|
| հավաքականի ըստ =
}}
'''Պատրիկ Դոնալե Վիեյրա''' ({{lang-fr|Patrick Donalé Vieira}}<ref>Фамилия Виейра португальская, так как предки Патрика прибыли из португальской колонии Кабо-Верде, однако во французской среде, где он жил ударение со второго сместилось на последний слог.</ref>, ծնվել է [[1976]] թվականի [[հունիսի 23]]-ին, [[Դակար]]), [[Սենեգալ|սենեգալական ծագմամբ]] [[Ֆրանսիա|ֆրանսիացի]] ֆուտբոլիստ:ֆուտբոլիստ։
[[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1998|1998 թվականի աշխարհի չեմպիոն]]: [[ՈՒԵՖԱ Եվրոպայի առաջնություն |2000 թվականի Եվրոպայի չեմպիոն]]: Ֆուտբոլիստի կարիերան ավարտել է 2011 թվականին<ref>[http://www.championat.com/football/news-867270.html Виейра завершил карьеру и будет работать в «Манчестер Сити»]</ref>:
Ճանաչվել է մարդկության կողմից 1996-ից մինչև 2005 թվականները՝ [[Արսենալ (ֆուտբոլային ակումբ, Լոնդոն)|Արսենալ]] խաղալու տարիներին:տարիներին։ Վիեյրան նվաճեց Անգլիայի չեմպիոնի 3 և Անգլիայի գավաթի 4 տիտղոս:տիտղոս։ Այդ ժամանակ նա դարձավ թիմի ավագ:ավագ։ Նա մեկ մրցաշրջան անցկացրեց «[[Յուվենտուս|Յուվենտուսում]]», որից հետո տեղափոխվեց «[[Ինտերնացիոնալ ՖԱ (Միլան)|Ինտեր]]», որը նահանջել էր [[Սերիա Բ|Սերիա Բ]]: Այդ ընթացքում նա կասկածվեց պայմանավորված խաղեր անցկացնելու մեջ:մեջ։ [[Ֆրանսիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ֆրանսիայի հավաքականում]] անցկացրել է 107 հանդիպում, այդ ընթացքում նվաճել է [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1998|աշխարհի չեմպիոնի]] և [[ՈՒԵՖԱ Եվրո 2000|Եվրոպայի չեմպիոնի]] տիտղոս:տիտղոս։ Այդ ժամանակ նա թիմի ավագն էր:էր։
== Պրոֆեսսիոնալ ֆուտբոլային կարիերա ==
Վիեյրան ծնվել է 1976 թվականի հունիսի 23-ին՝ Սենեգալում, [[Կաբո Վերդե|Կաբո Վերդեյից]] գաղթածների միջավայրում:միջավայրում։ Նրա մայրը 17 տարեկան էր, երբ ծնվեց Վիեյրան:Վիեյրան։ Բայց Վիեյրան ուներ նաև ավագ եղբայր՝ [[Իզիցի Նիկորո]]ն: Աֆրիկական պայմաններում նրանց մայրը դժվարությամբ էր պահում իր երկու որդիներին, և նրանք տեղափոխվում են [[Փարիզ]]: Փոքրիկ Վիեյրան ընդամենը 8 տարեկան էր:էր։ Նա հայրենիք վերադարձավ [[2003]] թվականին:թվականին։
Լավ ապագա ունեցող Պատրիկը, չհայտնվեց վատ շրջապատում, չնայած նրան, որ նրանք ապրում էին Դրյոյի ամենաքրեական թաղամասերից մեկում:մեկում։ Նա ֆուտբոլ սիրում էր դեռևս այն ժամանակ, երբ սովորում էր քոլեջում:քոլեջում։ Այստեղ նրան նկատում են «[[Կանն|Կաննի]]» գործակալները:գործակալները։ Առաջին թիմում նրա դեբյուտտը տեղի ունեցավ 17 տարեկանում, իսկ 19 տարեկանում նա արդեն թիմի ավագն էր:էր։ 1995 թվականի ամռանը նրանով հետաքրքրված էր իտալական գրանդ՝ «[[Միլան (ֆուտբոլային ակումբ)|Միլանը]]»: Պատրիկը տեղափոխվեց Միլան, ուր հիմնական կազմում անցկացրեց ընդամենը 2 խաղ. գրեթե եղջ ժամանակ նա պահեստայինների նստարանին էր:էր։
