«Լյուդովիկոս XII (Ֆրանսիայի թագավոր)»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Լյուդովիկոս XII''' ({{lang-fr|Louis XII}}), մականունը '''Ժողովրդի հայր''' ({{lang-fr|le Père du peuple}}; 1462թ-ի հունիսի 27-ից - 1515թ-ի հունվարի 1)- [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայի]]յի թագավոր [[1498|1498թ-ի ապրիլի 7-ից]]:[[Վալուաներ|Վալուաների]]ի տոհմից, [[Շառլ I (Օռլեանի դուքս)]] դուքսի որդին։ Հիմնական դեպքերը նրա թագավորության ժամանկ դա պատերազմներն էին, որոնք Ֆրանսիան վարում էր [[Իտալիա|Իտալիայի]]յի տարածքում։

Լյուդովւկոսը, ում կենսախնդությունը տրված էր բնությունից, սիրում էր խրախճանքները, գնում էր որսորդության, կռվում էր մրցախաղերում և երիտասարդ տարիների չէր հետաքրքրվում քաղաքականությամբ։

[[Կարլ VIII]]-ի մահից հետո, Լյուդովիկոսը առանց խոչընդոտների բարձրացավ գահին և իր բոլոր նախկին թշնամիներին վերաբերվեց մեծահոգաբար։ Ցանկանալով ունենալ Ֆրանսիսյի հետևում Բրիտանիան, նա ամունացավ [[Կարլ VIII]]-ի այրու՝ [[Աննա Բրիտան|Աննա Բրիտանի]]ի հետ (իր առաջին կնոջից, ոչ գեղեցիկ Ժաննայից, նա բաժանվեց [[Ալեքսանդր VI]] պապի թույլտվությամբ):

Շատ քաղաքական որոշումներ Լյուդովիկոս XII ընդունում էր իրեն շրջապատող խորհրդատուների ազդեցության ներքո, հիմնականում [[Ամբուազ, ժորժ|Ժորժ Ամբուազի]]: Կառավարման սկզբում նա մեղմացրեց հարկերը, մտահագված էր դատավարության լավացմամբ։ 1499թ.-ի մարտին մշակվեցին և հավաքվեցին դատական պրոցեսի համար անրաժեշտ օրենքները։ Լյուդովիկոսը կարգավորեց գյուղացիների և հողատերերի հարաբերությունները։ Դատակն ռեֆորմների, մեծահոգության, բարեստրտության համար նրան անվանեցին «Ժողովրդի հայր»:

Լյուդովիկոսի վարած արտաքին քաղաքականությունը բերեց մի շարք անհաջող պատերազմների։ Լինելով [[Վալենտինա Վիսկոնտի (դքսուհի Օրլեանսկի)|Վալենտինա Վիսկոնտի]] թոռը, նա պահանջներ ներկայացրեց [[Միլանի դքսություն|Միլանի դքսությանը]]: [[Կարլ VIII]] օրինակին հետևելով, մտածում էր [[Նեապոլիտանական թագավորություն|Նեապոլիտանական թագավորությունը]]ը գրավելու մասին։ Նրա կողմից էին պապը, ֆրանսիական պալատակները, [[Հենրի VII (Անգլիա)|Հենրի VII]] և [[Մաքսիմիլիան I (Սուր Հռոմեական կասրության կայսեր )|Մաքսիմիլիան I կայսրը]]: Իր հմուտ զորահրամանատարների հետ միասին Լյուդովիկոսը շարժվեց դեպի [[Իտալիա]], անցավ [[Ալպեր|Ալպերով]]ով (1499թ.-ի հուլիս) և սպետեմբերի 14-ին վերցրեց [[Միլան|Միլանը]]ը: Միլանցիները ապստամբեցին, բայց Լյուդովիկոսին հաջողվեց հնազանդեցնել նրանց՝ գերի վերցնելով [[Լյուդովիկո Սֆորզա]]:Լյուդովիկոսը [[Գրանադա|Գրանադայում]]յում պայմանագիր կնքեց [[Ֆերդինանդ II (Արագոնի թագավոր)]] հետ, և կիսեց [[Նեապոլի թագավորություն|Նեապոլի թագավորությունը]]ը: Նեապոլի թագավոր [[Ֆեդերիկո (Նեապոլի թագավոր)|Ֆեդերիկոն]] գերեվարվեց ([[1501]]): Լյուդովիկոսը ստացավ [[Աբրուցո|Աբրուցոն]]ն և [[Կամպանիա|Կամպանիան]]ն: