'''Ռիխարդ Շտրաուս''' ({{lang-de|Richard Strauss}}, 1864 թ. [[հունիսի 11]], [[Մյունխեն]], [[Գերմանիա]] - 1949 թ. [[սեպտեմբերի 8]], Հարմիշ-Պարտենկիրխեն, [[Գերմանիա]]), ուշ ռոմանտիզմի ոճի նշանավոր գերմանացի երգահան և դիրիժոր, հատկապես հռչավել է իր [[օպերա]]ների և սիմֆոնիկ պոեմների շնորհիվ:շնորհիվ։ Առավել հայտնի ստեղծագործություններն են «[[Սալոմե (օպերա)|Սալոմե]]» (1905), «[[Էլեկտրա (օպերա)|Էլեկտրա]]» (1908), «[[Վարդերի ասպետը]]» (1910) , «[[Արիադնեն Նաքսոսում]]» (1912), «Առանց ստվերի կինը» (1918), «Արաբելա» (1932) օպերաները, «Մահն ու պայծառացումը» (1888 - 1889), «Թիլ Ուլենշպիգելի չարաճճի արարքները» (Till Eulenspiegels lustige Streiche, 1894 - 95), «Այսպես խոսեց Զրադաշտը» (Also sprach Zarathustra, 1896, պոեմի նախերգանքի երաժշտությունն այսօր լայնորեն հայտնի է Սթենի Կուբրիկի «2001. Տիեզերական ոդիսականը» և «Ի՞նչ:Որտե՞ղ:Ե՞րբ» հաղորդման մեջ դրա օգտագործման շնորհիվ), «Դոն Կիխոտ» (1897), «Դոն Ժուան», «Հերոսի կյանքը» (1897 - 98), «Ընտանեկան սիմֆոնիա» (1902 - 03) և «Ալպիական սիմֆոնիա» (1911 - 15) սիմֆոնիկ ստեղծագործությունները, «[[Չորս վերջին երգեր]]» վոկալ շարքը:շարքը։
