'''Վեստգոթեր''', վիզիգոթեր, տերվինգներ, գերմանական հնագույն ցեղ, [[գոթեր]]ի արևմտյան ճյուղը։ [[3-րդ դար|3]]-[[4-րդ դար]]երում բնակվել են [[Դնեստր]] գետից հյուսիս։ [[370]]-ական թվականներից մասնակցել են ժողովուրդների մեծ գաղթին։ [[418]] թվականին Հարավային Գալլիայում հիմնել են առաջին բարբարոսական թագավորությունը Արևմտյան Հռոմեական կայսրության տարածքում՝ Թուլուզ կենտրոնով։ [[5-րդ դար]]ի 2-րդ կեսին նվաճել են [[Իսպանիա]]յի մեծ մասը, որը Հարավային Գալլիայի կորստից ([[507]]) հետո դարձել է վեստգոթերի թագավորության հիմնական տարածքը ([[6-րդ դար]]ի կեսից կենտրոնն էր [[Տոլեդո]] քաղաքը)։ Վեստգոթերը տեղական հողատերերի մի մասից բռնագրավել են վարելահողերի 2/3-ը։ Հռոմեական կարգերի հեա սերա շփումը նպասաել է վեստգոթերի անցմանը տոհմացեղային կարգից վաղ ֆեոդալականին։ Աստիճանաբար խաոնվելով տեղի իսպանա-հոոմեական բնակչությանը՝ վեստգեթերը ձուլվել են նրանց։ [[711]]-[[718]] թվականներին վեստգոթերի թագավորությունը նվաճել են արաբները։
