«Արամ Տեր-Ղևոնդյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արամ Նահապետի Տեր-Ղևոնդյան ''' (ծնվել է՝ [[1928]] [[հունիսի 24]], [[Կահիրե]] - [[1988]], [[փետրվարի 10]]), հայ խորհրդային պատմաբան, աղբյուրագետ։աղբյուրագետ: Պատմական գիտությունների դոկտորր ([[1973]]), պրոֆեսոր ([[1983]])։:

[[1954]] թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան|Երևանի համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետի արևելյան բաժինը։բաժինը: [[1981]] թվականից եղել է ՀԽՍՀ ԳԱ արևելագիտության ինստիտուտի արևելյան աղբյուրագիտության բաժնի վարիչը։վարիչը:

Գիտական ուսումնասիրությունները վերաբերում են հայ-արաբական միջնադարյան քաղաքական և մշակութային առնչություններին («Հայաստանը և արաբական խալիֆայությունը», [[1977]], [[ռուսերեն]])։: Թարգմանել և «Օտար աղբյուրները Հայաստանի և հայերի մասին» մատենաշարում ներածականով ու ծանոթագրություններով հրատարակել է «Իբն ալ Ասիր» երկը ([[1981]])։: [[Աշխարհաբար]]ի է վերածել, ներածությամբ ու ծանոթագրություններով հրատարակել է [[Ագաթանգեղոս]]ի «Հայոց պատմությունը» ([[1983]]), [[Ղևոնդ]]ի «Պատմություն»-ը ([[1982]])։: