«Ուղղաթևեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ կետադրական
չNo edit summary
Տող 1.
[[Պատկեր:Metrioptera roeseli male Richard Bartz.jpg|մինի]]
'''ՈՒՂՂԱԹԵՎԵՐ''', [[միջատներ]]ի կարգ։ Փոքր, միջին և խոշոր չափերի միջատներ են։ Մարմինը երկար է, կողքերից սեղմված։ [[Բերան]]ը կրծող տիպի է։ Մեծամասնությունն ունի 2 զույգ թև (կան զարգացած թևերով և անթև տեսակներ)։ Ետին ոտքերը սորաբար ցատկող են։ [[Փորիկ]]ը 10 [[հատված]]անի է։ Շատ տեսակների [[էգ]]երն ունեն ձվադիրներ։ Բաժանվում են 2 ենթակարգի՝ երկարաբեղ Ուղղաթևեր (ծղրիդներ, ճռիկներ) և կարճաբեղ Ուղղաթիևեր (մորեխներ, եռամատներ)։ Ուղղաթևեվեր կարող են ձայներ արձակել և ընկալել հատուկ ձայնարձակ և լսողական ապարատների միջոցով։ Հայտնի է Ուղղաթևերի շուրջ 20 հազար տեսակ։ Տարածված են ամենուրեք, հատկապես արևադարձային շրջաններում։ Ուղղաթևերի մեծամասնությունը ([[մորեխներ]], [[ծղրիդներ]]ի մի մասը) բուսակեր է, կան գիշատիչներ և ամենակերներ։ Ձվադրում են միայնակ կամ խմբերով, հողում, հազվադեպ՝ բույսերի ընձյուղներում և տերևներում։ Զարգանում են ոչ լրիվ կերպարանափոխությամբ։ ՍՍՀՄ–ում հանդիպող Ուղղաթևերի հիմնականում տալիս են տարեկան մեկ սերունդ։ Ձմեռում են սովորաբար ձվերը, որոշ տեսակների թրթուրները կամ հասուն միջատները։ Զարգացումն ավարտվում է 1–2 ամսվա ընթացքում, 4–8 անգամ [[մաշկ]]ափոխվելուց հետո։ Ապրում են բույսերի վրա և հողում։ Բրածո Ուղղաթևեր հայտնի են քարածխային դարաշրջանից։ Որոշ Ուղղաթևեր, հատկապես մորեխները (հարավում նաև ծղրիդներն ու ճռիկները), զանգվածային զարգացման տարիներին զգալի վնաս են հասցնում գյուղատնտեսությանը։ Ուղղաթևերի դեմ պայքարում են քիմիական միջոցներով և խամ ու խոպան հողերի յուրացմամբ։ Պատկերազարդումը տես 320–321-րդ էջերի միջև՝ ներդիրում։
 
'''ՈՒՂՂԱԹԵՎԵՐՈւղղաթևեր''' ({{lang-lat|''Orthoptera''}}), [[միջատներ]]ի կարգ։ Փոքր, միջին և խոշոր չափերի միջատներ են։ Մարմինը երկար է, կողքերից սեղմված։ [[Բերան]]ը կրծող տիպի է։ Մեծամասնությունն ունի 2 զույգ թև (կան զարգացած թևերով և անթև տեսակներ)։ Ետին ոտքերը սորաբար ցատկող են։ [[Փորիկ]]ը 10 [[հատված]]անի է։ Շատ տեսակների [[էգ]]երն ունեն ձվադիրներ։ Բաժանվում են 2 ենթակարգի՝ երկարաբեղ Ուղղաթևեր (ծղրիդներ, ճռիկներ) և կարճաբեղ Ուղղաթիևեր (մորեխներ, եռամատներ)։ Ուղղաթևեվեր կարող են ձայներ արձակել և ընկալել հատուկ ձայնարձակ և լսողական ապարատների միջոցով։ Հայտնի է Ուղղաթևերի շուրջ 20 հազար տեսակ։ Տարածված են ամենուրեք, հատկապես արևադարձային շրջաններում։ Ուղղաթևերի մեծամասնությունը ([[մորեխներ]], [[ծղրիդներ]]ի մի մասը) բուսակեր է, կան գիշատիչներ և ամենակերներ։ Ձվադրում են միայնակ կամ խմբերով, հողում, հազվադեպ՝ բույսերի ընձյուղներում և տերևներում։ Զարգանում են ոչ լրիվ կերպարանափոխությամբ։ ՍՍՀՄ–ում հանդիպող Ուղղաթևերի հիմնականում տալիս են տարեկան մեկ սերունդ։ Ձմեռում են սովորաբար ձվերը, որոշ տեսակների թրթուրները կամ հասուն միջատները։ Զարգացումն ավարտվում է 1–2 ամսվա ընթացքում, 4–8 անգամ [[մաշկ]]ափոխվելուց հետո։ Ապրում են բույսերի վրա և հողում։ Բրածո Ուղղաթևեր հայտնի են քարածխային դարաշրջանից։ Որոշ Ուղղաթևեր, հատկապես մորեխները (հարավում նաև ծղրիդներն ու ճռիկները), զանգվածային զարգացման տարիներին զգալի վնաս են հասցնում գյուղատնտեսությանը։ Ուղղաթևերի դեմ պայքարում են քիմիական միջոցներով և խամ ու խոպան հողերի յուրացմամբ։ Պատկերազարդումը տես 320–321-րդ էջերի միջև՝ ներդիրում։
 
{{ՀՍՀ}}