«Հովհաննես առաքյալ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 24.
Հովհաննեսը համարվել է Եկեղեցու երեք սյուներից մեկը, ում [[Պողոս առաքյալ|Պողոսը]] հանդիպել է [[Երուսաղեմ]]ում. «երբ Հակոբոսը, Կեփասը և Հովհաննեսը, որոնք սյուներ էին համարվում, իմացան այն շնորհների մասին, որ տրված էին ինձ, հավանության ձեռք մեկնեցին ինձ և Բառնաբասին, որպեսզի մենք գնանք հեթանոսների մեջ, իսկ իրենք՝ հրեաների մեջ» (Գաղ. Բ 9):
==
Համաձայն եկեղեցական ավանդության` Երուսաղեմի առաջին ժողովից հետո առաքյալները ցրվում են զանազան երկրներ: Հովհաննեսը գնում է [[Եփեսոս]], որտեղ ընդարձակում է Պողոս առաքյալի հիմնած համայնքը, երկար ժամանակ մնում է Եփեսոսում, ապա աքսորվում է [[Պատմոս կղզի]]:
==Հովհաննես առաքյալի մահը==
Առաքյալների շարքում Հովհաննեսը միակն է, ով չի մահացել նահատակությամբ: Հովհաննու ավետարանում փոքրիկ ակնարկ կա նրա մահվան վերաբերյալ. «Պետրոսը դարձավ և տեսավ, որ այն աշակերտը, ում Հիսուս սիրում էր, գալիս է հետևից. նա, որ ընկել էր նրա կրծքովն ու ասել. «Տե՛ր, ո՞վ է, որ մատնելու է քեզ»։ Պետրոսը, նրան տեսնելով, ասաց Հիսուսին. «Տե՛ր, իսկ սա ի՞նչ կլինի»։ Հիսուս նրան ասաց. «Եթե ես կամենում եմ, որ դա ապրի, մինչև որ ես գամ, այդ քեզ ի՞նչ հոգ, դու արի՛ իմ հետևից»։ Եվ այս խոսքը տարածվեց եղբայրների մեջ. և կարծեցին, թե այն աշակերտը չպիտի մեռնի։ Բայց Հիսուս նրան չասաց, թե չպիտի մեռնի, այլ թե՝ ես կամենում եմ, որ դա ապրի, մինչև որ ես գամ։ Այս աշակերտն է, որ վկայում է այս բաների մասին, որ և գրեց իսկ դրանք. և գիտենք, որ նրա վկայությունը ճշմարիտ է» (Հովհ. 21:21-25): Ավանդությունը նշում է, որ առաքյալը մահացել է շուրջ 100թ., Եփեսոսում, 95 տարեկան հասակում: Ավանդությամբ մեզ հասած տեղեկության համաձայն` մահից առաջ շատ չարչարանքներ է տեսել, բայց մահացել է խաղաղ պայմաններում: Մի պատմության համաձայն` ծերության տարիներին, երբ խոսել չի կարողացել, եկեղեցի է մտել ասելու համար միայն «Մանուկներ, սիրեցեք միմյանց»:
==Հովհաննեսը հեղինակ նորկտակարանյան գրքերի==
| |||