«Արշարունիք»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1.
'''Արշարունիք'''` գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Այրարատ]] նահանգում, հնում հայտնի էր նաև [['''Երասխաձոր]]''' անունով:անունով։ Սկզբնապես պատկանում էր Արշակունիների[[Արշակունիներ]]ի արքունական տանը, սակայն հետագայում տրվում է Արշակունիների տան ճյուղերից մեկին` [[Կամսարական]] նախարարական տանը:տանը։ Ենթադրվում է, որ իր անունը ստացել է գավառի առաջին տիրակալ` [[Արշավիր Կամսարական]]ի անունից:անունից։ Գավառը տարածվում էր [[Երասխ]] և [[Ախուրյան]] գետերի ակունքներում:կազմած արևմտյան անկյունում։ Արշարունիքում էին գտնվում [[Կաղզվան]]ի հայտնի աղահանքերը: Ը (8-րդ) դարի վերջին [[Կամսարականներ]]ը Շիրակի և Արշարունիքի իրենց կալվածքները դրամով վաճառում են [[Բագրատունիներ]]ին:աղահանքերը։
{{անաղբյուր}}
'''Արշարունիք'''` գավառ [[Մեծ Հայք]]ի [[Այրարատ]] նահանգում, հնում հայտնի էր նաև [[Երասխաձոր]] անունով: Սկզբնապես պատկանում էր Արշակունիների արքունական տանը, սակայն հետագայում տրվում է Արշակունիների տան ճյուղերից մեկին` [[Կամսարական]] նախարարական տանը: Ենթադրվում է, որ իր անունը ստացել է գավառի առաջին տիրակալ` [[Արշավիր Կամսարական]]ի անունից: Գավառը տարածվում էր [[Երասխ]] և [[Ախուրյան]] գետերի ակունքներում: Արշարունիքում էին գտնվում [[Կաղզվան]]ի հայտնի աղահանքերը: Ը (8-րդ) դարի վերջին [[Կամսարականներ]]ը Շիրակի և Արշարունիքի իրենց կալվածքները դրամով վաճառում են [[Բագրատունիներ]]ին:
 
Արաբական տիրապետության ժամանակաշրջանում Հայաստանի բազմաթիվ այլ նախարարական տների հետ միասին աստիճանաբար իրենց քաղաքական ազդեցությունը կորցնում են և Կամսարականները։ 8-րդ դարի վերջին [[Կամսարականներ]]ը Շիրակի և Արշարունիքի իրենց կալվածքները դրամով վաճառում են [[Բագրատունիներ]]ին։ Արշարունիքը առանձնապես կարևոր դեր է խաղացել Բագրատունիների թագավորության շրջանում։
Գավառի առավել նշանավոր պատմական վայրերն են` [[Երվանդաշատ]], [[Երվանդակերտ]], [[Բագարան]] քաղաքները և [[Արտագերս]] ամրոցը:
 
Գավառի առավել նշանավոր պատմական վայրերն են` [[Երվանդաշատ]], [[Երվանդակերտ]], [[Բագարան]] քաղաքները և [[Արտագերս]] ամրոցը:ամրոցը։<ref name="Թ. Հակոբյան">Թ. Խ. Հակոբյան, Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն, Ե., «Միտք», 1968, էջ 130-131։</ref>
 
== Աղբյուրներ ==
{{Ծանցանկ}}
 
{{Մեծ Հայք-անավարտ}}