«Ինֆրակարմիր ճառագայթներ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ինֆրակարմիր ճառագայթներ'''—[[էլեկտրամագնիսական ճառագայթներ]], որոնք զբաղեցնում են [[տեսանելի լույսի]] կարմիր մասի (ալիքի երկարությունը՝ λ=0.74 մկմ) և կարճալիք ռադիոճառագայթման (λ~1-2մմ) միջև ընկած սպեկտրային տիրույթը։Սպեկտրիտիրույթը։ Սպեկտրի ինֆրակարմիր տիրույթը պայմանականորեն բաժանում են մոտիկ (0.74-ից մինչև 0.5 մկմ),միջին (2.5-50 մկմ) և հեռու (50-2000 մկմ) տիրույթների։Ինֆրակարմիրտիրույթների։ Ինֆրակարմիր ճառագայթները հայտնաբերել է Վ. Հերչելը՝ [[Արեգակ]]ի սպեկտրն ուսումնասիրելիս (1800թ.):Հերչելի հայտնագործած այդ անտեսանելի ճառագայթները [[ջերմային էֆեկտ]] էին առաջացնում։Հետագայումառաջացնում։ Հետագայում (1835թ.) Ա. Ամպերն առաջ քաշեց այն ենթադրությունը, որ «ջերմային» (ինֆրակարմիր) և [[լուսային ճառագայթներ]]ը միևնույն բնույթն ունեն, դրանք [[էլեկտրամագնիսական ալիքներ]] են։

Ինֆրակարմիր ճառագայթների աղբյուրները բազմազան են։Այդպիսիեն։ Այդպիսի ճառագայթում տալիս են բոլոր ատոմները։Եթեատոմները։ Եթե ատոմների հիմնական ռեզոնանսային անցումներից կարելի է ստանալ ուլտրամանուշակագույն և տեսանելի տիրույթի ճառագայթում, ապա երկրորդ և հաջորդ ռեզոնանսային անցումներից որպես կանոն ստացվում է մոտիկ և հեռու ինֆրակարմիր տիրույթների ճառագայթում։ Ինֆրակարմիր ճառագայթներ ստացվում են նաև մոլեկուլներից։Մոլեկուլայինմոլեկուլներից։ Մոլեկուլային սպեկտրները կազմված են էլեկտրոնային, տատանողական և պտտական սպեկտրներից։Էլեկտրոնայինսպեկտրներից։ Էլեկտրոնային սպեկտրն ընկած է տեսանելի տեսանելի և մոտիկ ինֆրակարմիր տիրույթներում, տատանողական սպեկտրը՝ հիմնականում ինֆրակարմիր (2.5-50 մկմ), իսկ պտտական սպեկտրը՝ հեռու ինֆրակարմիր և [[ռադիոալիք]]ային տիրույթներում։1911-ին գերմանացի գիտնականներ Գ. Ռուբենսը և Օ. Բայերը ինֆրակարմիր ճառագայթներ հայտնաբերեցին [[սնդիկ]]ի գոլորշիներում (340 մկմ):Ինֆրակարմիր ճառագայթների հարուստ աղբյուր է [[Արեգակ]]ը,որի ճառագայթած էներգիայի մոտ կեսն ընկած է սպեկտրի ինֆրակարմիր տիրույթում։Ինֆրակարմիրտիրույթում։ Ինֆրակարմիր ճառագայթների աղբյուր են նաև [[շիկացման լամպ]]երը և ընդհանրապես բացարձակ զրոից տարբեր ջերմաստիճան ունեցող բոլոր մարմինները։Մարմնիմարմինները։ Մարմնի ջերմաստիճանի փոքրացմանը զուգընթաց ճառագայթման մաքսիմումը տեղաշարժվում է դեպի հեռու ինֆրակարմիր տիրույթը։

Նյութերի հետ ունեցած փոխազդեցության առանձնահատկությունների շնորհիվ ինֆրակարմիր ճառագայթներն ունեն կիրառության որոշակի ոլորտ։Ինֆրակարմիրոլորտ։ Ինֆրակարմիր ճառագայթները կլանվում են ընտրողաբար։Որոշընտրողաբար։ Որոշ նյութեր ([[էբոնիտ]],[[ֆիբր]],[[կաշի]]) թափանցիկ են ինֆրակարմիր տիրույթում։Այստիրույթում։ Այս հատկությունը հնարավորություն է տալիս ուսումնասիրել և չափել նյութերի բնութագրիչ որոշ պարամետրեր։Ինֆրակարմիրպարամետրեր։ Ինֆրակարմիր ճառագայթները համեմատաբար քիչ են ցրվում մթնոլորտում և առանց նկատելի կորուստների կարող են տարածվել մի քանի տասնյակ կմ։Ինֆրակարմիրկմ։ Ինֆրակարմիր ճառագայթների այդ հատկությունն օգտագործվում է [[աստղաֆիզիկա]]կան հետազոտություններում, լուսանկարչության բնագավառում(ինֆրակարմիր լուսանկարչություն):Ինֆրակարմիր ճառագայթների կիրառության ոլորտը սկզբունքորեն ընդլայնվեց և խորացավ արհեստական հզոր աղբյուրների՝ [[լազեր]]ների ստեղծումից հետո։