=== Արսենալ(Լոնդոն) ===
1996 թվականի ամռանը, [[Արսենալ (ֆուտբոլային ակումբ, Լոնդոն)|լոնդոնյան Արսենալի]] մարզիչ [[Արսեն Վենգեր|Արսեն Վենգերը]] ցանկանում էր արագորեն ստեղծել տաղանդ Վիեյրա, քանի դեռ նա չէր տեղափոխվել [[Իտալիա]]: Բարձր հասակը, տոկունությունը և ֆիզիկական ուժը նրան օգնեցին հարմարվել [[Անգլիա|Անգլիային]]: Ինքնազսպման և հրաշալի փոխանցումների շնորհիվ նա դարձավ [[Արսեն Վենգեր|Վենգերի]] ավանդական հարձակման մի մասը:մասը։
Առաջին խաղը Արսենալում նա անցկացրեց 1996 թվականի սեպտեմբերի 16-ին:ին։ «Զինագործները» «Հայբերիյում» ընդունեցին «Շեֆֆիլդ Ուենսդեյին»: Կազմելով հիանալի կենտրոն՝ [[Էմանուել Պետի|Էմանուել Պետիի]] հետ, նրանք ձևակերպեցին «ոսկե դուբլ», հաղթելով [[Անգլիայի Պրեմիեր Լիգա|առաջնությունն]] ու [[Անգլիայի գավաթ|գավաթը]], արդեն իր երկրորդ անգլիական մրցաշրջանում(1997-1998):
Վիեյրայի առաջին տարիներն «Արսենալում» նշանավորված էին նրա անհաջող վարքով:վարքով։ [[Պրեմիեր Լիգա 2000-01 (Անգլիա)|Պրեմիեր Լիգա 2000/2001]] մրցարջանում նա 2 անգամ հեռացվեց խաղադաշտից:խաղադաշտից։ Սակայն, վերադառնալով խաղադաշտ նա չհեռացվեց, ավելին քան 28 խաղ:խաղ։ Այդ մրցաշրջանի խաղերից մեկում, Վեսթ Հեմի հետ խաղի ժամանակ Պատրիկը խաղադաշտից հեռացվեց հակառակորդի ֆուտբոլիստ՝ Նիլ Ռադոկայի դեմքին թքելու համար. իսկ խաղադաշտից դուրս գալու պահին նա հասցրեց կոնֆլիկտի մեջ հայտնվել ոստիկանության հետ:հետ։ Դրանից հետո, ֆուտբոլիստը տուգանվեց «Պրեմիեր Լիգայի» համար ռեկորդային՝ 70 հազար [[ԱՄՆ դոլար|ԱՄՆ դոլարով]] և որակազրկվեց 7 խաղով:խաղով։ Ողջ կարիերայի ընթացքում նա խաղադաշտից հեռացվել է 12 անգամ(9 անգամ՝ «Արսենալում», 2 անգամ՝ «Յուվենտուսում», 1 անգամ՝ «Ինտերում»): Չնայած նրան, որ կյանքում նա միշտ պարկեշտ անձնավորություն մնաց:մնաց։
2002 թվականին «Արսենալը» կրկին նվաճեց «ոսկե դուբլ»: Այս մրցաշրջանից հետո Պատրիկը դարձավ թիմի ավագ. իսկ [[Թոնի Ադամս|Թոնի Ադամսը]], ով թիմի ավագն էր՝ ավարտեց կարիերան:կարիերան։ Ավագ դառնալու պատասխանատվությունը ֆուտբոլիստին դարձրեց ավելի զուսպ և կարգապահ:կարգապահ։ Վիեյրան բաց թողեց 2003 թվականի Անգլիայի գավաթի եզրափակիչը, Սակայն բարձրացրեց նվաճված գավաթը երկրորդ ավագ` Դևիդ Սիմենի հետ:հետ։
2003/2004 առաջնության ժամանակ Արսենալը հասավ պատմական հաջողության. չկրեց ոչ մի պարտություն առաջնությունում:առաջնությունում։ Վիեյրան վնասվածքի պատճառով բաց թողեց մրցաշրջանի առաջին հատվածը, նրան փոխարինեց [[Ռեյ Պարլոր]]ը: Պատրիկը խաղադաշտ վերադարձավ [[Չեմպիոնների Լիգա 2003-2004|Չեմպիոնների Լիգայի]] «[[Լոկոմոտիվ (ֆուտբոլային ակումբ, Մոսկվա)|Լոկոմոտիվի]]» դեմ հանդիպման ժամանակ:ժամանակ։ Այդ խաղում Արսենաը հաղթեց 2:0 հաշվով և առաջին տեղով ապահովեց ուզեգիր դեպի 1/8 եզրափակիչ:եզրափակիչ։ Մրցաշրջանի ավարտին Վիեյրան համարվում էր աշխարհի լավագույն կիսապաշտպաններից մեկը և ստացավ առաջարկներ «[[Ռեալ Մադրիդ|Ռեալից]]» ու «[[Չելսի ՖԱ|Չելսիից]]», որոնք պատրաստ էին վճարել 30 մլն ֆունտ:ֆունտ։ Վիեյրայի վերջին պաշտոնական խաղում զինագործները հաղթեցին 2005 թվականի Անգլիայի գավաթի եզրափակչում՝ «[[Մանչեսթեր Յունայթեդ|Մանչեսթեր Յունայթեդին]]»: Հիմնական և լրացուցիչ ժամանակներում հաշիվը չբացվեց, իսկ 11 մետրանոց հարվածաշարի ժամանակ վերջին վճռորոշ հարվածը կատարեց լոնդոնցիների ավագը. նրա վերջին հպումը անգլիական կարիերայում դարձավ հաղթական:հաղթական։ Վիեյրան Արսենալում անցկացրեց 407 պաշտոնական խաղ և խփեց 33 գնդակ:գնդակ։
Նա վերադարձավ թիմ 2006 թվականի հուլիսի 22-ին, որպեսզի մասնակցեր Դենիս Բերգկամպի հրաժեշտի խաղին:խաղին։ Այդ խաղը կայացավ «[[Էմիրեյթս (մարզադաշտ)|Էմիրեյթսում]]» ու հանդիսացավ վերջինը [[Դենիս Բերգկամպ|Դենիս Բերգկամպի]] համար:համար։ Վիեյրան ճանաչվեց «Արսենալի» պատմության լավագույն կիսապաշտպանը և չնայած նրան, որ նա հիմա «Արսենալում» չէ, միևնույնն է երկրպագուների կարծիքով նա համարվում է լավագույնը:լավագույնը։ «The Armoury» ակումբի թանգարանում, որը գտնվում է մարզադաշտի հարևանությամբ, կա մի նկար, որտեղ պատկերված են ֆուտբոլի պատմության լավագույն 14 ֆուտբոլիստները. այնտեղ կա նաև Պատրիկի նկարը:նկարը։
=== Յուվենտուս ===
Դառնալով Արսենալի աստղ, Վիեյրան գրավեց բոլոր անգլիական հզոր ակումբների ուշադրությունը. նա գրավեց անգամ «[[Մանչեսթեր Յունայթեդ|Մանչեսթեր Յունայթեդի]]» ուշադրությունը:ուշադրությունը։ Նաև տեղեկություն կար այն մասին, որ հասնելով շատ հաջողությունների Անգլիայի ներքին մրցաշարերում, նա կարողացավ գրավել միջազգային գրանդերի ուշադրությունը<ref>[http://www.footballingworld.com/1/premiership/archive.php?subaction=showfull&id=1120502373&archive=&start_from=&ucat=120&]</ref>: 2004 թվականին նա մերժեց «Ռեալի» գայթակղիչ առաջարկը:առաջարկը։
Մեկ տարի անց, Վիեյրան լքեց «Արսենալը»: 2005 թվականի հուլիսի 14-ին Արսենալը ընդունեց իտալական սուպերակումբ «[[Յուվենտուս|Յուվենտուսի]]» 13,7 մլն ֆունտ-անոց առաջարկը և հաջորդ օրը Վիեյրան կնքեց 5 տարվա պայմանագիրը: Այս տեղափոխության գլխավոր պատճառը նա համարել է լոնդոնցիների չեզոք հարաբերությունը թուրինցիների հետ:հետ։
Նոր մարզիչը Վիեյրային օգտագործեց խաղադաշտի կենտրոնում, որտեղ նրան օգնում էին չեխ [[Պավել Նեդվեդ|Պավել Նեդվեդը]] և բրազիլացի [[Էմերսոն Ռալֆ Ուոլդո|Էմերսոնը]]: Նա օգնեց «Ծեր Սինյորային» կատարել առաջնության ամենալավ մեկնարկը՝ ողջ պատմության ընթացքում:ընթացքում։ Արդյունքում, Յուվենտուսը մնաց առաջին տեղում մինչև առաջնության վերջին տուր:տուր։
Ճակատագրի հեգնանքի պատճառով, Յուվենտուսը հանդիպեց Արսենալին՝ Չեմպիոնների Լիգայի 2005/2006 մրցաշրջանում:մրցաշրջանում։ Այդ 2 խաղերում էլ հաղթեց Յուվենտուսը՝ 2:0 հաշվով:հաշվով։ «Հայբերիյում» առաջին խաղի ժամանակ Պատրիկը դեղին քարտ ստացավ, որ նրան չթույլատրեց մասնակցել «Դելե Ալպիյում» տեղի ունեցած հանդիպմանը՝ 2006 թվականի ապրիլի 5-ին:ին։ Լոնդոնյան խաղում Վիեյրան ուժեղ հարված ստացավ համաթիմակից Ռոբեր Պիրեսի կողմից, ում հետ նա խաղացել է և՛ հավաքականում, և՛ թիմում:թիմում։ Պատրիկի զայրույթը մրցավարը հաշվի չառավ և [[Սեսկ Ֆաբրեգաս]]ը կոմբիանցիայից հետո բացեց հաշիվը, որը սկսել էր Պիրեսը:Պիրեսը։
=== Ինտերնացիոնալ ===
2006 թվականի ամռանը «Յուվենտուսը» զրկվեց չեմպիոնական գավաթներից և նահանջեց «[[Սերիա Բ]]»: Շատ ֆուտբոլիստներ փորձում էին արագորեն խզել պայմանագիրը թիմի հետ և սկսեցին փնտրել նոր վայրեր աշխատանքի համար:համար։ Վիեյրան մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարեց, որ մեծ սիրով նա կտեղափոխվի «Մանչեսթեր Յունայթեդ», կամ կվերադառնա «Արսենալ»: 2006 թվականի օգոստոսի 2-ին Վիեյրան 4 տարվա պայմանագիր կնքեց [[Ինտեր Միլան|միլանյան Ինտերի]] հետ:հետ։ Գործարքի արժեքը կազմեց 9,5 մլն եվրո, սակայն «Յուվեն» պահանջում էր երկու անգամ ավելի գումար<ref>[http://www.telegraph.co.uk/sport/main.jhtml?xml=/sport/2006/08/02/ufnrup02.xml Round-up: Vieira moves to Inter — Telegraph<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>:
=== Մանչեսթեր Սիթի ===
=== Արսենալի երկրպագուների բղավոցը ===
Զինագործները իրենց կուռքի համար մտածել էին «բղավոց», որով օգնում էին խաղադաշտում:խաղադաշտում։ Բառերը վերցված էին [[Դին Մարտին]]ի ''Volare'' երգից:երգից։
<blockquote>''Viiieirra.. O-O-O.. Viiieirra.. O-O-O-O.. He comes from Senegal, He plays for Arsenal.. Viiieirraaa..''<br />'''Հայերեն թարգմանություն''' ''Վիիերրա..Օ-Օ-Օ..Վիիերրա..Օ-Օ-Օ-Օ.. Նա եկել է Սենեգալից, Նա «Արսենալի» խաղացող է..Վիիերրա''</blockquote>
== Կարիերան Ֆրանսիայի հավաքականում ==
1996 թվականի Ատլանտայի օլիմպիական խաղերի ժամանակ Վիեյրան հրավիրված էր [[Ֆրանսիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ֆրանսիայի հավաքական]], սակայն ոչ մի անգամ դուրս չեկավ խաղադաշտ, իսկի ֆրանսիացիները լքեցին պայքարը 1/4 փուլից:փուլից։
Վիեյրայի դեբյուտը Ֆրանսիայի հավաքականում տեղի ունեցավ 1997 թվականին` երբ նոր էր դարձել «Արսենալի» ֆուտբոլիստ:ֆուտբոլիստ։ Ֆրանսիան ընկերական հանդիպում էր անցկացնում [[Նիդերլանդների ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Նիդերլանդների]] հետ՝ [[Փարիզ|Փարիզում]], որտեղ հաղթեցին տանտերերը՝ 2:1 հաշվով:հաշվով։ Հետո Վիեյրան հրավիրվեց հավաքական մասնակցելու [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 1998|1998 թվականի Աշխարհի առաջնությանը]]: Մրցաշարի ժամանակ նա մասնակցեց ընդամենը 2 հանդիպման. առաջինը՝ դանիացիների հետ խմբային փուլի հանդիպմանը, իսկ երկրորդը՝ 76-րդ րոպեյին փոխարինեց [[Յուրի Ջորկաեֆ|Յուրի Ջորկաեֆին]]՝ [[Բրազիլիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Բրազիլիայի]] հետ եզրափակիչ խաղի ժամանակ:ժամանակ։ Այդ խաղում Վիեյրան կատարեց գոլային փոխանցում դեպի [[Էմանուել Պետի|Էմանուել Պետին]], ով խփեց հանդիպման վերջին գոլը և խաղն ավարտվեց 3:0 հաշվով:հաշվով։
