի և Իռլանդիայի, համագործակցության բոլոր հանրապետությպւնների արքա և Հնդկաստանի կայսր Էդուարդ VIII : Հաջորդ օրն իսկ նա խախտեց արգանաքրությունը, հետևելով մանիֆետի հայտարարմանը, ըստ որի, նա իր գահը կիսելու էր Ուոլիսի հետ: Ավելի շուտ այդ օրը միապետը Սանդրինհեմից ժամանեց Լոնդոն, որտեղ մահացել էր հայրը, դառնալով առաջին բրիտանացի թագավորը, ով նստեց ինքնաթիռ:
[[Պատկեր:King Edward VIII and Mrs Simpson on holiday in Yugoslavia, 1936.jpg|մինի|1936 թվական, Յուգասլավիա]]
Տող 89 ⟶ 30՝
1936 թվականի սեպտեմբերին հրատարակվեցին նամականիշեր Էդուարդ VIII-ի պատկերով:
== Զինվորական կոչումներ ==
* Բրիտանական ֆելդմարշալ (Մեծ Բրիտանիա, 21.1.1936)
* Նավատորմի ադմիրալ (Մեծ Բրիտանիա, 21.1.1936)
Տող 98 ⟶ 38՝
* Ծովակալ (Դանիա, 29.1.1936)
== Գահից հրաժարվելը ==
1936 թվականի նոյեմբերի 16-ին Բոլդուինը հայտարարեց, որ թագավորն ունի երեք այլընտանք.
# Հրաժարվել ամուսնության գաղափարից
Տող 106 ⟶ 45՝
Արդեն իր կարճ կառավարման ժամանակ նա դեմ էր խառնվելուն Գերմանիայի ներքին գործերին, կողմ էր Մուսոլինիի ագրեսիային ընդդեմ Եթովպիայի, կոնֆիկտի մեջ էր մտնում կառավարության հետ քաղաքական հարցերով: Կառավարական շրջանակներում շշուկներ էին տարածվել, որ Ուոլիսը գերմանացի լրտես է: Սակայն չկա այնպիսի փաստարկ, որ գահից հրաժարվելը քաղաքական բովանդակություն է ունեցել:
[[Պատկեր:Edward abdication.png|մինի
Չցանկանալով տերությունը տանել ճգնաժամի և հնարավոր մասնատման, հստակ որոշելով ամուսնանալ սիրած կնոջ հետ՝ Էդուարդը ընտրեց վերջին տարբերակը: Պատրաստվեց հրաժարման մասին օրենք, որի համաձայն, Էդուարդը փաստաթուղթը ստորագրեց 1936 թվականի դեկտեմբերի 10-ին իր ամրոցում ՝ մասնակցությամբ երեք եղբայրների ՝ գերցոգ Ալբեր Գեորգ Յորսկի, գերցոգ Հենրի Գլոտերսկի և գերցոգ Կենտսկի: Հաջորդ օրը նա տվեց ֆորմալ համաձայնություն (Royal assent) բոլոր տերություններին, բացառությամբ Իռլանիդայի, որը չէր ցանկանում տվյալ իրավիճակի պատճառով խորհրդարան գումարել և միայն դեկտեմբերի 12-ին հաստատեց այդ որոշումը. այդպիսով, 24 ժամվա ընթացքում Բրիտանիայում և Իռլանդիայում տարբեր արքաներ էին:
Դեկտեմբերի 11-ի գիշերը արքան հանդես եկավ հետևյալ խոսքերով. «Ես անհնարին եմ համարում... կատարել թագավորի պարտահակնություններն առանց այն կնոջ օգնության և աջակցության, որին սիրում եմ»:
Ամիջապես հետո, 1936 թվականի դեկտեմբերի 11-ին, հաջորդ ժառանգորդը՝ գերցոգ Ալբերտ Գեորգ Յորսկին դարձավ Մեծ Բրիտանիայի արքա՝ Գեորգ VI, իսկ նրա աղջիկը ՝ Էլիզավետան ՝ այժմյան թագուհին, դարձավ գահի ժառանգորդուհին: Գեորգ VI-ը թագադրվեց 1937 թվականի մայիսին. հենց նույն օրը, երբ պատրաստվում էր թագադրվել եղբայրը:
Տող 121 ⟶ 60՝
«Սուվերենի և պառլամենտի մեջ կոնֆլիկտ չի եղել: Պառլամենտում Էդուարդի անձնականը քննարկելու հարց չի եղել, և իր կարծիքն ասելու իրավունք նա չուներ: Սա իսկապես այն պատճառը չէր, որը ծնել է հակառակ գործոն Էդուարդի և պառլամենտի միջև: Ուոլիսի հետ ամուսնության հարցը կարող էր որոշվել սովորական քննարկման միջոցով: Ոչ մի մինիստություն չուներ իրավունք պահանջելու կամ գոնե խորհուրդ տալու սուվերենին՝ հրաժարվել գահից: Նույնիսկ ամենալուրջ պառլամենտական պրոցեսի ժամանակ հարցը կարող էր լուծվել Էդուարդի օգտին: Եթե նույնիսկ Էդուարդին ստիպել են հրաժավել, ապա դա եղել է շատ կոպիտ խախտում և իհարկե կարող էր ստվերել ամբողջ Բրիտանական կայսրությունը:
Ժամանակակից պատմաբանները և Էդուարդի խորհրդականները պնդում են, որ, եթե Էդուարդը պաշտոնապես հայտարարեր Ուոլիսի հետ ամուսնությամ մասին, ապա 1936 թվականի ճգնաժամը չէր էլ ծագի: Էդուարդը լիովին կարող էր դառնալ լիիրավ թագավոր, լինելով չամուսնացած մարդ, 1937-ի մայիսին կթագադրվեր, կճանաչվեր բրիտանական և գաղութային երկրների կողմից, որից հետո կլիներ արքա և Կայսր: Լինելով դեռևս Ուելսի արքայազն ՝ Էդուարդը օգտվում էր իր վիթխարի հայտնիությամբ ոչ միայն իր ժողովրդի մեջ, այլ նաև ամբողջ աշխարհում. բոլոր վայրերում սիրում էին նրան: Այդպիսով կարծիքը, որ նրան կարող էին չընդունել, հերքվում է: Նույնիսկ հակառակ իր ընտանիքի անդամների, նա կարող էր թագադրվել, իսկ որոշ ժամանակ անց խոսել Ուոլիս Սիմպսոնի հետ ամուսնության մասին: Միգուցե այն կարող էր անսպասելի և չափազանց հնչեղ լինել
== Ֆիլմագրություն ==
* Էնթոնի Էնդրյուսը «Կինը, ում Նա սիրում էր» ֆիլմում (Մեծ Բրիտանիա, 1988)
* Սթիվեն Կեմպբել Մուրը «Ուոլիս և Էդուարդ» ֆիլմում (Մեծ Բրիտանիա, 2005)
Տող 131 ⟶ 69՝
== Աղբյուրներ ==
* [http://www.guardian.co.uk/Archive/Article/0,4273,4451107,00.html Էդուարդի կապերը նացիստների հետ]
* [http://www.passion.ru/s.php/2887.htm «Սերը չի մահանում»(Էդուարդ և Ուոլիս)]
* [http://www.peoples.ru/love/edward-wallis/ Գահից հրաժարվել՝ հանուն սիրո]
{{Արտաքին հղումներ}}
|