«Գազել»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Գազել, ղազալի''' ([[արաբերեն]]/[[պարսկերեն]]` '''غزل''', {{lang-tr|gazel}}) – բանաստեղծության կայուն ձև, բաղկացած է մի քանի երկտող տներից, որի մեջ առաջին տան զույգ և մնացած տնտերի երկրորդ տողերի վերջնամասերը կրկնվում են: Տարածված է Արևելքում և հատկապես Պարսկաստանում: Սկսել է ձևավորվել IX-X դդ.-ում: Իր վերջնական ձևական զարգացմանն է հասել [[Խաֆիզ]]ի մոտ (XIV դար): Հայ բանաստեղծներից գազելներ են գրել [[Վահան Տերյան]]ը (Հրաժեշտի գազել), [[Եղիշե Չարենց]]ը («Ծիածան», «Տաղարան») և ուրիշներ: