'''Զաքարիա''', մ.թ. 1-ին դարի Հայաստանի հոգևոր առաջնորդ (մ.թ. 68-72թթ72 թթ)։ Նրա անունը բերվում է հայ կաթողիկոսների միջնադարյան անվանացանկերում։ Նրա անունը պահպանվել է Արտազի աթոռի մի հնագույն գավազանագրքում, որտեղ նրա մասին ասված է հատևյալը. «Թադեոս առաքյալը Արշակունյաց Սանատրուկ թագավորի ժամանակ եկավ Հայաստանի Շավարշան քաղաք և ավետարանական լույսով լուսավորեց այնտեղի հավատացյալներին, իր աշակերտ՝ Զաքարիային ձեռնադրեց քաղաքի եպիսկոպոս։ Ասվում է, թե այս Զաքարիան նահատակվել է հայոց Երվանդ թագավորից, փրկչի համբառնալուց 42 տարի հետո»<ref>Հայ եկեղեցու պատմություն, Էջմիածին, 2002, էջ 18:</ref>։ Զաքարիայի կյանքի և գործունեության մասին այլ բան հայտնի չէ։ Եպիսկոպոսական աթոռին նրան հաջորդել է [[Զեմենտոս]]ը։
