«Սիս»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[1266]]-ի օգոստոսին [[Եգիպտոս]]ի Բիբարս սուլթանը խոշոր ուժերով ներխուժել է [[Կիլիկիա]], պաշարել Սիսը, բայց չկարողանալով գրավել բերդը, ավերել և հրկիզել է քաղաքը, կողոպտել հարստությունները։ [[1270]]–ական թթ. քաղաքը վերաշինվել է, ամրացրել են պարիսպները։ [[1275]]–ին [[Եգիպտոս]]ի սուլթանության զորքերը կրկին փորձել են գրավել Սիսը, սակայն քաղաքի պարիսպների մոտ հայկական զորաբանակը՝ [[Սմբատ Սպարապետ]]ի առաջնորդությամբ, ջախջախել և ետ է շպրտել նրանց։ Այնուհետև շուրջ մեկ դար Սիսը ապրել է համեմատաբար խաղաղ կյանքով։ [[Եգիպտոս]]ի սուլթանության 60 հազարանոց զորաբանակը վերստին պաշարել է Սիսը [[1369]]–ին։ Հրդեհի ճարակ դարձնելով և կողոպտելով քաղաքը՝ թշնամին այնուամենայնիվ, հարկադրված է եղել թողնել բերդի գրավումը ր նահանջել։ Օգտվելով [[Կիլիկյան Հայաստան]]ում պետական իշխանության թուլացումից ու ներքին երկպառակտությունից՝երկպառակությունից՝ Եգիպտոսի սուլթան ՄելիքՄալիք Աշրաֆը[[Ալ-Աշրաֆ Սալահ ալ-Դին Խալիլ իբն Կալաուն|ալ-Աշրաֆ]]ը [[1375]]–ին թվականին պաշարել և գրավել է բերդը, ձերբակալել է թագավորին ու մի շարք իշխաններին։ Սիսի անկումը հայ պատմիչները գնահատել են որպես հայկական պետականության կորուստ։ Սաստկացող բռնությունների պայմաններում շատ սսեցիներ գաղթել են օտար երկրներ։