Նիդերլանդներում և Բելգիայում տեղի ունեցող 2000 թվականի Եվրոպայի առաջնության ժամանակ Վիեյրան խաղում էր հավաքականի հիմնական կազմում:կազմում։ Եզրափակչում հաղթելով [[Իտալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Իտալիային]], Պատրիկը և թիմակիցների հաղթեցին մրցաշարը:մրցաշարը։
2001 թվականին Վիեյրան հավաքականի հետ հաղթեց Կոնֆեդերացիայի գավաթը, որն անցկացվում էր [[Ճապոնիա|Ճապոնիայում]] և [[Հարավային Կորեա|Կորեայում]]: Եզրափակչում Պատրիկը խփեց խաղի եզակի գնդակը՝ [[Ճապոնիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Ճապոնիայի հավաքականի]] դարպասին:դարպասին։ [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2002|2002 թվականի աշխարհի առաջնության]] ժամանակ ֆրանսիացիները չխփեցին ոչ մի գնդակ և չկարողացան անցնել խմբային փուլը. Վիեյրան մասնակցեց 3 խաղի:խաղի։
Եվրո-2004-ից հետո հավաքականից գնաց [[Զինեդին Զիդան]]ը և ավագի պարտականությունն ընկավ Վիեյրայի վրա՝ մինչև 2005 թվականի օգոստոսը, երբ [[Զինեդին Զիդան|Զիզուն]] վերադարձավ:վերադարձավ։ Առաջնությունից հետո Զիդանը հեռացավ հավաքականից(և ընդհանրապես ֆուտբոլից), որից հետո Վիեյրան կրկին դարձավ եռագույնների ավագը:ավագը։
2006 թվականին Վիեյրան մասնակցեց [[Ֆուտբոլի աշխարհի առաջնություն 2006|Գերմանիայում անցկացվող աշխարհի առաջնությանը]]: Առաջին երկու խաղերում ֆրանսիացիները ոչ-ոքի խաղացին [[Շվեյցարիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Շվեյցարիայի]] և [[Հարավային Կորեայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Հարավային Կորեայի]] հետ:հետ։ [[Հունիսի 23]]-ին՝ Պատրիկի ծննդյան օրը՝ նրանք անպայման պետք է հաղթեյին [[Տոգոյի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Տոգոյին]], որպեսզի անցնեյին 1/8 փուլ:փուլ։ Որակազրկումից մի քանի խաղ առաջ Զիդանը չկարողացավ մասնակցել Տոգոյի հետ խաղին:խաղին։ Վիեյրան այդ խաղում թիմի ավագն էր:էր։ Պատրիկին հաջողությամբ բացեց խաղի հաշիվը, իսկ հետո գոլով աչքի ընկավ Թիերի Անրին:Անրին։ Վերջում հաղթեցին եվրոպացիները՝ 2:0 հաշվով:հաշվով։ Հաջորդ խաղում ֆրանսիացիները դուրս մղեցին պայքարից իսպանացիներին(3:1). մեկ գոլով աչքի ընկավ Վիեյրան:Վիեյրան։
Հետո թիմին հաջողվեց հասնել եզրափակիչ, որտեղ հանդիպեցին [[Իտալիայի ֆուտբոլի ազգային հավաքական|Իտալիայի հավաքականին]]: Հաղթելով բոլոր նախկին խաղերում, Վիեյրան փոխարինվեց երկրորդ խաղակեսում, ստանալով վնասվածք՝ [[Ֆաբիո Կանավարո|Ֆաբիո Կանավարոյի]] հետ բախումից հետո:հետո։ Արդյունքում իտալացիները հաղթեցին 11 մետրանոց հարվածաշարի ժամանակ(5:3). հիմանական և լրացուցիչ ժամանակները ավարտվեցին 1:1 հաշվով:հաշվով։
== Ձեռքբերումներ ==
| 