«Կարո Սասունի»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
→‎top: Ենթարկվել է լեզվական խմբագրման։
Հետ է շրջվում 4206157 խմբագրումը, որի հեղինակն է՝ Armen Ohanian (քննարկում) մասնակիցը
Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Անձ}}
'''Սասունի Կարո''' ([[1888]], [[Ահարոնք]] ([[Սասուն]]) - [[1977]], [[Բեյրութ]]), հասարակական-քաղաքական գործիչ, պատմաբան։ [[ՀՀԴ]] կուսակցության անդամ։ Կարո Սասունին ծնվել է 1888 թ. հուլիսի 15 - ին Սասնո Խուլբ գավառակի Ահարոնք գյուղում` Մամիկոնյանների իշխանական տոհմից սերված Ղազարի և հերոսուհի Աննայի (Աննա Մայրիկ) ընտանիքում: Նա Ղազարի ութը զավակներից վեցերորդն էր: Իր իսկ արտահայտությամբ` ծնողների ստեղծած «ծով հարստությանհարըս-տության» մեջ աչք բացած Կարոն կոչված էր գնալու ծուռ Դավթի ճանապարհով`«իրենց թաղի հաւերնհավերն ու ընկոյզներըընկույզները քարկոծելով եւև կամ հօրհոր հրացանը ձեռքը` սարերու վրայվրա որսորդութեանորսորդության ելլելովելնելով»: Ավարտել է [[Մուշ]]ի [[Մխիթարյան վարժարան]]ը (1901) , իսկ1901 նույն տարվաթ. աշնանից նա սովորում է Մշո Մուրադ - Մխիթարյան վարժարանում, որը շրջանի միակ միջնակարգ դպրոցն էր: Կ. Սասունին Մխիթարյան դպրոցում սովորելսովորում է հինգ տարի, մինչև 1906ը1906 - ը` աչքի ընկնելով ուսումնատենչությամբ եւ, բացառիկ ընդունակությամբ։ընդունակությամբ Այնուհետեւև նաչարաճչիությամբ ավարտել էմիաժամանակ [[Կ. Պոլիս|Կ. Պոլսի]] համալսարանի իրավաբանական ճյուղըհամալսարանը (1912)։ Գործել է [[Տարոն]]ում։ [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ի ժամանակ եղել է հայկական կամավորական շարժման գործուն մասնակից։ 1916 թվականին, երբ ռուսական զորքերը գրավել են [[Մուշ]]ը, Տարոնում նշանակվել է ընդհանուր կառավարիչ և ռազմական խորհրդական, իսկ զորքերը նահանջելիս կարողացել է փրկել շատ գաղթականների և կազմակերպել նրանց անցումը [[Արևելյան Հայաստան]]։ 1920 թվականի մայիսին նշանակվել է [[Գյումրի|Ալեքսանդրապոլի]] նահանգապետ, մասնակցել տեղում մայիսյան ապստամբության ճնշմանը։ Ընտրվել է [[Հայաստանի Հանրապետություն|Հայաստանի Հանրապետության]] խորհըրդարանի անդամ։ 1921 թվականի [[Փետրվարյան ապստամբություն|Փետրվարյան ապստամբության]] ղեկավարներից։
 
Հայրենիքի փրկության կոմիտեի կազմում եղել է ներքին գործերի նախարար։ Բոլշևիկների կողմից [[Երևան]]ի վերագրավումից հետո անցել է արտասահման, որտեղ զբաղվել է ստեղծագործական, հրատարակչական աշխատանքով։ [[Բեյրութ]]ում երկար տարիներ խմբագրել է «Բագին» գրական-գեղարվեստական հանդեսը։ Ուսումնասիրել է հայ ագգային-ազատագրական շարժման, [[Մեծ եղեռն]]ի, Հայաստանի Հանրապետության պատմության խնդիրները։