«Գոդֆրուա Բուլյոնցի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ վերջակետների ուղղում, փոխարինվեց: ն: → ն։ (14) |
չNo edit summary |
||
Տող 59.
}}
'''Գոդֆրուա IV Բուլյոնցի ''', նաև '''Գոդֆռուա դը Բուլյոն''' ({{lang-fr|Godefroi de Bouillon}}, {{lang-nl|Godfried van Bouillon}}, {{ԱԾ}}), Բուլյոնի կոմս ([[1076]]-[[1096]]), Ներքին [[Լոթարինգիա]]յի հերցոգ ([[1087]]-[[1096]]): [[1096]]-[[1099]] թվականներին [[Առաջին խաչակրաց արշավանք]]ի նախաձեռնողներից մեկը, [[Երուսաղեմ]]ի գրավումից հետո դառնում է [[Երուսաղեմի թագավորություն|Երուսաղեմի թագավորության]]
== Կենսագրություն ==
▲և 70 հազարանոց հետևակից, սակայն այս թվերը զգալիորեն ուրճացված են։ Մինչև զորքերը գլխավորելը Գոդֆրուաը վաճառեց իր ունեցվածքի զգալի մասը այդ թվում նաև Բուլյոնի կոմսությունը<ref name="Վիյմառ50">Վիյմառ. - Էջ 50.</ref>.: Լոթարինգիացիները արշավեցին առաջինը և նրանց առաջնորդներից պահանջվեց մեծ ջանքեր գործադրել, որպեսզի ընդհանուր հայտարարի հասնեն [[Հունգարիայի թագավորություն|Հունգարիայի]] բնակիչների հետ` ովքեր լավ էին հիշում աղքատ-խաչակիրների անմարդկային գործողությունները։ [[Բելգրադ]]ից ոչ հեռու Գոդֆրուան հանդիպեց [[Բյուզանդիա]]յի կայսեր [[Ալեքսիոս Ա Կոմնենոս]]ի դեսպաններին և կնքեց նրանց հետ դաշինք՝ Բյուզանդացիները պարտավորվում էին սննդամթերք տրամադրել [[խաչակիրներ]]ին նրանց հողերը պաշտպանելու պայմանով։ Այս համագործակցությունը տևեց մինչև խաչակիրները անհայտ պատճառներով պաշարեցին Սելիբրիա քաղաքը։ Տագնապահար Ալեքսիոսը հրամայեց Գոդֆրուաին ներկայանալ իր մոտ [[Կոստանդնոպոլիս]]: Սակայն Գոդֆրուաը հրաժարվեց ընդունել աուդիենցիան և [[1096]] թվականի [[դեկտեմբերի 23-ին]] լոթարինգիացիները հասան Կոստանդնոպոլսի պարիսպներին<ref name="Կոմնենոս282">Կոմնենոս. - Էջ 282.</ref>: Ալեքսիոսը որոշեց դադարեցնել խաչակիրների սնուցումը մթերքներով, բայց այն բանից հետո, երբ խաչակիրները սկսեցին թալանել քաղաքի շրջակայքը կայսրը որոշեց վերականգնել սնուցումը։ Զինված բախումներից հետո Ալեքսիոսը և Գոդֆրուան դաշինք կնքեցին Գոդֆրուան երթմնակալեց Ալեքսիոսին փոխարենը շատ գումար ստացավ։ Երբ [[Կոստանդնոպոլիս]] ժամանեցին մնացած խաչակիրները Գոդֆրուան շարժվեց դեպի [[Նիկեա]]: Քաղաքը գրավելուց հետո խաչակիրները բաժանվեցին՝ առաջնագիծը ղեկավարում էր [[Բոհեմունդ I (Անտիոքի դուքս)|Բոհեմունդը]], իսկ թիկունքը Գոդֆրուան։
== Գահակալումը ==
[[1099]] թվականի [[հուլիսի 15]]-ին [[Երուսաղեմի պաշարում (1099)|Երուսաղեմը գրավելուց]] հետո Գոդֆրուան ընտրվեց արքա և ընդունեց «Աստծո գերեզմանի պաշտպան» տիտղոսը։ Արքա դառնալուց հետո Գոդֆրուան սկսեց ընդլայնել թագավորության տարածքները գրավելով [[Կեսարիա]]ն, Ասկալոնը իրեն ենթարկեցնելով Հորդանան գետի ձախ ափի արաբ բնակչությանը։ Նրա նախաձեռնությամբ մշակվեց օրենսդրություն։ Ըստ
== Զինանշան ==
[[Պատկեր:Arms of the Kingdom of Jerusalem (Ströhl).svg|thumb|100px|[[Երուսաղեմի թագավորություն|Երուսաղեմի թագավորության]] զինանշանը]]
Գոդֆրուա Բուլյոնցու զինանշանը իրենից ներկայացնում է արծաթյա դաշտի վրա ոսկեգույն [[երուսաղեմյան խաչ]] (Т-աձև ճյուղավորված ծայրերով խաչ), չորս փոքր խաչերով շրջապատված։ Նման գույները խախտում էին [[Գերբագիտություն|գերբագիտության]] բոլոր կանոնները, ըստ որի՝ մետաղը մետաղի և էմալը էմալի վրա դնելը անթույլատրելի է։ [[Երուսաղեմի պաշարում (1099)|Երուսաղեմի գրավումից]] հետո նման զինանշանի ստեղծման նպատակը խաչակրաց արշավանքների կազմակերպան գործում Գոդֆրուայի ներդրած ջանքերը արտացոլելն էր։ Հետագայում երուսաղեմյան խաչը դարձավ [[Քրիստոնեություն|քրիստոնեության]] նշաններից մեկը։
== Ժամանակակիցներ
Ըստ Աննա Կոմնենոսը իր «Ալեքսականում» Գոդֆրուաինն նկարագրում է, որպես՝ «մեծահարուստ մարդ, ով հպարտանում էր իր ազնվատոհմությամբ, խիզախությամբ և իր տոհմի մեծությամբ»։
|