«Սեպագիր»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
→Պատմություն: վիքիֆիկացում, կետադրական, փոխարինվեց: → oգտվելով ԱՎԲ |
չ →Պատմություն: կետադրություն և բացատներ, փոխարինվեց: մ ՝Ո → մ՝ Ո (2) oգտվելով ԱՎԲ |
||
Տող 11.
Մ.թ.ա.2800 թ.-ից սեպագիրն սկսել է օգտագործվել [[Հայաստան]]ում`[[Արարատյան թագավորություն]]ում կամ [[Ուրարտու]]ում <ref>[http://annals.xlegio.ru/urartu/ukn/index.htm Ուրարտական սեպագրեր]</ref>:Դրանք հայ թագավորները գրել են տվել դաշնակից խուռիների լեզվով, թեման շինարարական աշխատանքներն էին կամ նրանց տարած հաղթանակները։ Հայաստանում փորագրման համար օգտագործվել են հղկված քառանկյուն քարեր։ Արձանագրությունների մեջ անցել են հայերեն բառեր, ինչպես օրինակ ''ուղի, այր, բան, ուտել, ծառ, ավելի'' և այլն։ Ուրարտուի թագավորների արձանագրություններ կան ՀՀ-ի շատ կետերում.[[Էրեբունի]] բերդաքաղաքում [[Արգիշտի Ա]]-ի թողած վկայագիրը, [[Արմավիր]]ի, [[Սիսիան]]ի մոտակայքում և այլուր։
Սեպագիր արձանագրություններ կան նաև Պարսկաստանում։Հայ ժողովրդի պատմության համար կարևոր է [[Իրան]]ի [[Բեհիսթուն]] գյուղի մոտ հայտնաբերված, սպիտակ մարմարե հսկա ժայռի հարթեցված մակերևույթին փորագրված եռալեզու արձանագրությունները։''Լեզուներն են հին [[պարսկերեն]], էլամերեն, աքքադերեն'': Դա պարսից արքա Դարեհ 1-ինի արձանագրությունն է , որը 2500 տարվա պատմություն ունի։ Արձանագրությունում հիշատակվում են հայերը և Հայաստանը հին պարսկերեն մասում Հայաստանը կոչվում է Արմենիա, հայերն`արմինիյա, էլամերեն մասում` Հարմինա, աքքադերեն
Սեպագրերը աղբյուր են ժողովրդի պատմությունը վերականգնելու և գրելու համար։
| |||