«Սմբատ Շահազիզ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, փոխարինվեց: ԱԱՀ → անուն, պատկերի չափերը → պատկերի չափեր, պատկերի նկարագրություն → նկարագրություն, influences oգտվելով [[Վիքիպեդիա:ԱվտոՎ...
Պիտակներ՝ Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 57.
Զրկել, պատառել ժողովուրդներին…։
 
Իրենց ժողովրդի «հովիվներ» և «առաջնորդներ» համարող հոգևորականները մշտապես դավաճանում են ազատագրության գործին, որով հայությանը պահում են կապանքների մեջ և շարունակ կեղեքում նրան։ Այս բոլորը շատ ավելի խիստխի էhi ասված, քան ասել են նրա ժամանակակից բանաստեղծներից շատերը։ Բայց սրանով հանդերձ Շահազիզին բնորոշ է նաև հասարակականhiհասարակական պատկերացումների անհետևողականությունը դեմոկրատական արմատական հայացքներից՝ դեպի լիբերալիզմի կատարած անցումները։ Այսպես՝ «Լևոնի վիշտը» լիրիկական պոեմում լուսավորության և առաջադիմության հակառակորդների սուր քննադատության կողքին արծարծվում է Էջմիածնում եկեղեցական պետերի հովանու տակ ակադեմիա ունենալու հարցը։ Ի դեպ, Շահազիզն առաջինն էր, որ պոեմի ժանրը օգտագործեց պատմական թեմաների փոխարեն՝ ժամանակակից կյանքի հուզող հարցերը ստեղծագործության նյութ դարձնելու իմաստով։
 
Շահազիզը, որը մեր քաղաքական պոեզիայի աչքի ընկնող ներկայացուցիչներից էր, հայտնի դարձավ նաև, այսպես կոչված, անձնական քնարերգությանը վերաբերող իր մի քանի փայլուն բանաստեղծություններով, որոնք Պեշիկթաշլյանի՝ այդօրինակ գործերի հետ նախապատրաստեցին Հովհաննես Հովհաննիսյանի հանդես գալը։ Բոլոր դեպքերում Շահազիզի այդ բնույթի գործերն էլ, ինչպես՝ «Երազ», «Ինձ մի սիրի», «Ոգի Հայաստանի», «Գիշեր», «Աշտարակ» և այլն, ունեն որոշակի հայրենասիրական շեշտվածություն։