«Հ»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

Հ հնչույթի արտաբերական տեղայնացումը, նեղվածքը թեև հստակ չի ուրվագծված, պարզորոշ չէ, բայց հիմնականում դեր ունի կոկորդային շփումը (արտամղվող օդի շփումը ձայնածերպում, կոկորդի, մասամբ և երախի պատերին)։ Ձայնեղացած տարբերակի արտաբերությանն ուղեկցում է [[ձայնալար]]երի թրթռումը։ Այսպիսի տարբերակ կա, օրինակ, [[Շատախի բարբառ|Շատախի]], [[Կարնո բարբառ|Կարնո]], [[Մշո բարբառ|Մշո]], [[Շապին-Գարահիսարի բարբառ|Շապին-Գարահիսարի]], [[Արաբկիրի բարբառ|Արաբկիրի]], [[Սեբաստիայի բարբառ|Սեբաստիայի]] [[բարբառ]]ներում, [[Արարատյան բարբառ|Արարատյանի]] որոշ խոսվածքներում` հիմնականում բառասկզբում, [[ձայնավոր]]ից առաջ։ Ինչ-որ չափով ձայնեղություն ունի նաև գրական հայերենի հ-ն` միջձայնավորային դիրքում։

 

[[Կատեգորիա:Հայկական այբուբեն]]