«Արևային և լուսնային հարֆեր»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արևային և լուսնային հարֆեր''', [[արաբերենի այբուբեն]]ի տառերի երկու տարատեսակներ: Դրանք տարբերվում են հնչողության տեսանկյունից. առաջինները իրենց են «ձուլում» որոշյալ հոդի («ալ») ﻝ հարֆը, իսկ երկրորդները չեն ձուլում: [[Արաբերեն]]ում «արև» բառը՝ աշ-շամս՝ الشمس, և «լուսին» բառը՝ ալ-կամարղամար القمر, դրա լավագույն օրինակներն են: Այստեղից գալիս են հարֆերի անվանումները:

Իրանում վեցերրորդ դասարանից սկսած դասավանդվում է արաբերենը որպես [[Ղուրան]]ի լեզու։ Որպեսզի աշակերտները լավ սերտեն դասը, և հիշեն, թե որ դեպքերում պետք է արտասանեն «ալ» նախածանցի լ-ն և որ դեպքերում ոչ, ստեղծվել է հետևյալ պարսկերեն նախադասությունը, որի բոլոր '''հնչյունները''' արևային (շամսի) հնչյուններից են բաղկացած՝ «'''شنل زردست'''», արտասանվում է՝ «շենել զ<u>ա</u>րդ<u>ա</u>սթ», և պարսկերենում նշանակում է՝ «թիկնոցը դեղին է»։ Բոլոր մյուս հնչյուններն լուսնային հնչյուններին են համապաստանում։համապատասխանում։