1928-ին թվականին ավարտել է [[Ալեքսանդր Մյասնիկյան|Ալեքսանդր Մյասնիկյանի]] անվան հայկական միացյալ ռազմական դպրոցը։ [[1939]]-[[1941]]-ին՝ թվականներին՝ «Երևան» Պաջըավիաքիմի Հայաստանի Կենտխորհրդի նախագահ։ [[1941]]-ի թվականի հուլիսին, որպես գնդի հրամանատար, մասնակցել է Տուլայի համար մղված մարտերին։ [[1943]]-ին թվականին ավարտել է Մ․ Ֆրունզեի անվան ռազմական ակադեմիան և նշանակվել գնդի հրամանատար 2-րդ Ուկրաինական ռազմաճակատում։ [[1943]]-ի թվականի [[հոկտեմբերի 26]]-ին, [[Դնեպր|Դնեպրը]] գետանցելու և դիրքեր գրավելու Գաբրիել Հայրապետի Միքայելյան համար, նրան շնորհվել է ՍովետականԽորհրդային Միության հերոսի կոչում։ [[Հայրենական մեծ պատերազմ|Հայրենական մեծ պատերազմից]] հետո եղել է [[Երևանի համալսարանիպետական համալսարան|Երևանի համալսարան]]ի ռազմական ամբիոնի պետ, զուգընթաց ավարտել է համալսարանի պատմության ֆակուլտետը ([[1950]])։ [[ՀՍՍՀՀԽՍՀ]] II գումարման Գերագույն սովետի դեպուտատ, Գերագույն սովետի Նախագահության նախագահի տեղակալ ([[1947]]-[[1951]])։ Պարգևատրվել է Լենինի 2, Կարմիր դրոշի շքանշաններով։ [[1959]]-ից աշխատում է ՀՍՍՀ [[Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտ|ՀԽՍՀ ԳԱ]] հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտում։ինստիտուտ]]ում։
