«Մովսես Սիլիկյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
Տող 52.
Սակայն գեներալ Զ. Մդիվանին թույլատրում է զբաղվել զուտ գաղթականական գործերով։ Գնդապետ Մովսես Սիլիկյանի խորհրդով՝ նույն խնդրանքով Կարո Սասունին դիմում է 66-րդ հրաձգային դիվիզիայի հրամանատար, գեներալ Ի. Սավիցկուն<ref name=":1">{{Cite book|title = Թրքահայաստանը Ա. աշխարհամարտի ընթացքին (1914–1918)|last = Սասունի|first = Կ․|publisher = |year = 1966|isbn = |location = Պեյրութ|pages = 120–121}}</ref>։ Վերջինիս անմիջական օգնությամբ Սասունին ստանում է զենք, զինամթերք, հագուստ և պարեն։ Զենքը տրվում է սասունցիներից և մշեցիներից կազմված մարտական խմբերին, որոնք իրականացնում են որոնողական, հետախուզական և մարտական գործողություններ։ Ստացված տեղեկությունները հաղորդվում են Սիլիկյանին<ref name=":1" />։
 
Մ. Սիլիկյանի հրամանատարության ներքո գործել է Դրոյի (Դրաստամատ Կանայան)[[Դրո]]յի ենթակայության տակ գտնվող Հայկական II կամավորական խումբը, որը գնդապետին խորը հիացմունք և հարգանք էր պատճառել իր մարտական պատրաստվածությամբ, քաջությամբ ու կարգապահությամբ։ Խորհրդային տարիներին գեներալ Թ.[[Թովմաս ՆազարբեկյանինՆազարբեկյան]]ին գրած մի նամակում Մ.Մովսես Սիլիկյանը հետևյալ գնահատականն է տվել Դրոյի խմբին.
{{Քաղվածք|Դրոյի դրուժինան`դրուժինան՝ դա փառահեղ դրուժինա է, Հայաստանի հպարտությունն ու գեղեցկությունն է<ref name=":1" />։|}}
Իսկ 1928 թվականին Նազարբեկյանին գրած նամակներից մեկում Մ. Սիլիկյանը հետևյալն է հաղորդել. II խմբի կատարած քաջագործությունների մասին ինքը գրել է Կովկասյան IV բանակային կորպուսի հրամանատարությանը և Դրոյին ու աչքի ընկած մարտիկներին ներկայացրել է [[Գեորգիևյան խաչովխաչ]]ով պարգևատրելու համար։ Ինչպես վկայում է Մ.Մովսես Սիլիկյանը.
{{Քաղվածք|Հետագայում ես իմացա, որ նրանք մերժել է այդ պարգևները և խնդրել այլևս ներկայացումներ չանել<ref>ՀԱԱ, ֆ. 45, ց. 1, գ. 22, թ. 9 շրջ։</ref>։|}}
1917 թվականի փետրվարյան հեղափոխությունից հետո Մ. Սիլիկյանը նշանակվում է Վանի ջոկատի հրամանատար։ Ջոկատը կազմված էր երեք շարային գնդերից<ref name=":2">ՀԱԱ, ֆ. 1191, ց. 1, գ. 1124, թ. 7:</ref>։ Որոշ ժամանակ անց նա նշանակվում է բրիգադի հրամանատար<ref name=":2" />։ Օգոստոսի 22-ին Մովսես Սիլիկյանին շնորհվում է գեներալ-մայորի կոչում<ref name="Ավետիսյան">{{cite book | title=Генералы-армяне в Российской империи | author=Г. Аветисян | year=2008 | location=Ереван | pages=181}}</ref>։
 
Մինչև 1918 թվականի հունվարը Մ. Սիլիկյանը գտնվել է Վանում[[Վան]]ում, ապա [[Հայոց ազգային խորհուրդ (Թիֆլիս)|Թիֆլիսի հայոց ազգային խորհրդի]] հրամանով այլ հայ սպաների հետ գալիս է Թիֆլիս, որտեղ [[Հայկական կորպուսիկորպուս]]ի հրամանատար գեներալ Թ. Նազարբեկյանի հրամանով Մ. Սիլիկյանը նշանակվում է II հրաձգային դիվիզիայի հրամանատար<ref name="Ավետիսյան" />։
 
=== Հայաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն ===